Ο Τραπεζιώτης ανοιχτός για σύμπραξη και με Δ. Σταμάτη;

Αναρτήσαμε την διακήρυξη που μας έστειλε το γραφείο υποστήριξης του νυν δημάρχου Θεστιέων και ειλικρινά δεν έχουμε καταλάβει εάν τελικά η πρωτοβουλία που παίρνει για μια νέα συλλογικότητα για το νέο Αγρίνιο, όπως λέει θα είναι ο ίδιος επικεφαλής ή κάποιος άλλος και εάν θα κινείτε στα πλαίσια της δημοκρατικής παράταξης (ΠΑΣΟΚ) που τον στήριξε τις δύο τετραετίες που εκλέχτηκε δήμαρχος ή και κάτι άλλο. Γιατί αρχίζουμε και μπερδευόμαστε με αυτά που γράφονται και στον χρόνο που λέγονται.

Το λέμε αυτό γιατί η ανακοίνωση του κ. Τραπεζιώτη στο τέλος της δεν μιλάει για υποψηφιότητά του ως δημάρχου Αγρινίου, αν δεν κάνουμε λάθος (ίσως να κατάλαβε επιτέλους και ο ίδιος ότι τα πράγματα δυσκολεύουν), ούτε αναφέρει με ποιο(ν)(ους) θα τη φτιάξει αυτή τη νέα συλλογικότητα  Μαθαίνουμε όμως ότι πριν την κίνησή του να ανακοινώσει αυτή την πρωτοβουλία είχε φροντίσει να συναντηθεί εκτός με τον Β. Αντωνόπουλο και με τον Δ. Σταμάτη στην Αθήνα (Κολονάκι) η δε ανακοίνωση της υποψηφιότητας Σταμάτη από την Ν.Δ. γίνεται την αμέσως επομένη ημέρα της κίνησης Τραπεζιώτη. Ενώ ο βουλευτής διέδιδε μέχρι την παραμονή της ανακοινωσής του σε όλους τους «ιθαγενείς» στο Αγρίνιο ότι το πράμα δεν είναι σίγουρο!

Λέτε να ήταν συμπτωματικό;
Λέτε να δούμε πράματα και θέματα σε τούτες τις εκλογές; 

Να δω τον Τραπεζιώτη αντιδήμαρχο Θεστιέων του Σταμάτη και μετά θα πιάσω το Βλοχό, όχι στο ξενοδοχείο του κουμπάρου αλλά στο μοναστήρι που πήγαιναν παλιά οι Καινουργιώτες και τους έδιωξαν οι «σταυροφόροι» παντός καιρού!!!

Μήπως είναι παλιά αυτή η κολόνια;  Και εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου; 

Οι ψηφοφόροι του κ. Τραπεζιώτη (του 60%) του Δήμου Θεστιέων τι έχουν να πουν με όλα αυτά; 

Για να δούμε θα έχουμε αποχωρήσεις συμπράξεις τι τελικά έχουν αποφασίσει οι ισχυροί της πόλης ;  

Με την ευκαιρία και επειδή τα έχω πάρει σας θυμίζω από το μύθο του Νάρκισσου που κολάει στη περίπτωση γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχια.
"Μέχρι σήμερα ο καθρέφτης ως αντικείμενο αντανακλά, προβάλλει, κολακεύει, σατιρίζει ή κατακερματίζει την εικόνα μας.

Το γεγονός ότι κανείς δεν γνωρίζει τη μορφή του αν δεν την δει στον καθρέφτη, γοήτευε πάντοτε τον άνθρωπο. Το παιδί σε ένα πρώιμο στάδιο αποκτά συνείδηση του εαυτού του μέσα από τη θέαση της εικόνας του στον καθρέφτη. Η φευγαλέα αντανάκλαση στο στάσιμο νερό, στο γυαλισμένο μέταλλο ή στο χημικά επεξεργασμένο γυαλί συνδέεται τόσο με την αλήθεια, την πιστή απεικόνιση της «πραγματικότητας», όσο και με το ψεύδος, το «είδωλό» της".