1911 - 2011 ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Ο ΕΡΜΗΣ

ΕΤΟΣ  ΙΔΡΥΣΗΣ  1911

ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ  8-ΑΓΡΙΝΙΟ 30100

ΤΗΛ.: 2641031569

 FAX: 2641057390

e-mail: esagrinio@in.gr 

http://ermaikistili.blogspot.com 

 ΑΓΡΙΝΙΟ: 21-3-2011                                        

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ.:14123                                                     

ΑΡΙΘΜ. ΑΡΧ.: Δ/2/ζ

Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου μας.

Στα 100 χρόνια ζωής και δράσης μας οι έμποροι που έφυγαν, που αποσύρθηκαν όχι όλοι αλλά  πολλοί, δείξανε χαρακτήρα ζηλευτό.

Δεν ασελγήσανε απέναντι στο χώρο και στο συνάνθρωπο.

Στα 100 αυτά χρόνια ήταν παρόντες

­             Τοπικά.

­             Εθνικά.

­             Κοινωνικά.

­             Συνδικαλιστικά.

Στον  1 αιώνα ζωής και δράσης,  έζησαν και συμμετείχαν ενεργά στη διαδρομή της πατρίδας, του τόπου, της πόλης και του λαού.

Συνάδελφοί μας:

­            Αγκαλιάσανε και στήριξαν την προσφυγιά.

­            Πολέμησαν.

­            Εξορίστηκαν.

­            Βασανίστηκαν.

­            Συμπορεύτηκαν στους λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες.

­            Ενώθηκαν με τους καπνεργάτες και τους εργάτες απεργούς.

Παιδιά φτωχών και πεινασμένων οικογενειών που δεν πήραν τον δρόμο του μετανάστη,  άντρες ώριμοι, που από την υστερία των νικητών του εμφυλίου......................

πολέμου, στερήθηκαν το ίσο δικαίωμα στη ζωή, άνοιξαν το δικό τους μαγαζί για να ζήσουν, να σταθούν στα πόδια τους, να κάνουν το δικό τους βήμα στη ζωή.

Το κεφάλαιο τους προέρχονταν ή πουλώντας τόπο πατρογονικό, ή από το μεροκάματο της μάνας στα καπνομάγαζα ή από τη σύνταξη του εργάτη πατέρα.

Βίαια ξεριζωμένοι από τόπους γενέθλιους έκαναν νέο ξεκίνημα ζωής.

Το έκαναν χωρίς να χάσουν την ψυχή τους.

Αυτοί διευκόλυναν να στεριώσουν στην πόλη μας εργάτες και μάστοροι ξενιτεμένοι, να φτιάξουν οικογένειες. Ένωσαν τις τύχες των παιδιών τους. Στήριξαν τις δύσκολες ώρες και εποχές κάθε ανήμπορο με τα τεφτέρια και τα βερεσέδια. Σπούδασαν και μορφώσανε τα παιδιά τους.

­           Δεν πνίξανε κανέναν για τα χρέη του.

      ενώ

­           Πολλούς τους πνίξανε την ώρα της ανημποριάς τους.

­           Δώσανε ζωή και χαρακτήρα στην πόλη μας, την ομορφύνανε.

­           Της δώσανε φως και δεν της αλλάξανε τα φώτα.

­           Υπηρέτησαν την πόλη και όχι το πρόσωπό τους μέσω της πόλης. 

­            Ντόπιοι Αγρινιώτες, ορεινοί Αιτωλοακαρνάνες, Ευρυτάνες, πρόσφυγες, χειροτεχνήτες και έμποροι, μισή μέρα στην αγορά, μισή στο καπνοχώραφο, στήσανε αυτή την πόλη.

Ο 100χρονος όμως Σύλλογός μας είναι πριν από όλα και πάνω από όλα, συνδικαλιστική οργάνωση.

Και αυτό σημαίνει ότι:

Δεν παρακαλεί,              Διεκδικεί.

Δεν συναλλάσσεται,        Αγωνίζεται.

Δεν συμβιβάζεται,          Αντιστέκεται.

Δεν είναι βάλτος,           Βράχος είναι.

Ο Σύλλογος μας ιδρύθηκε το 1911 και σήμερα αποτελεί το ιστορικότερο και αρχαιότερο συνδικαλιστικό όργανο της πόλης μας, του νομού μας και ένα από τα αρχαιότερα και ιστορικότερα  πανελλαδικά.

Σε αυτόν τον  έναν αιώνα ζωής και δράσης του, βρέθηκε όχι λίγες φορές στο στόχαστρο και δέχτηκε επιθέσεις που ήθελαν:

­            Να υπονομεύσουν τη συνοχή του.

­            Να μειώσουν την οικονομική και κοινωνική του συνεισφορά.

­            Να ευνουχίσουν τον συνδικαλιστικό, του χαρακτήρα.

­            Να τον φέρνουν σε αντιπαράθεση με τις κοινωνικές ομάδες, τους εργάτες, τους αγρότες και τους υπαλλήλους που συναποτελούμε την πόλη.

 Στα 100 αυτά χρόνια υπήρξαν πολλοί.

Που ήθελαν:

Ή να γίνει υπηρέτης των επιλογών τους.

              ή

Να πάψει να υπάρχει.

Οι απέναντι δεν ήταν πάντα εκτός του χώρου του.

Υπήρξαν φορές που τα χτυπήματα ήταν εσωτερικά.

Υπήρξαν στελέχη του που θέλησαν να τους υπηρετήσει και όχι να τον υπηρετήσουν, που έβαλαν πάνω από την  συλλογικότητα  και το δίκιο, το ατομικό συμφέρον και την υστεροβουλία.

Ευτυχώς όμως για τον κοινωνικό ιστό, την συνοχή αυτής της πόλης και το συνδικαλιστικό κίνημα, άντεξε. Τα κατάφερε και παραμένει συνδικαλιστικά καταξιωμένος, κοινωνικά υπαρκτός και αναγνωρίσιμος.

Σε αυτά τα 100 χρόνια του, τα Διοικητικά Συμβούλιά του ή ομόφωνα ή με πλειοψηφίες ή και με δύσκολες ακόμη εσωτερικές συγκρούσεις, υπηρέτησαν το συλλογικό κοινωνικό συμφέρον, αντιδράσανε στην προσαρμογή τους στο «πρέπει» των υστερόβουλων και επέλεξαν και επέβαλαν – σε όσους άλλα ήθελαν – το κύρος του Συλλόγου να υπηρετεί την συνολική ανάταση της πόλης και των κατοίκων της και μόνο αυτό.

Αυτή ακριβώς την 100χρονη ιστορία μας και όσους πρόσφεραν και προσφέρουν σε μια τέτοια κατεύθυνση τιμάμε:  

ü            Με την ελπίδα και την επιθυμία η συμπεριφορά των σημερινών Εμπόρων επαγγελματικά αλλά και όσων τον εκπροσωπούν συνδικαλιστικά, να δώσει το δικαίωμα σε όσους τους διαδεχτούν να ισχυριστούν τα ίδια.

ü           

Ευχόμαστε χίλια χρόνια να ζήσει ο Σύλλογός μας.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Ε.Σ.Α.

Υ.Γ.: Στα πλαίσια των 100 χρόνων του ο Σύλλογος θα γνωστοποιήσει ειδικές δράσεις του, αφιερωμένες στην συγκεκριμένη ιστορική επέτειο, μετά την ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση των μελών του.