Η συζήτηση περί εκλογών

• Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει ασταμάτητα ο πρωθυπουργός ότι δεν προτίθεται να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Αντιθέτως, οι εκατοντάδες χιλιάδες λαού που συρρέουν στην πλατεία Συντάγματος και στις πλατείες των περισσότερων μεγάλων πόλεων της χώρας καθώς και η έντονη φραστική κριτική που ασκείται από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προς την πολιτική της κυβέρνησης του κόμματός τους, οδηγούν πολλά μέσα ενημέρωσης αλλά και πολιτικούς ή απλούς πολίτες να σχηματίζουν την εντύπωση ότι οι εκλογές βρίσκονται επί θύραις.

Η άποψή μας είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου είναι ειλικρινής όταν λέει ότι δεν θέλει να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Θα επιμείνει στη θέση του αυτή μέχρι τέλους, εκτός βεβαίως αν χάσει τον έλεγχο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ ή αν συμβούν εντελώς απρόοπτα και απροσδιόριστα σοβαρά γεγονότα.

Η βασική αιτία της στάσης του πρωθυπουργού είναι ότι διακατέχεται πλέον από το σύνδρομο του "πρωθυπουργού μίας και μοναδικής θητείας". Εχει δηλαδή συνειδητοποιήσει ότι η πολιτική του Μνημονίου και τα ανάλγητα μέτρα του εναντίον της τεράστιας πλειοψηφίας των Ελλήνων καθιστά αντικειμενικά αδύνατη την επανεκλογή του.

Οταν επαναλαμβάνει ότι "αδιαφορεί για το πολιτικό κόστος", αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι είναι αποφασισμένος να αδιαφορήσει για τις αντιδράσεις των μυριάδων λαού που διαμαρτύρονται και να επιμείνει στην πολιτική του Μνημονίου, την οποία επέλεξε αυτός και το επιτελείο του ως την καλύτερη για τη....... σημερινή Ελλάδα. Θα ολοκληρώσει λοιπόν όσα περισσότερα μπορέσει από αυτά που πιστεύει και θα εγκαταλείψει την εξουσία και σίγουρα και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μετά την σχεδόν αναπότρεπτη πλέον εκλογική ήττα που γνωρίζει ότι θα υποστεί ακριβώς εξαιτίας αυτής της πολιτικής.

Περί αυτού δεν έχει ψευδαισθήσεις. Τα παραδείγματα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας που είναι σαφώς ηπιότερα από την Ελλάδα και όπου τα κόμματα που υπήγαγαν τις χώρες αυτές σε καθεστώς Μνημονίου υπέστησαν συντριπτικές ήττες με διαστάσεις πανωλεθρίας, δεν αφήνουν περιθώρια φρούδων ελπίδων στον Γ. Παπανδρέου.

Οι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος φαίνεται ότι ήδη έγειραν οριστικά την πλάστιγγα στις λαϊκές διαθέσεις: μόνο με θαύμα πλέον μπορεί το ΠΑΣΟΚ να βγει πρώτο κόμμα σε πρόωρες εκλογές, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η ΝΔ αποκλείεται με βάση τα σημερινά δεδομένα να μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Για ποιο λόγο λοιπόν να προκηρύξει εκλογές ο Γ. Παπανδρέου, για να... χάσει την εξουσία; Κάτι τέτοιο είναι παράλογο - εκτός φυσικά αν κάποια στιγμή αποφασίσει να φύγει, όπως έκανε και ο προκάτοχός του Κώστας Καραμανλής.

Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός ελπίζει ότι η διαδικασία εκποίησης της δημόσιας περιουσίας θα ενισχύσει τις συμμαχίες του τόσο με τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες που επιχειρήσεις τους θα αγοράσουν ελληνικές κρατικές εταιρείες ή γη όσο και με τους ισχυρούς οικονομικούς ομίλους που θα επωφεληθούν από αυτές τις αγορές. Ευελπιστεί ότι προσωπικά ο ίδιος θα βγει πολιτικά ενισχυμένος μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Παράλληλα βέβαια το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα θα βουλιάζει όλο και βαθύτερα όσο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική και θα οδηγείται στον δρόμο της διαλυτικής εκλογικής συντριβής. Γεννιέται έτσι μια τεράστια αντίφαση - κατά πόσο είναι δυνατόν να ενισχύεται πολιτικά ως πρόσωπο ο Γ. Παπανδρέου κατά τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ θα βουλιάζει στις προτιμήσεις του λαού. Αυτό είναι αδύνατον κατά τη δική μας άποψη, αλλά κατά τη γνώμη του πρωθυπουργού αυτό είναι εφικτό, ιδίως για ένα σύντομο μεταβατικό διάστημα που θεωρεί αναγκαίο για να ολοκληρώσει το κυβερνητικό του σχέδιο και κατόπιν να εγκαταλείψει την εξουσία, ενδεχομένως και τη χώρα.

Οι βουλευτές και οι υπουργοί βεβαίως που θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική καριέρα τους στην Ελλάδα διαφωνούν με αυτή την πολιτική, αλλά προτιμούν να παραμείνουν βουλευτές υπερψηφίζοντας το Μνημόνιο παρά να διαγραφούν από τον Γ. Παπανδρέου αν το καταψηφίσουν.

ΧΑΡΑΚΩΜΑ: Οπλο του πρωθυπουργού η αδυναμία της ΝΔ

Ισχυρό πλεονέκτημα του Γ. Παπανδρέου έναντι του Α. Σαμαρά δεν είναι πλέον η δημοσκοπική υπεροχή του ΠΑΣΟΚ έναντι της ΝΔ, η οποία έχει εξανεμιστεί εντελώς και ήδη παίρνει οριακά κεφάλι το κόμμα της Δεξιάς. Εσχατο αμυντικό χαράκωμα του πρωθυπουργού είναι ότι η δειλά δειλά υπερέχουσα πλέον ΝΔ δεν έχει ακόμη ούτε κατά διάνοια ποσοστό ικανό να της δώσει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία ούτε συμμάχους για να σχηματίσει κυβέρνηση. Η αντιμνημονιακή στάση της επίσης δεν βολεύει καθόλου τα σχέδια των ηγεμονικών ευρωπαϊκών χωρών και έτσι ούτε η ΕΕ ούτε οι ελληνικές ελίτ την υποστηρίζουν για την ώρα, αφού δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει σταθερή διακυβέρνηση που αυτοί γνωρίζουν πώς θα τη χειριστούν. 

ΠΗΓΗ