Η καταστροφή της ελαιοπαραγωγής και οι ευθύνες κυβέρνησης, ΕΕ και Περιφέρειας. Άμεση αποζημίωση των ελαιοπαραγωγών.

Η πρωτοφανής καταστροφή της ελαιοπαραγωγής στην Ηλεία, την Αχαΐα και στην Αιτωλοακαρνανία σε ποσοστό 50-70%, η χαμηλή ποιότητα ελαιολάδου και η ελάχιστη παραγωγή βρώσιμης ελιάς, έχει οδηγήσει πολλούς αγρότες της Δυτικής Ελλάδα σε απόγνωση, ενώ πλήττεται ....

καίρια  η παραγωγή ενός βασικού αγροτικού προϊόντος που στήριζε πολλούς άλλους κλάδους. Για την αποκατάσταση της ζημιάς των αγροτών όμως και την επίλυση του χρόνιου προβλήματος ελλιπούς προστασίας και εφαρμογής της δακοκτονίας δεν αρκούν δηλώσεις, διαβήματα και εκκλήσεις, στα οποία έχουν επιδοθεί τις τελευταίες μέρες, και εκ των υστέρων, κυβέρνηση, ΕΛΓΑ, Περιφέρεια και άλλοι αρμόδιοι φορείς προσπαθώντας να πουν ότι φταίνε αποκλειστικά οι καιρικές συνθήκες. Όμως και για την φετινή καταστροφή η κυβέρνηση, το αρμόδιο υπουργείο, οι Περιφέρειες και η αγροτική πολιτική της ΕΕ  έχουν μεγάλες ευθύνες. Το αγροτικό κίνημα πρέπει να βγει μπροστά διεκδικώντας συντονισμένα:

·         Άμεση αποζημίωση των αγροτών για το σύνολο της χαμένης παραγωγής. Η αποζημίωση οφείλει να δοθεί πρώτα και κύρια από τον ΕΛΓΑ με άμεση αλλαγή του κανονισμού του. Αλλιώς να δοθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό.

·         Η αγροτική και οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ ευθύνεται για τους ελάχιστους πόρους και τον ελλιπή σχεδιασμό του προγράμματος δακοκτονίας. Επί σειρά ετών τα ποσά που δίνονται στις Περιφέρειες για το πρόγραμμα μειώνονται, δεν αναπροσαρμόζονται και δεν ανταποκρίνονται στην σημερινή έκταση της καλλιέργειας, λόγω της ασφυκτικής δημοσιονομικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ.

Ακόμα και το κουτσουρεμένο πρόγραμμα δακοκτονίας δεν εφαρμόζεται από τις αποδυναμωμένες σε προσωπικό υπηρεσίες της Περιφέρειας αλλά εκχωρείται, και μάλιστα χωρίς έλεγχο, σε ιδιώτες εργολάβους. Η γραφειοκρατία, οι ενστάσεις, οι ανταγωνισμοί και η έλλειψη ενδιαφέροντος οδήγησε φέτος ολόκληρες περιοχές να μείνουν εκτός προγράμματος (βλ. δήμος Ναυπακτίας) ή σε άλλες το πρόγραμμα να ξεκινήσει τον Αύγουστο, ενώ καλύφθηκαν μόνο μεμονωμένες περιοχές παραγωγής.

Το αγροτικό κίνημα, οι ελαιοπαραγωγοί πρέπει άμεσα να διεκδικήσουν ανασχεδιασμό της δακοκτονίας και των άλλων προγραμμάτων προς όφελος των μικρομεσαίων παραγωγών. Με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στη βάση του πραγματικού αριθμού ελαιόδεντρων, μεγαλύτερη διάρκεια και αύξηση των ψεκασμών, με υλοποίηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες, με πρόσληψη μόνιμου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, σε συνεργασία με τοπικούς συλλόγους παραγωγών ώστε να υπάρχει ευελιξία και άμεση αντιμετώπιση των προσβολών ανάλογα με τις κλιματικές και τοπικές συνθήκες και καλλιέργειες. Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση της δακοκτονίας με εκχώρηση σε ιδιωτικές εταιρείες.

·         Προστασία του αγροτικού εισοδήματος. Να μην παρακρατηθεί το 2% για την δακοκτονία. Έγκαιρη έναρξη των ψεκασμών για το δάκο το 2019.