ΑΡΘΡΟ ΓΝΩΜΗΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΝΕΟΣ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ

Πολιτικό σύστημα και Νέος Ουμανισμός

Γράφει ο Γιώργος Καραθάνος*                             23/6/2018

Η   έξοδος από τα μνημόνια και η προτεινόμενη λύση στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων πυροδοτούν εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό.

Η  μνημονιακή περίοδος με όλο το φάσμα των αλλαγών, που επέφερε στην ελληνική κοινωνία, υπήρξε καθοριστική  για  τα κόμματα  και τις αντιλήψεις τους.

 Ορισμένα από αυτά αναζητούν ταυτότητα, ενώ κάποια δύσκολα θα επιβιώσουν...

στη νέα περίοδο που εισέρχεται η χώρα. Φαίνονται αρκετοί να μην αντιλαμβάνονται  τις αλλαγές που πραγματοποιούνται τόσο στην Ευρώπη, στον κόσμο, όσο και στην Ελλάδα.

Για τη χώρα μας μοιάζει να κλείνει  μια  παρένθεση  που διήρκεσε πολλά χρόνια και έχει να κάνει με την πολιτική και κοινωνική αμφισβήτηση των συμμαχιών, που έχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ιστορικά επιλέξει. Η αμφισβήτηση αυτή έφτασε στο ζενίθ της τα χρόνια των προγραμμάτων προσαρμογής, περισσότερο σαν αγανάκτηση και λιγότερο σαν μια προσπάθεια εξεύρεσης αξιόπιστης εναλλακτικής πορείας. Η Ελλάδα ορθώς, ειδικά το 2015, επέλεξε να παραμείνει μέρος του Δυτικού κόσμου.

Όλο και περισσότερο υπερισχύει η πεποίθηση ότι η Ε.Ε. και οι υπόλοιποι υπερεθνικοί οργανισμοί στους οποίους συμμετέχουμε ως κρατική οντότητα,  παρόλη την κριτική που μπορεί να ασκήσει κανείς, είναι απαραίτητοι σύμμαχοι της χώρας, έτσι όπως διαμορφώνεται ο σύγχρονος κόσμος. Η γείωση με  αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να απελευθερώσει πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης, από παλινωδίες και «μικρομεγαλισμούς».

Για το ελληνικό πολιτικό σύστημα ισχύει ότι σύντομα θα αναγκαστεί να κατανοήσει, πως ο τρόπος που ασκείται η πολιτική  δεν ανταποκρίνεται στην νέα ιστορική πραγματικότητα. Η ανειλικρίνεια του πολιτικού κόσμου, η πόλωση, ο υπολογισμός του μικροπαραταξιακού συμφέροντος εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, το αναμάσημα ιδεολογικών αφετηριών σάμπως να πρόκειται για ιερά κειμήλια αναλλοίωτα  στο ιστορικό γίγνεσθαι, αποτελούν στοιχεία, που δε είναι ικανά να χαράξουν προοπτική.

Το πολιτικό σύστημα και τα κόμματα χρειάζεται να εφεύρουν νέες ποιότητες και τρόπους αντίληψης.

Αυτοί που θα καταφέρουν να αντιληφθούν τα νέα ποιοτικά στοιχεία και το νέο διακύβευμα, που είναι η διαμόρφωση ενός Νέου Ουμανισμού με τοπικό και συνάμα πλανητικό χαρακτήρα απέναντι στην ασυδοσία των  χρηματοπιστωτικών «αγορών» και την κλιμακούμενη πλανητική παράνοια, θα βρουν θέση στο σύγχρονο πλαίσιο.

Σε κάθε περίπτωση:  Η συνεργασία μεταξύ των θεσμών και όχι η διαπάλη, η οικολογία και η  διαμόρφωση άλλης σχέσης με τον φυσικό κόσμο, η υποβάθμιση του ρόλου των κομμάτων και η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης, το σταμάτημα των διχασμών –οι «έξω» οι «μέσα» «οι ξένοι»-, η κοινωνία και η συνεργασία των πολιτών, η εμπιστοσύνη, η ειλικρίνεια στο δημόσιο βίο, η αποδοχή -ως βίωμα- στα πλαίσια μιας ανοιχτής κοινωνίας, η συνύπαρξη της παράδοσης με την πρόοδο ως αλληλένδετα στοιχεία, ο επανακαθορισμός αξιών, ο σεβασμός στην τοπικότητα και την ιδιαιτερότητα και τέλος, η ισοπολιτεία, είναι στοιχεία, που θα αναδιαμορφώσουν τους παραδοσιακούς διαχωρισμούς αριστεράς-δεξιάς  και είναι πιθανόν να μεταβάλλουν οριστικά το χαρακτήρα και τη λειτουργία των απαρχαιωμένων κομματικών μηχανισμών και αντιλήψεων.

*ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ, ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ