Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Προβολή ταινίας - «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αγρινίου

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Αγρινίου τη Δευτέρα 3 Απριλίου και ώρα 20:00 θα προβάλει την ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Νίκου Τζίμα στον Πολιτικό- Πολιτιστικό χώρο "ΡΩΓΜΗ" επί της Αριστείδου Παρθένη 3 (έναντι ζαχαροπλαστείου Ελβετικόν).
...λίγα λόγια για τον κομμουνιστή Νίκο Μπελογιάννη...
Στις 30 Mαρτίου 1952 εκτελέστηκε ο Mπελογιάννης μαζί με τους συντρόφους του, Mπάτση, Kαλούμενο και Aργυριάδη, στο Γουδί, κάτω από τους προβολείς των στρατιωτικών αυτοκινήτων, για να μην προλάβει το ξημέρωμα και πάρει χαμπάρι ο κόσμος. «Πάμε για καθαρό αέρα», ήταν τα λόγια του, στο «ήρθε η ώρα» του δεσμοφύλακα. Aπό τότε ο Mπελογιάννης αγαπήθηκε όσο λίγοι και υμνήθηκε συχνά και από τους αντιπάλους του, ξένους και «δικούς του». Συμβόλισε ευρύτερα το μαρτύριο, την αξιοπρέπεια και την ελπίδα της μετεμφυλιακής Ελλάδας των εργαζομένων και από μια άποψη το γενικότερο δράμα του μεταπολεμικού κόσμου. Κέρδισε ιδιαίτερα την τιμή να εκφράσει ως τα όρια της ποίησης και του μύθου την αυταπάρνηση και την αισιοδοξία των κομμουνιστών, των επαναστατών, των χιλιάδων λαϊκών αγωνιστών.

Aπό τότε η στάση του ταυτίστηκε με κάθε ανυπότακτη συνείδηση και πράξη, με τα πιο ψηλά πετάγματα των νεότερων γενιών, με την ίδια την αφοσίωση στην ατέλειωτη περιπέτεια της ανθρώπινης απελευθέρωσης. Δίκαια όλα αυτά, γιατί όταν ήρθε η «ώρα του» (όχι αυτή που καθόρισαν οι δολοφόνοι του) πήγε να τη συναντήσει, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, όχι χωρίς φόβο, αλλά πάντως χωρίς στόμφο και κυρίως με στοχασμό και τόλμη, έτοιμος στη σκέψη κι ανθρώπινος, με το κεφάλι ψηλά.

Ίσως ο Mπελογιάννης αγαπήθηκε πάνω απ’ όλα γιατί αντιπροσωπεύει αυτή τη χαμογελαστή αποφασιστικότητα που δείχνει το συναίσθημα, αλλά κυρίως τη γνώση, ίσως και την ειρωνεία του επαναστατικού ρεαλισμού της νεότερης εποχής. Ενός ρεαλισμού που δεν είναι ιπποτικός αμυντικός ρομαντισμός, δεν είναι ιεραποστολική διακονία, δεν σημαίνει άγνοια της πραγματικότητας και των συσχετισμών της, αλλά ωστόσο παραμένει επαναστατικός, ανατρεπτικός και στην πιο δύσκολη ώρα. Και γι’ αυτό, ενώ κατά κανόνα συγκρούεται με τον «καιρό» του και με τη στάση των εκατομμυρίων ανθρώπων, ταυτόχρονα επικοινωνεί με την άλλη πλευρά του χρόνου, με την άλλη πλευρά της σκέψης και της πρακτικής των μεγάλων κοινωνικών και αγωνιστικών πλειοψηφιών.

O Mπελογιάννης δεν έμεινε κυρίως σαν ο επαναστάτης της εθνικής αντίστασης, της νίκης που δεν είναι νίκη. Αλλά σαν ο επαναστάτης της ήττας ύστερα από σκληρή μάχη, της ήττας που δεν είναι ακριβώς ήττα. Στο δικό του περήφανο «πέσιμο» η Aριστερά της ένοπλης πάλης, ήθελε να βλέπει το χαρακτήρα του γενικότερου δικού της αγώνα, της δικής της ήττας. Ήθελε, ίσως, πολύ περισσότερο να βλέπει την επαναστατική τους συνέχεια, που δεν αρκείται να κρατά τα παλιά όπλα και μάλιστα «παρά πόδα», αλλά ψάχνει να βάλει στο χέρι καινούργια νικηφόρα όπλα, αναζητά και στις πιο σκοτεινές στιγμές όχι απλά ένα νέο, αλλά και ένα ανώτερο «σε όλα» ξεκίνημα.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...

ΚΑΜΜΕΝΟΣ - ΑΓΡΙΝΙΟ-ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ