Το καραβάκι της ελπίδας και της νέας εποχής στη Δυτική Ελλάδα,

Το σύμβολο

Το καραβάκι της ελπίδας και της νέας εποχής στη Δυτική Ελλάδα, άνοιξε πανιά. Η ρότα του συνδέει τρεις νομούς: Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Ηλεία. Ευλογημένος ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, αλλά και βασανισμένος από τις ίδιες πάνω - κάτω αιτίες.

Είναι τρεις νομοί που κοιτάνε τον ίδιο ορίζοντα και πρέπει να αναζητήσουν το μέλλον τους σε αυτόν, μέσα από διαφορετικές πορείες, που η μία δίπλα στην άλλη όμως, θα  δημιουργήσουν τη μεγάλη λεωφόρο του μέλλοντος.

Τα καράβια συμβολίζουν τη κίνηση προς τα εμπρός, την ανακάλυψη και τη νέα γη.  Οι τόποι που φιλοξενούν καράβια, θεωρούνται πλούσιοι τόποι, στους οποίους κατοικούν άνθρωποι με ανοικτά μυαλά και όρεξη για δημιουργία και δράση.

Πόσο μάλλον όταν το «σκαρί» τους γίνεται ένα με τη θάλασσα στην οποία πλέουν και αυτή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας… αρχαίος ελληνικός κίονας. Και ευτυχώς, στην Δυτική Ελλάδα το δικαίωμα να ανοίξουμε πανιά, μας το δίνει, πρώτα – πρώτα, η ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά μας. Που είναι μοναδική, όχι μόνο στο πανελλήνιο, αλλά στο παγκόσμιο στερέωμα!

Το καράβι της Δυτικής Ελλάδας ξεκίνησε λοιπόν. Και πάνω στο πανί του τοποθετήσαμε ένα άλλο έμβλημα: Τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου. Το μεγαλύτερο τεχνικό έργο της σύγχρονης Ελλάδας και σύμβολο, παράλληλα, πολλαπλών γεφυρώσεων. Γιατί στην εποχή που έρχεται, οι πολίτες της Δυτικής Ελλάδας πρέπει να γεφυρώσουν τις διαφορές. Να γεφυρώσουν το χθες με το σήμερα και το αύριο. Να γεφυρώσουν
το όνειρο με την αλήθεια και το όραμα με την πράξη.

 

Το όνομα

Από την Αχαΐα της μεγάλης μητρόπολης των Πατρών και του λίκνου της εθνικής μας παλιγγεννεσίας στην Αιτωλοακαρνανία των ελεύθερων πολιορκημένων και του ανεξάντλητου φυσικού πλούτου και από εκεί, στην Ηλεία του Ολυμπισμού και των χρυσαφένιων αμμουδιών, η Δυτική Ελλάδα σε κάθε βήμα, σου αποκαλύπτει τους θησαυρούς της και θυμίζει πόσα θα μπορούσε να έχει πετύχει, αν είχε απελευθερωθεί από τα βαρίδια που επί χρόνια σέρνει σαν κατάδικος.

Πολλές φορές χαρακτηρίστηκε ασύνδετη, ως Περιφέρεια. Έως και τεχνητό μόρφωμα, την αποκάλεσαν. Και ίσως όχι άδικα, καθώς κανένας δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ, να της δώσει χαρακτήρα και στόχο. Κανένας δεν κοίταξε πως θα σμιλέψει τις διαφορετικότητές της για να συνθέσει το πρόσωπό της.

Το πρώτο και μεγάλο μειονέκτημα είναι πως σε αυτό τον τόπο αισθανόμαστε ξένοι μεταξύ μας. Καθένας, αισθάνεται διαφορετικός από τον άλλο και όλοι διεκδικούμε τα ίδια, χωρίς να έχουμε καταλάβει πως η πραγματική ανάπτυξη θα έρθει μέσα από τη σύνθεση των διαφορών και τη κοινή εκμετάλλευση των επιμέρους πλεονεκτημάτων.

Ο Γιώργος Παπαναστασίου, μπαίνει συνειδητά στην μάχη των περιφερειακών εκλογών και επισημαίνει πως πρώτο μεγάλο του στοίχημα είναι να κάνει τους κατοίκους της Δυτικής Ελλάδας να αισθανθούν την Περιφέρεια ως τη μεγάλη γειτονιά τους.

Σε δύσκολους καιρούς για όλους, οι κάτοικοι της Δυτικής Ελλάδας πρέπει να πιστέψουν στον εαυτό τους και παράλληλα, ο ένας στον άλλο. Ενωμένοι, να αρνηθούν τη συνέχιση του κατήφορου. Να πάψουν να θεωρούνται δεδομένοι, υποτακτικοί και ανίσχυροι. Να αντιπαλέψουν τις πολιτικές της φτώχειας, της υπανάπτυξης και της ύφεσης. Στηριζόμενοι πρωτίστως στις δικές τους δυνάμεις, αλλά και με συμμάχους εκείνους που μπορούν να γεννήσουν τη νέα ελπίδα, να αρχίσουν το χτίσιμο μιας «νέας» Περιφέρειας.

Με συγκεκριμένες και απολύτως στοχευμένες προτάσεις για άμεσο αποτέλεσμα και παράλληλα με… καλή πυξίδα για το που θα πρέπει να πάει το «σκαρί», ο συνδυασμός του υποψηφίου περιφερειάρχη, Γιώργου Παπαναστασίου, σχεδιάζει ήδη μία Περιφέρεια, της οποίας ο κάθε κάτοικος θα λέει με περηφάνεια: «Ζω Δυτικά»!

Γιατί σε όποια πόλη και χωριό της Δυτικής Ελλάδας κι αν ζούμε, ΖΟΥΜΕ ΔΥΤΙΚΑ!