Η «άρια» φυλή του ΣΥΡΙΖΑ και οι «Καίσαρες» της Αυτοδιοίκησης

(Μέρος πρώτο)*

Του Κώστα Παπαθεοδώρου 

Ακόμη οι «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ να αντιληφθούν ότι πλέον δεν είναι το κόμμα του 3%, αλλά ένας πολιτικός φορέας που - εκ των πραγμάτων - διεκδικεί την εξουσία και άρα πρέπει να ξεπεράσουν και ως προς τις επιλογές και ως προς τη νοοτροπία, τα στενά κομματικά τείχη. 

Ο φόβος του παραγκωνισμού από «ξενόφερτους», διαμορφώνει συνθήκες πολιτικού αυτισμού. Παθογένεια που κρατάει σε απόσταση εκείνους που.......
προσβλέπουν προς την Κουμουνδούρου και διατηρεί έτσι, καθηλωμένα τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ που κανονικά και λόγω της άθλιας κυβέρνησης θα έπρεπε να καταγράφει διψήφιες διαφορές. Αλλά για να είμαστε ακριβείς, η περιχαράκωση στα τείχη του μικρού, καθαρού και ελεγχόμενου και κόμματος, είναι παλιά και - όπως φαίνεται- προσφιλής τακτική της Αριστεράς… Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση Βουδούρη. 

Εμφύλιος μεταξύ των συνιστωσών για την απόφαση της ηγεσίας να τον υποστηρίξουν στη διεκδίκησης της Περιφέρειας Πελοποννήσου.Στο επίκεντρο της διελκυστίνδας δεν βρέθηκε- όπως θα ήταν φυσικό σε κάθε κόμμα ανοικτών οριζόντων- η δυναμική της υποψηφιότητάς του, αλλά η φυλετική καθαρότητα του. Η κομματική του καταγωγή…Και για να εξηγούμαστε: ο αριστερών καταβολών, ανεξάρτητος Βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης- σύμφωνα με το βιογραφικό του- είναι λαμπρός επιστήμονας και με μεγάλη κοινωνική δράση (πρόεδρος του ελληνικού τμήματος των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» και αντιπρόεδρος της διεθνούς οργάνωσης Medecins Sans Frontieres). Προέρχεται από ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ και ενδεχομένως επειδή δεν αυτομαστιγώθηκε δημοσίως - όπως κάνουν το Πάσχα οι Φιλιππινέζοι Καθολικοί για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους - βρέθηκε στο στόχαστρο της αμφισβήτησης των μελών της «άριας» φυλής του ΣΥΡΙΖΑ…

Στόχος μου, προφανώς, δεν είναι η υπεράσπιση συγκεκριμένων προσώπων, αλλά η ανάδειξη αυτού του φοβικού συμπτώματος που διατρέχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης! Ασφαλώς η αυστηρή αξιολόγηση και ο ενδελεχής έλεγχος του βίου των υποψηφίων,αποτελεί κεφαλαιώδες ζήτημα για έναν πολιτικό φορέα που χρόνια τώρα αρέσκεται να εκδίδει «πιστοποιητικά» εντιμότητας, ηθικής και αλτρουισμού…Δυστυχώς όμως οι «σύντροφοι» διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο! Η υποστήριξη Καρυπίδη για την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας είναι κλασική περίπτωση προχειρότητας και (ενδεχομένως) πολιτικού οπορτουνισμού… Ωστόσο οι περισσότερες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυστηρά κομματικές και στη μάχη ρίχνονται υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη αλλά και βουλευτές! 

Η «εμπλοκή» των βουλευτών στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση,- έτσι όπως εξελίσσεται-αποτελεί μια θλιβερή παράμετρο, ακόμη ένα ξέφτι του αποσαρθρωμένου πολιτικού μας συστήματος! Οι κομματικές ηγεσίες συχνά πειθαναγκάζουν τους «σταρ» του πολιτικού μας συστήματος και τους (έξω)αποστέλλουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα ώστε να δώσουν μια μάχη όχι για την υπηρέτηση των δημοκρατικών θεσμών ή -έστω- τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, αλλά για τις επιταγές του πολιτικού μάρκετινγκ και έτσι βέβαια χάνεται η ουσία και κυριαρχεί η εντύπωση… Εκείνοι που θα εκλεγούν κάνουν το «αγροτικό τους», συνήθως μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, οπότε επιστρέφουν στο Κοινοβούλιο έχοντας εκπληρώσει τις κομματικές τους υποχρεώσεις, ενώ όσοι δεν τα καταφέρουν- έχοντας διατηρήσει τη βουλευτική τους έδρα- επιστρέφουν με το πρώτο αεροπλάνο στην Αθήνα εγκαταλείποντας στην τύχη τους συναγωνιστές τους. Εξάλλου η τεχνολογία βοηθάει για άσκηση αντιπολίτευσης μέσω διαδικτύου. Μήπως για αυτή τη συμπαθή κατηγορία να καθιερωθεί ό όρος “e-opposition”…Είναι ακριβώς η ίδια εικόνα και τακτική των «ιπτάμενων» καθηγητάδων Πανεπιστημίων της Περιφέρειας οι οποίοι διέμεναν στην Αθήνα και όποτε - σπανίως - χρειαζόταν, πετάγονταν με το αεροπλάνο της γραμμής ως τη σχολή και συναντούσαν με «αυστηρά» ραντεβού τους φοιτητές τους…

Για τις ανάγκες του διαλόγου να δεχτώ ότι η ισοπέδωση είναι η μήτρα της συλλήβδην απαξίωσης του πολιτικού κόσμου και ότι υπάρχουν βουλευτές που από παιδιά ήθελαν να γίνουν δήμαρχοι η περιφερειάρχες, αλλά η «μπαμπέσα κοινωνία» τους έριξε στα ανήλιαγα στενά της… Βουλής. 

Και τώρα που τους δίνεται η ευκαιρία, πετούν τη σκούφια από τη χαρά τους και παραδίδουν εκ των προτέρων την βουλευτική έδρα τους, ώστε να διεκδικήσουν απερίσπαστοι και δίχως πολιτικές εξαρτήσεις, κομματικές αγκυλώσεις και ποταπές υστεροβουλίες το παιδικό τους όνειρο.Προσωπικά δεν έχω υπόψη μου κανέναν- πλην Σκανδαλίδη στο παρελθόν- που να δήλωσε ή που να παραιτήθηκε από βουλευτής για χάρη της «πλανεύτρας» Αυτοδιοίκησης. Και έτσι οι αερομεταφερόμενοι σταρ δίνουν εκ του ασφαλούς μια μάχη που σε πολλές περιπτώσεις ενέχει και στοιχεία αθέμιτου ανταγωνισμού. Και προφανώς άνευ διακύβευσης αυτό δεν είναι «μαγκιά» αλλά «τσάμπα» μαγκιά!

Ο Μάιος μας έφτασε και όπου νάναι: οι «Καίσαρες» θα έρθουν, θα δουν, εάν νικήσουν θα μείνουν (ενδεχομένως μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές) και εάν χάσουν θα επιστρέψουν στα… καθήκοντά τους. Και μην τους είδατε! Όποιος διαβεβαιώσει ότι θα μείνει θα λέει… ψέματα και όποιος το πιστεύει κερδίζει μια… αυταπάτη!
*το δεύτερο μέρος την ερχόμενη Τρίτη…

http://epirusgate.blogspot.gr/2014/02/blog-post_2600.html#more