Παιδείας αγώνας, άγονος και η αξιολόγηση των Τ.Ε.Ι.

Του ΠΑΝΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ  

ΓΕΝΙΚΑ

Αφορμή για την παρούσα παρέμβαση αποτελεί αφενός μεν η διαμορφούμενη κατάσταση στην εκπαίδευση σχεδόν δέκα (10) ημέρες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς και τα δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο σχετικά με την αξιολόγηση τμήματος των Τ.Ε.Ι. στην πόλη του Μεσολογγίου.

ΦΤΗΝΟ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Από αρμόδια και επίσημα κυβερνητικά χείλη ανακοινώθηκε ότι η φετινή σχολική χρονιά θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη και ότι οι τυχόν ελλείψεις σε προσωπικό και προγράμματα θα καλυφθούν (;) εκ των ενόντων. Με δεδομένο ότι αποτελεί πλέον πολιτική επιλογή η μείωση των μόνιμων εκπαιδευτικών, το τοπίο διαμορφώνεται ως εξής:

º              Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο οδήγησε 14.500 δασκάλους και καθηγητές σε πρόωρη σύνταξη. Μιλάμε – σε σχέση με το 2009 – σε τριπλασιασμό των συντάξεων! Και οι διορισμοί; Μόλις 2.815! Τα συμπεράσματα δικά σας. Μάλιστα σε περιοχές που το κύμα φυγής είναι μεγαλύτερο, δεν έγιναν διορισμοί στις τρεις βασικές ειδικότητες.

º              Τα υπεράριθμα και οι συγχωνεύσεις θα έρθουν...
στην ημερήσια διάταξη. Τα δημοτικά από 25άρια τμήματα, θα γίνουν 30άρια, όπως και τα Γυμνάσια – Λύκεια της χώρας.

º              Οι απώλειες θα καλυφθούν με “φθηνό” χρήμα (7.450 ωρομίσθιοι στα δημοτικά και 3.350 σε Γυμνάσια – Λύκεια) για να καλυφθούν 1.117.000 διδακτικές ώρες στην πρωτοβάθμια και 527.704 ώρες στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εδώ ισχύει η παράφραση της λαϊκής ρήσης: Ζωή με το κομμάτι, σε σχολείο με το κομμάτι!

º              Τέλος στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και η προληπτική καταστολή. Και μια τέτοια καταστολή δεν σηκώνει συνδικαλισμούς. Οι εντολές προς τους Διευθυντές για προληπτική δράση για αντιμετώπιση των φαινομένων των καταλήψεων, προϊδεάζουν για διοικητικούς και πειθαρχικούς ελέγχους. Μην μας φανεί παράξενο λοιπόν ότι με το φόβο μην μείνουν άνεργοι οι εκπαιδευτικοί, να δέχονται τα πάντα αφενός και αφετέρου να ζητείται από τους γονείς σταδιακά να φέρουν τα παιδιά τους στο σχολείο από το σπίτι ακόμη και είδη πρώτης ανάγκης, για τις ανάγκες των σχολείων… Στην Αμερική ήδη ζητήθηκε τα παιδιά να φέρουν και το χαρτί τουαλέτας παραμάσκαλα!      

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΟ Τ.Ε.Ι. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Πραγματικό σοκ από τα στοιχεία που αναφέρει ο Βαγγέλης Δημητρίου στις 26-8-2010 στην εφημερίδα «ΑΙΧΜΗ» από τους 308 εισαχθέντες στο τμήμα Διαχείρισης Ιχθυοκαλλιέργειας και Αλιείας το 2001, μόλις το 17%, δηλαδή 52 φοιτητές και από τους 316 το 2002 μόνο το 7% δηλαδή μόνο 22, αποφοίτησαν! Για όλα αυτά θα γίνει κάποτε μια ουσιαστική συζήτηση στην πόλη, ή θα κινούμαστε πάντα στην λογική της Γκαρσονιέρας; Για ποιο αίσθημα αισιοδοξίας μπορεί να γίνει λόγος, όταν αυτή η αυταρέσκεια δημιουργεί εφησυχασμό και μεταφορά ευθυνών και υποκρύπτει πολιτικές σκοπιμότητες; Είναι τυχαίο άραγε ότι συγκεκριμένο τμήμα του Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου είναι ανάμεσα στις δέκα (10) πανελλαδικά σχολές Τ.Ε.Ι. με την χαμηλότερη βάση πρόσβασης από τους υποψήφιους; Και η κατάργηση της βάσης του 10 αποτελεί πανάκεια για ένα σύστημα που νοσεί βαθύτατα εκπαιδευτικά, κοινωνικά και πολιτικά;

Για να κάνουμε λοιπόν μια παράφραση της γνωστής τηλεοπτικής διαφήμισης: Βάση 0,9! Τυχαίο; Δεν νομίζω! Πρέπει να γίνει απολύτως σαφές ότι: Η λευκή κόλλα εισόδου σε σχολές Τ.Ε.Ι., όπως οι δικές μας, συνδέεται άμεσα με το “λευκό” πτυχίο εξόδου, καθώς τέτοιου είδους εξευτελιστικές βαθμολογίες, δεν είναι παρά η απάντηση σε απαξιωμένα Τ.Ε.Ι. με γνωστικό αντικείμενο το… τίποτα και υποδομές τριτοκοσμικές. Να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ότι η κούρσα ανάμεσα στα ανίκητα άλογα (18άρια – 19άρια) και τους ουραγούς, οδηγεί τα πράγματα σε απόλυτη απαξίωση συγκεκριμένων σχολών, πράγμα που δεν συνέβαινε στο παρελθόν. Επομένως μήπως θα ήταν λύση η κατάργηση “βάσης” του 0,9 και η ελεύθερη πρόσβαση στις συγκεκριμένες σχολές, ώστε εκ των πραγμάτων να έχουμε την αυτοκατάργησή τους;

Ας το καταλάβουμε μια και καλή: Εκπαιδευτικοί τίτλοι, που δεν δημιουργούν προσδοκίες και δεν οδηγούν στην εργασία, θολώνουν το τοπίο κοινωνικής κινητικότητας και επιτείνουν τις ψευδαισθήσεις μιας κοινωνίας που κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της.     

ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ 10

Για να μην γίνει λοιπόν αδειανό πουκάμισο η κατάργηση της βάσης του 10 πρέπει πρώτον να δημιουργηθούν οι όροι το σχολείο να μαθαίνει ΟΛΑ τα παιδιά γράμματα και δεύτερον οι τριτοβάθμιες σχολές να έχουν γενναία δημόσια χρηματοδότηση, υποδομές και στέρεο γνωστικό αντικείμενο, που να δικαιολογούν τον τίτλο τους.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Απαιτείται μια σοβαρή και εκ βάθρων συζήτηση με στόχευση:

º              Την ένταξη του Τ.Ε.Ι. στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της πόλης.

º              Την δημιουργία νέων τμημάτων π.χ. Φυσικού Περιβάλλοντος και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με ταυτόχρονη κατάργηση των “άχρηστων”, αλλά με εξασφάλιση των τριών (3) βασικών τμημάτων με ίδιο αριθμό εισακτέων.

º              Το Τ.Ε.Ι. να αναδειχθεί σε επιστημονικό σύμβουλο της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης.

º              Την αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών με στέρεο γνωστικό αντικείμενο, συναφές με τον τίτλο τους.

º              Την στήριξη της φοιτητικής μέριμνας, ώστε ο υποψήφιος που εισάγεται – μακριά από την μόνιμη κατοικία του – να μην χρειάζεται ένα μισθό για να επιβιώσει.

Καιρός για ουσιαστική συζήτηση και λήψη γενναίων αποφάσεων