Απάντηση της βουλευτού ΔΗΜΑΡ Αιτωλοακαρνανίας Νίκης Φούντα στην ανακοίνωση του πολιτευτή των ΑΝ.ΕΛ. κου Πάνου Μιχαλάτου

Νίκη Φούντα

Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας

15.05.2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δε συνηθίζω να απαντώ και να αναφέρομαι σε προσωπικές επιθέσεις, ούτε να μιλάω σε πρώτο ενικό πρόσωπο, αλλά επειδή η Κουκουμίτσα και η Σάλτινη δεν είναι μόνο πολιτικά θέματα, αλλά είναι το «σπίτι» μου, δεν μπορώ να σιωπήσω.

Αναγκάζομαι, έτσι, να απαντήσω στην επιστολή που έστειλε ο κος Πάνος Μιχαλάτος σχολιάζοντας την ανακοίνωσή μου σχετικά με την παραχώρηση των......

δύο εκτάσεων της Βόνιτσας στο ΤΑΙΠΕΔ.

Καταρχάς, όσοι μεγαλώσαμε και ζήσαμε στη Βόνιτσα, στην Κουκουμίτσα και τη Σάλτινη, γνωρίζουμε καλύτερα τι σημαίνουν για τον καθένα μας οι δύο αυτοί τόποι, πέρα από ταμπέλες, τίτλους και βαρύγδουπες εκφράσεις.  Και στο ερώτημά που τέθηκε, αν χρειάζεται να υπάρξουν υπενθυμίσεις προς το πρόσωπό μου, θα σας απαντήσω πως δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο, μιας και όσον αφορά στη Βόνιτσα και την αγάπη μου για τον τόπο μου είμαι κάθετη. Τα μεγάλα αντιπολιτευτικά λόγια λέγονται εύκολα, αλλά τι έχει κάνει ο καθένας μας για αυτές τις δύο περιοχές; Και με όλο το σεβασμό στις προσπάθειες που έχουν γίνει κατά καιρούς από τις Τοπικές Αρχές, ποιο είναι το αποτέλεσμα; Κλειδωμένες  πόρτες  στο κοινό ώστε να μην υπάρχει πρόσβαση στην έκταση και πλήρης υποβάθμιση της περιοχής η οποία έχει μετατραπεί σε βοσκότοπο;

Αλλά ας τα πάρουμε ένα-ένα. Το να ακριβολογούμε και να λεμε  πως η έκταση παραχωρείται σε ιδιώτη για μίσθωση και όχι προς πώληση, δεν αρέσει σε κάποιους. Το να αποκαλείται «ξεπούλημα» μια μίσθωση, οφείλει να αρέσει σε μας. Λοιπόν, όχι, δεν μας αρέσει. Και οι λαϊκισμοί κάποιων κομμάτων οφείλουν να μπουν στην άκρη. 

Έπειτα, το «προϊόν αξιοποίησης»  όπως αποκαλείται, ποιό είναι ακριβώς; Η επένδυση που θα γίνει στην περιοχή θα έχει καθαρά τουριστικό χαρακτήρα, θα δημιουργήσει επιτέλους  πολυπόθητες θέσεις εργασίας και ίσως κάνει την Βόνιτσα αυτό που όφειλε να είναι, ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός. Με θέσεις εργασίας που, ειδικά λόγω της οικονομικής συγκυρίας, οφείλουμε όλοι να προσπαθήσουμε να δημιουργηθούν και να δοθεί η ευκαιρία στους νέους ανθρώπους που επιστρέφουν στον τόπο να γίνουν παραγωγικοί.

Στο δια ταύτα: Να ενώσουμε τις φωνές μας και να πούμε ότι η Κουκουμίτσα είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα από την Σάλτινη. Να παλέψουμε προκειμένου να υπάρξει ανάκληση της απόφασης για το νησί, μέχρι να γίνει διαβούλευση με τις Τοπικές Αρχές, τους κοινωνικούς φορείς και τους βουλευτές ως προς το τι νοείται ως αξιοποίηση για το ΤΑΙΠΕΔ σε μια περιοχή κατά βάση δασική, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Για τη Σάλτινη, να διασφαλιστούν οι όροι της επένδυσης, ώστε η παρέμβαση να είναι το δυνατόν πιο φιλική, ενταγμένη και ήπια προς το περιβάλλον και κυρίως ώστε να υπάρξει πρόσβαση σε όλους τους χώρους που θα πρέπει να παραμείνουν, σε κάθε περίπτωση, ανοιχτοί στο κοινό και τους κατοίκους. Αυτά οφείλουμενα συζητήσουμε. Και να προχωρήσουμε με κοινή πρόταση.

Είμαστε ένας τόπος με πολλές ομορφιές και ένα μόνο μειονέκτημα: μεμψιμοιρούμε αντί να προσπαθούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Η ύφεση, δυστυχώς, θα συνεχίσει να υπάρχει όσο αφήνουμε τις ευκαιρίες να περνούν αναξιοποίητες.

Ως προς την προσωπική συνεισφορά του καθενός, ας μου επιτραπεί μια ακόμα διευκρίνιση: πως όσοι πονάμε αυτό τον τόπο, εκτός από διαπιστώσεις, έχουμε καταθέσει, κατά καιρούς, με πολύ κόπο και άμισθα, προτάσεις, σχέδια και προσωπική εργασία  για την αξιοποίηση της περιοχής και είχαμε πιέσει εντατικά ώστε να προχωρήσουν προς υλοποίηση διάφορες προτάσεις και ιδέες. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και τώρα όλοι βιώνουμε τις συνέπειες.

Να κλείσω λέγοντας πως είναι δεδομένο πως υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις, απόλυτα θεμιτές και πως ο καθένας θα κριθεί για τη στάση που θα διατηρήσει σε αυτές.  Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή, οι προσωπικές αντιθέσεις δεν βοηθούν, μιας και κοινός στόχος οφείλει να είναι ένας: το συμφέρον του τόπου.