«Πολυτεχνείο» με «πρώτη φορά αριστερά»
Μες στη φαρμακερή αγκαλιά του αριστερού μνημονίου, έρχεται μια ξεχωριστή επέτειος: ένα Πολυτεχνείο που για πρώτη φορά γιορτάζεται με ένα είδος αριστεράς στην κυβέρνηση. Τα όνειρα παίρνουν εκδίκηση;
Μάλλον τα όνειρα γελάνε σε βάρος μας. Προφανώς τα φετινά διαγγέλματα και οι δηλώσεις των επισήμων θα διακρίνονται για την ευαισθησία τους.
Στη μάντρα της Καισαριανής, στην πύλη του Πολυτεχνείου η εξουσία κλείνει ευλαβικά το γόνυ, αφήνει λουλούδια και στεφάνια.
Ο Νοέμβρης του ’73 ήταν για πολλούς ο μήνας ο σκληρός. Αναδρομικά, πολλοί περισσότεροι αντιλήφθηκαν τη σκληρότητά του.
Όμως και ο Νοέμβρης του 2015 είναι ο μήνας ο σκληρός για εκατομμύρια Έλληνες που ζουν μες στην ανασφάλεια, στο φόβο που γεννά η φτώχεια η τωρινή και η μελλούμενη. Δε φοβούνται τις σφαίρες και τα τανκς, αλλά ζουν με το φόβο του ΕΝΦΙΑ, της τράπεζας, του δικαστικού κλητήρα, του πλειστηριασμού, της απόλυσης, την ανεργίας. Που δεν τους «κλειούνε» άρματα, όπως στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», αλλά τους περικυκλώνουν οι λογαριασμοί: της εφορίας, του φροντιστηρίου, των φαρμάκων, της ΔΕΗ, του πετρελαίου.
Το «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» δεν γέρασε· απέκτησε άλλα χρώματα.
Πόσο ελεύθερος νιώθει ένας νέος «ωφελούμενος» που για πέντε μήνες αμείβεται με 17 ευρώ την ημέρα; Ένας πατέρας που το μόνο το οποίο μπορεί να εξασφαλίσει στα παιδιά του είναι μια ζωή χειρότερη απ’ ό,τι ήταν η δική του;
Η δικτατορία των αγορών, του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου δεν είναι ίδια με την παλιά δικτατορία των συνταγματαρχών. Υπάρχουν όμως κοινά νήματα, έστω θολά και μπερδεμένα, που μέχρι στιγμής δεν έχουν γεννήσει «ενότητα κι αγώνα», όπως κάποτε τραγουδούσαμε.
Μέχρι στιγμής γεννούν μικρούς αγώνες, είτε ατομικούς είτε της μικρής μας πόλης, του μικρού ή μεγάλου μαγαζιού μας.
Μας φτάνει αυτό;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το κείμενο που κοινοποιούμε με αφορμή την σημερινή επέτειο του
«Πολυτεχνείου» φέρει την υπογραφή της Μαριάνας Τζιαντζή .
Η φωτογραφία απεικονίζει ένα μικρό μέρος από την μεγαλύτερη μαθητική πορεία
στο Αγρίνιο τον Νοέμβρη του 1980. Διακρίνονται μαθήτριες του 2ου
θηλέων και μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου του Αγίου Κωνσταντίνου. (Φώτο
Ρίζος)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...