Εργατοπατέρες και «αριστερά», "λιπαντικά" του καθεστώτος!

Μέσα στο σίφωνα των γεγονότων περνάνε κάποια «σημεία», σημαντικά, εντελώς απαρατήρητα. Σημαντικά, γιατί αποτυπώνουν ολοκάθαρα όλη την προδοτική συμπαιγνία των εργατοπατέρων και των «αριστερών» ηγεσιών.

Ένα τέτοιο σοβαρό και άκρως αποκαλυπτικό «σημείο» είναι ότι οι εργατοπατέρες και οι «αριστερές» γραφειοκρατίες που κραυγάζουν «ότι έχουμε πόλεμο», κήρυξαν τον «απεργιακό πόλεμο του δρόμου», όχι την ημέρα που ψηφιζόταν στη Βουλή το «πολυνομοσχέδιο», αλλά μία μέρα μετά…

Αυτή η «λεπτομέρεια», που... ομολογουμένως πέρασε απαρατήρητη, λέει πολλά.

Καταρχάς έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με την πολιτική, συνδικαλιστική και τη ρεφορμιστική λογική, ιδιαιτέρως με την αγωνιστική λογική.

Τι το λογικότερο την ημέρα που ψηφιζόταν το «πολυνομοσχέδιο» των κυβερνητικών ανδρεικέλων να πολιορκηθεί η Βουλή από τους «εκτελεσθέντες» εργαζόμενους και από το λαό που βογκά και καταστρέφεται από τα «συμβόλαια θανάτου» που εκτελεί η κυβέρνηση με το «δημοκρατικό» μανδύα της Βουλής και τη «δημοκρατική» νομιμοποίηση όλων των κομμάτων: όλα κάθονται στα έδρανα…

Εδω, όμως, ακριβώς, βρίσκεται το κλειδί ερμηνείας αυτής της ανορθόδοξης και παράλογης, ακόμα και για το ρεφορμισμό, πράξης.

Οι εργατοπατέρες και οι «αριστερές» γραφειοκρατικές ηγεσίες αυτό ακριβώς θέλανε: να μην πολιορκηθεί η βουλή από το λαό!!!

Οι εργατοπατέρες και οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΝ έχουν «ξεπεράσει» σε προδοσία και το ρεφορμισμό, ακριβώς γιατί πλέον δεν είναι ούτε ρεφορμιστικές ηγεσίες, αλλά άμεσα εξαρτήματα του καθεστώτος, «λιπαντικά» στη μηχανή του συστήματος.

Τόσο οι εργατοπατέρες, όσο και τα «αριστερά» καθεστωτικά κόμματα, ιδιαίτερα η ηγεσία του ΚΚΕ, γνωρίζουν πολύ καλά την κοχλάζουσα οργή των εργαζομένων και του ελληνικού λαού και την έχουν υπολογίσει με ακρίβεια.

Εάν, λοιπόν, κινητοποιούσαν τον κόσμο την ίδια ημέρα που ψηφιζόταν το «πολυνομοσχέδιο» των νέων «εκτελέσεων» του ελληνικού λαού, καμιά δύναμη δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την πολιορκία της Βουλής.
Οι γραφειοκράτες θα ξεσκεπαζόντουσαν. Δεν είναι δυνατόν να κινητοποιείς τον κόσμο γι’ αυτά που ψηφίζονται στη Βουλή και να του απαγορεύεις να πάει στη Βουλή και το χειρότερο: Να βρίσκονται μέσα στη Βουλή τα «αριστερά» κόμματα.
Αν πάλι οι πολύχρωμοι «αριστεροί» γραφειοκράτες υπέκυπταν στις αγωνιστικές απαιτήσεις και πήγαιναν στη Βουλή, τότε η κατάσταση δεν μπορούσε να ελεγχθεί: Είναι τόσο μεγάλος και ξεχειλισμένος ο θυμός του ελληνικού λαού και τόσο συμπιεσμένη η εκρηκτική ΟΡΓΗ του, που τίποτα δεν θα απέτρεπε το ρεσάλτο στη Βουλή…

Μιλάνε για πόλεμο, λοιπόν οι γραφειοκρατικές καμαρίλες της «αριστερής» απάτης, αλλά, με νύχια και με δόντια, υπονομεύουν τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους του πολέμου και σαμποτάρουν ανοικτά και εκτονωτικά τις πολεμικές διαθέσεις του λαού.

Μιλάει για «πόλεμο» η ηγεσία του ΚΚΕ (λόγια για εσωτερική κατανάλωση), αλλά συναγελάζεται η Παπαρήγα με τον «εκτελεστή» των συμβολαίων θανάτου του ελληνικού λαού και συμμετεχει στο τσίρκο της Βουλής, νομιμοποιώντας έτσι στην πραξη αυτό που κατηγορεί στα λόγια: Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ.

Αντί η ηγεσία του ΚΚΕ, που δημοκοπεί περί πολέμου, να κηρύξει γενικό ξεσηκωμό έξω, από τη βουλή, την ημέρα της ψήφισης του «πολυνομοσχεδίου» και να είναι αυτή η ηγεσία στην πρώτη γραμμή της μάχης, ήταν στη Βουλή, δικαιολογώντας αυτή τη συμμετοχή στον «ορνιθώνα» με κούφιες ρητορείες περί πολέμου…

Και όχι μόνο αυτά: Οι «πολεμιστές» της ηγετικής κλίκας του ΚΚΕ κάνουν τα πάντα, ακόμα και στις «αγωνιστικές» φιέστες των διαδηλώσεων, στο να μην ενωθούν οι εργαζόμενοι μεταξύ τους: Ξεχωριστές πορείες των «στρατών» τους, απλή βόλτα έξω από τη Βουλή και κατόπιν εσπευσμένη αποχώρηση και εγκατάλειψη κάθε μάχης: «Ξεκούραση» στις Στήλες του Ολυμπίου Διός και του Φιλοπάππου!!!

Mόνο οι τυφλοί πλέον δεν μπορούν να δούνε την προδοτική συμπαιγνία των εργατοπατέρων και των «αριστερών» γραναζιών του καθεστώτος.

Γι αυτό και ωρύονται για τη «βιαιότητα» κατά του Χατζηδάκη, από κοινού με τους κραυγαλέους ιδεολογικούς και πολιτικούς γενίτσαρους του καθεστώτος. Μιλούν και αυτές οι άθλιες «αριστερές» ηγεσίας όπως ο Πρετεντέρης και αυτή η αθλιότητα του γλοιώδους, ο Τσίμας…

Ωρύονται, ακριβώς γιατί στην πράξη εκδηλώνονται τα έμβρυα της αγωνιστικής δράσης που υπερφαλαγγίζουν την υπακοή στην αστική νομιμότητα των εργατοπατέρων και των «αριστερών» δεκανικιών…

από το resalto

..για του λόγου τω αληθές εδώ !