Οικογένεια Σιούφα - Μας χρεοκόπησαν μας παίρνουν και τα σπίτια

Μας χρεοκόπησαν μας παίρνουν και τα σπίτια - Η μπίζνα Σιούφα με τις εισπρακτικές εταιρείες και τις κατασχέσεις

του Φρίξου Δρακοντίδη

Νομική βιομηχανία σε κτίριο 8.000 τ.μ. με 500 εργαζομένους, ζωντανά… πιράνχας σε ενυδρείο και μαρμάρινα λιοντάρια, όπου για να μπεις και μόνο μέσα καλείσαι να πληρώσεις «εισιτήριο» 130 ευρώ, δημιούργησε η οικογένεια Σιούφα κερδίζοντας εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Η «κληρονομιά» που άφησε στα δύο του παιδιά, Γιώργο και Μάριο, ο πρώην υπουργός και πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας, πριν αποχωρήσει από τη Βουλή, ήταν μια...

βιομηχανία.

Πιο συγκεκριμένα, μια νομική βιομηχανία, η οποία σήμερα διεκπεραιώνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά των τραπεζών και των διαφόρων οργανισμών, δημόσιων και ιδιωτικών, που έχουν φεσωθεί από τους πελάτες τους. Δηλαδή εισπράττουν κάποιο μέρος από τα χρωστούμενα με πιέσεις ή, αν δεν πιάσουν τόπο οι πιέσεις, προχωρούν σε διαταγές πληρωμής, υποθηκεύσεις και στο τέλος πλειστηριασμούς.

Και επειδή καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, οι γιοι του βετεράνου πολιτικού, αξιοποιώντας την «κληρονομιά» του πατρός τους και υπό τη διεύθυνση της μητρός τους, κατάφεραν μέσα σε λίγα χρόνια να σαρώσουν σχεδόν το 90% όλης αυτής της αγοράς των κόκκινων δανείων, πραγματοποιώντας τζίρους πολλών εκατομμυρίων, αλλά και ετήσια κέρδη επίσης εκατομμυρίων.

Αυτή η νομική βιομηχανία, λοιπόν, στεγάζεται πλέον σε κτίριο 8.000 τ.μ. στον Ταύρο, που εξωτερικά μοιάζει με φρούριο από άποψης security, και απασχολεί πάνω από 500 άτομα για τη διεκπεραίωση των εκατοντάδων χιλιάδων φακέλων με τα κόκκινα δάνεια που τους παραδίδουν καθημερινά οι νομικές υπηρεσίες όλων των τραπεζών. Και ευτυχώς η περίπτωση των νομικών εργασιών δεν εμπίπτει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού κι έτσι ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τη νομική εταιρεία Σιούφας και Συνεργάτες για δεσπόζουσα θέση. Έτσι, ο ανταγωνισμός, ήτοι άλλα 10-15 δικηγορικά γραφεία που μπήκαν εκ των υστέρων στη συγκεκριμένη δουλειά, απλώς τρώνε τη σκόνη των Σιουφαίων.

Όλα ξεκίνησαν μόλις πριν από μερικά χρόνια, όταν ο κ. Σιούφας ανέλαβε στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή υπουργός Ανάπτυξης, έχοντας στην εποπτεία του κομμάτι της λειτουργίας των τραπεζών που είχε να κάνει με τα δικαιώματα πελάτη - καταναλωτή. Ο πρωτότοκος γιος του Γιώργος μόλις μερικούς μήνες πριν είχε πάρει την άδεια άσκησης δικηγόρου και είχε τη φαεινή ιδέα να ασχοληθεί με τους μπαταχτσήδες των τραπεζών (τότε δεν είχαμε κρίση και τους δανειολήπτες που δεν πλήρωναν τους αποκαλούσαν έτσι), αναλαμβάνοντας να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Το πώς όλες οι τράπεζες μυρίστηκαν ότι υπάρχει τέτοιο γραφείο κι άρχισαν να ξεφορτώνουν με φορτηγά τους φακέλους με τα ληξιπρόθεσμα δάνεια στο επί της οδού Ακαδημίας γραφείο του νεαρού Σιούφα είναι απορίας άξιον… Σημασία έχει ότι έπειτα από 6 μήνες λειτουργίας του γραφείου του ο νεαρός Σιούφας εμφανίζεται στα κιτάπια του Δικηγορικού Συλλόγου να έχει αμοιβές που δεν θα μπορούσε να ονειρευτεί ούτε το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας.

έκτοτε οι δουλειές αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο, όπως άλλλωστε και τα ακριβά ακίνητα της οικογένειας Σιούφα στο Κολωνάκι και αλλαχού, καθώς τα κέρδη πρέπει να επενδύονται. Στο μεταξύ τελείωσε τη Νομική Σχολή και ο έτερος υιός Σιούφας, Μάριος, και εντάχθηκε πάραυτα στην οικογενειακή επιχείρηση, το διοικητικό μάνατζμεντ της οποίας μέχρι σήμερα κρατάει η μητέρα τους.

Πώς λειτουργεί η νομική βιομηχανία Σιούφα

Με έναν ανεξήγητο και συμπτωματικό τρόπο, οι νομικές υπηρεσίες όλων ανεξαιρέτως των τραπεζών αναθέτουν καθημερινά χιλιάδες υποθέσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών στο γραφείο Σιούφα για τα περαιτέρω και κάποιες εκατοντάδες σε άλλα δικηγορικά γραφεία.

Τα δάνεια αυτά μπορεί να είναι καταναλωτικά, τα οποία δεν έχουν και επαρκείς εξασφαλίσεις, στεγαστικά, αλλά και επιχειρηματικά. Σε πρώτο στάδιο τους φακέλους αναλαμβάνει το εσωτερικό τμήμα call center που αναλαμβάνει να ενημερώσει τον δανειολήπτη ότι ο φάκελός του έχει περιέλθει στην αρμοδιότητα του δικηγορικού γραφείου και στην αρχή ευγενικά προσπαθεί να τον πείσει για κάποια ρύθμιση. Σε αυτές τις λίγες περιπτώσεις ρυθμίσεων, το γραφείο εισπράττει ποσοστό επί του ρυθμιζόμενου ποσού. όταν εξαντληθεί η ευγένεια (δεν είναι δα και σε αφθονία) καταργείται ο πληθυντικός και αρχίζουν οι πιέσεις.

Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του γραφείου αυτό το κομμάτι της δουλειάς δινόταν φασόν σε μια εισπρακτική με έδρα την Ηλεία, για τον τρόπο λειτουργίας της οποίας, με κοινό χαρακτηριστικό τους τραμπουκισμούς, είχαμε γράψει προ πενταετίας στο «ΘΕΜΑ».

Σήμερα έχει διακοπεί αυτή η συνεργασία για να μη δυσφημίζεται η φίρμα Σιούφα και έχει δημιουργηθεί ένα πολυπρόσωπο τμήμα που κάνει αυτή τη δουλειά. Μάλιστα οι τηλεφωνήτριες όταν τηλεφωνούν δεν λένε από το γραφείο Σιούφα, αλλά δίνουν το όνομα κάποιου από τους εκατοντάδες συνεργαζόμενους νεαρούς δικηγόρους που λόγω κρίσης έχουν αποδεχθεί για έναν μνημονιακό μισθό ανειδίκευτου εργάτη να δανείζουν και να εκθέτουν το όνομά τους στα μάτια των δανειοληπτών και της κοινωνίας.

Όταν περατωθεί το πρώτο στάδιο από το call center, οι δικηγόροι της εταιρείας αναλαμβάνουν να διερευνήσουν αν υπάρχουν άλλα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, εφόσον πρόκειται για καταναλωτικό δάνειο, για να εγγράψουν προσημείωση και στη συνέχεια να προχωρήσουν σε εκποίηση μέσω πλειστηριασμού. Για τα στεγαστικά δάνεια ακολουθείται επίσης η ίδια διαδικασία και οι δικηγόροι της εταιρείας καταθέτουν διαταγές πληρωμής σε πρώτο στάδιο στα πρωτοδικεία. Αν το ακίνητο προστατεύεται από τον νόμο για την πρώτη κατοικία, σταματούν εκεί. Αν δεν εμπίπτει στον νόμο, προχωρούν σε πλειστηριασμούς.

Για κάθε νομική ενέργεια, είτε πρόκειται για ελέγχους σε υποθηκοφυλακεία, κτηματολόγια, εγγραφή προσημείωσης, κατάθεση διαταγής πληρωμής ή πλειστηριασμούς, το δικηγορικό γραφείο πληρώνεται από την τράπεζα ή την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας ή διάφορους άλλους οργανισμούς που έχουν μαζικές απαιτήσεις, με το ελάχιστο που προβλέπει ο Δικηγορικός Σύλλογος για τις συγκεκριμένες νομικές εργασίες. Και μπορεί αυτά τα ελάχιστα να μοιάζουν ψίχουλα για να τα αναλάβει μεμονωμένα ένας δικηγόρος, ωστόσο στη συγκεκριμένη δουλειά ο όγκος είναι που κάνει τη διαφορά και μετατρέπει μια νομική εργασία για αρχάριους δικηγόρους σε πραγματικό χρυσωρυχείο. Το οποίο μάλιστα πρώτοι ανακάλυψαν οι Σιουφαίοι και έλαβαν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης με τρόπο ευφυή και διαφανή!

Τα πιράνχας

Το χρυσωρυχείο της οικογένειας με την επωνυμία Σιούφας και Συνεργάτες στον Ταύρο θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με τα γιγαντιαία γραφεία της Eurobank που βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα. Πουθενά, όμως, δεν θα βρεις κάποια ταμπέλα, κι αυτό για λόγους ασφάλειας. Βλέπετε, μέσα από αυτό το κτίριο πραγματοποιούνται καθημερινά εκατοντάδες τηλεφωνικές κλήσεις προς πελάτες τραπεζών και οργανισμών που εμφανίζονται με «κόκκινη» σημείωση στο σύστημα. Δεν θα ήθελαν, λοιπόν, σε καμία περίπτωση να δεχτούν περίεργες επισκέψεις, εξ ου και το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που σαρώνει κάθε κίνηση μέσα και έξω από το κτίριο της εταιρείας.

Οι υπολογιστές των υπαλλήλων -επί το πλείστον γυναίκες νεαρής ηλικίας- βρίσκονται συνεχώς ανοιχτοί, καθώς επεξεργάζονται χιλιάδες δεδομένα δανειοληπτών στο δευτερόλεπτο. Κανείς δεν σηκώνει κεφάλι και χρειάζεται η άδεια των προϊσταμένων προκειμένου να κατέβει κάποιος για ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα στον εξωτερικό χώρο, εκεί όπου έχει στηθεί πρόχειρα ο χώρος του καπνιστηρίου. Ωστόσο η πρώτη εντύπωση σχηματίζεται καθώς βαδίζει κανείς προς την κεντρική είσοδο. Θα πρέπει να είσαι αρκετά αφηρημένος για να μην προσέξεις τα δύο μαρμάρινα λιοντάρια, την αυτόματη πόρτα με τα γεωμετρικά σχήματα (μοιάζουν με τα ινδουιστικά σύμβολα Mandalas) αλλά και τον αριθμό 999 (το 9 στο Φενγκ Σούι συμβολίζει τον πλούτο και τη δόξα) στο πιο ψηλό σημείο, παρότι το κτίριο βρίσκεται στο νούμερο 7 επί της οδού 25ης Μαρτίου.

Απλώς Φενγκ Σούι ή και κάτι παραπάνω με μυστικιστές προεκτάσεις; Ουδείς φαίνεται να γνωρίζει, ούτε καν το προσωπικό. «Μέρος της διαρρύθμισης και της διακόσμησης του κτιρίου έχει επιμεληθεί προσωπικά η κυρία Σιούφα», θα πει κάποιος από τους υπαλλήλους, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις εξωτερικές εικαστικές παρεμβάσεις. Αλλά και στο εσωτερικό του συναντάς εκπλήξεις, όπως το μεγάλο ενυδρείο με τα σαρκοβόρα ψάρια τύπου πιράνχας που βρίσκεται στα αριστερά σου καθώς μπαίνεις στο λόμπι.

Ο ρεσεψιονίστ θα χαρεί να σου εξηγήσει πως τα περίεργα αυτά θαλάσσια όντα προέρχονται από τα βάθη του Αμαζονίου, ονομάζονται Arowana και αν το ψάξεις λίγο στο Ιντερνετ, θα διαβάσεις πως στο Φενγκ Σούι χρησιμοποιούνται «για την αντιμετώπιση ανταγωνιστικών καταστάσεων», καθώς λέγεται πως φέρνουν στον ιδιοκτήτη τους ευημερία και πλούτο.

Τώρα ποια ανταγωνιστική κατάσταση έχει να αντιμετωπίσει η οικογένεια Σιούφα που εδώ και χρόνια μονοπωλεί το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς εισπράττοντας εκατομμύρια, αυτό μόνο οι ίδιοι είναι σε θέση να το γνωρίζουν.

«Εισιτήριο» 130 ευρώ

Ανεβαίνοντας στους πάνω ορόφους οι επόμενες εικόνες που αντικρίζεις είναι εξίσου εντυπωσιακές. Ενδεχομένως να μην υπάρχει άλλη δικηγορική εταιρεία στην Ελλάδα που να απασχολεί τόσο πολύ προσωπικό, έστω και αν η πλειονότητα αμείβεται με τον κατώτατο βασικό μισθό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι για να συναντήσεις και μόνο κάποιον από τους δικηγόρους που συνεργάζονται με την εταιρεία της οικογένειας Σιούφα πρέπει να πληρώσεις ένα είδος «εισιτηρίου» αξίας 130 ευρώ. Αυτό υπενθυμίζεται μάλιστα στον υποψήφιο πελάτη στο πρώτο τηλεφώνημα που θα κάνει στην εταιρεία ώστε να είναι προετοιμασμένος κατά την άφιξή του να διαθέτει πάνω του το παραπάνω χρηματικό ποσό. Ναι, σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά εποχή ακόμα και για τους δικηγόρους που πασχίζουν να αναλάβουν μια υπόθεση, η εταιρεία Σιούφας και Συνεργάτες κόβει ταρίφα 130 ευρώ με το «καλώς ήρθατε».

Η αιτιολογία, όπως αναγράφεται στη χειρόγραφη απόδειξη που εκδίδουν, επί λέξει αφορά «Κλείσιμο συνάντησης με δικηγόρους».

Για τις περαιτέρω αμοιβές θα πρέπει να μιλήσεις απευθείας με κάποιο από τα μέλη της οικογένειας Σιούφα, καθώς ουδείς από τους υπόλοιπους συνεργάτες-δικηγόρους, όπως εξηγούν και οι ίδιοι, είναι εξουσιοδοτημένος να διαπραγματευτεί την αμοιβή της εταιρείας.

Η ακίνητη περιουσία

Κόντρα στο ρεύμα της εποχής, η οικογένεια Σιούφα όχι μόνο δεν φαίνεται να πλήττεται από την κρίση, αλλά βγαίνει και κερδισμένη από αυτή, εις βάρος πάντα των καταχρεωμένων ελληνικών νοικοκυριών.

Την τελευταία δεκαετία η οικογένεια του πρώην προέδρου της Βουλής, όπως είχε αποκαλύψει και παλαιότερα το «ΘΕΜΑ», αγοράζει το ένα ακίνητο μετά το άλλο. Διαμέρισμα με πισίνα δίπλα στον Λυκαβηττό, άλλα διαμερίσματα σε κεντρικούς δρόμους του Κολωνακίου, πάρκινγκ στην ίδια περιοχή, αλλά και πολλές αποθήκες, καταφέρνοντας -κυρίως μέσα στα χρόνια της «γαλάζιας» διακυβέρνησης- να αποκτήσει ακίνητα συνολικής εμπορικής αξίας 1,5 εκατ. ευρώ.

Όλη η ακίνητη περιουσία εμφανίζεται στο όνομα του ενός εκ των δύο γιων, του κ. Γιώργου Σιούφα. Πιο συγκεκριμένα, το 1988 ο πατήρ Σιούφας αγοράζει μαζί με τη σύζυγό του ένα διαμέρισμα 135 τ.μ. στην Πατριάρχου Ιωακείμ με αντικειμενική αξία, τότε, 15 εκατ. δραχμές, ενώ η πραγματική του αξία εκτιμάται στα 60 εκατ. δραχμές. Ο Γιώργος Σιούφας τον Νοέμβριο του 2003 και σε ηλικία 28 ετών εμφανίζεται ως αγοραστής ενός πάρκινγκ 11 τ.μ στην οδό Αριστίππου 30, στο τρίτο υπόγειο μιας πολυκατοικίας, αντί 4.680,27 ευρώ, τη στιγμή που, σύμφωνα με τους μεσίτες της περιοχής, η εμπορική του αξία υπολογιζόταν στα 25.000 ευρώ. Τον Απρίλιο του 2005, ο ίδιος αγοράζει ένα διαμέρισμα 180 τ.μ. στην οδό Πλουτάρχου, με την αντικειμενική του αξία να ανέρχεται στα 467.809,32 ευρώ.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των μεσιτών της περιοχής, η πραγματική αξία του ακινήτου για το συγκεκριμένο έτος υπολογιζόταν στις 900.000 ευρώ. Στις 7 Νοεμβρίου 2005 ο υιός Σιούφα αποκτά και δεύτερο σπίτι επί της οδού Αριστίππου. Πιο μικρό, αλλά με πισίνα και θέα στον Λυκαβηττό.

Η εμπορική αξία του ακινήτου, όπως εκτιμάται από τους ειδικούς, ανερχόταν στις 450.000 ευρώ, καθώς διαθέτει και θέση για πάρκινγκ στο δεύτερο υπόγειο.

Η επόμενη επενδυτική κίνηση στην αγορά ακινήτων γίνεται και πάλι από τον ίδιο υιό Σιούφα δεκατέσσερις ημέρες αργότερα, όταν στις 21 Νοεμβρίου του αυτού έτους προχωράει σε αγορά όχι μίας, ούτε δύο, αλλά επτά υπόγειων αποθηκών, επίσης στον ίδιο δρόμο. Οι επτά αποθήκες του κ. Σιούφα είχαν ως αντικειμενική αξία τις 3.403,20 ευρώ, ενώ, σύμφωνα πάντα με μεσιτικές πληροφορίες, η εμπορική τους αξία εκτιμούνταν γύρω στις 50.000 ευρώ.

Στις 25 Μαΐου του 2006 ο Γιώργος Σιούφας αγοράζει ακόμα ένα υπόγειο πάρκινγκ 11,05 τ.μ. στην οδό Αριστίππου, του οποίου η αντικειμενική αξία ήταν 5.692,50 ευρώ. Ο ίδιος δήλωσε 5.700 ευρώ, ενώ οι εκτιμήσεις των ειδικών κάνουν λόγο για εμπορική αξία 28.000 ευρώ. Ο κύκλος των αγορών φαίνεται πως κλείνει τον Δεκέμβριο του 2007, μόλις δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, όταν αγοράζει ακόμα μία υπόγεια αποθήκη στην οδό Αριστίππου, αρ. 32, έκτασης μόλις 6,29 τ.μ.

Η αντικειμενική αξία του υπογείου ήταν 2.372,21 ευρώ, με τον ίδιο να έχει δηλώσει 2.380 ευρώ, ενώ η πραγματική αξία του υπολογιζόταν στις 10.000 ευρώ…

Η συνεργασία με μεγάλη εισπρακτική

Οι κύριοι Γιώργος και Μάριος Σιούφας στο ξεκίνημα της χρυσοφόρου βιομηχανίας της οικογένειας είχαν συνεργαστεί με μεγάλη εισπρακτική εταιρεία (Pano Finance) διεκπεραιώνοντας τις νομικές ενέργειες για λογαριασμό μεγάλων τραπεζών. Η δικηγορική εταιρεία των νεαρών δικηγόρων-υιών Σιούφα γνώρισε πλήρη άνθηση και τεράστιο τζίρο κατά τη διάρκεια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης, εξασφαλίζοντας μεγάλα πακέτα συνεργασίας με όλες τις τράπεζες. Μέσω της οικογενειακής δικηγορικής εταιρείας οι Γιώργος και Μάριος Σιούφας δημιούργησαν βιομηχανία κατασχέσεων και πλειστηριασμών ακινήτων σε συνεργασία με τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες (Alpha Bank, Εμπορική, Eurobank, Aspis κ.λπ.), από τις οποίες παίρνουν πακέτα προσημειώσεων ακινήτων, διαταγών πληρωμής, κατασχέσεων και πλειστηριασμών εισπράττοντας ως αμοιβή εκατομμύρια ευρώ.

Μάλιστα το 2007 είχαν δηλώσει στην Εφορία καθαρά κέρδη 639.336 ευρώ και όπως ήταν επόμενο έγιναν αντικείμενο συζητήσεων σε όλο το δικηγορικό σώμα.

Σε επίσημη ανακοίνωση που είχε εκδώσει ο τότε Συνήγορος του Kαταναλωτή κ. Γιάννης Αδαμόπουλος και σημερινός πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, είχε επισημαίνει μεταξύ άλλων:

«Η είσπραξη απαιτή¬σεων από τέτοιες εταιρείες συνιστά αντιποίηση του δικηγορικού λειτουργήματος και θίγει τις θεσμοθετημένες από την Πολιτεία και τους νόμους αποκλειστικές αρμοδιότητες δικηγόρων και δικαστικών επιμελητών».

Κυβερνητικές πηγές, πάντως, είχαν κάνει τότε λόγο για μείζον πολιτικό και ηθικό ζήτημα που δεν μπορεί να καλυφθεί πίσω από τα προφανή συνήθη επιχειρήματα. Αντιθέτως, σε μια εποχή που η δράση των εταιρειών αυτών έχει προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, το ηθικό ζήτημα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Γιατί άραγε όλες οι μεγάλες τράπεζες επέλεξαν τους υιούς Σιούφα, 28 και 33 ετών έκαστος, για όλες αυτές τις δουλειές;

ΠΗΓΗ