Μεταξύ φιάσκου και εφιάλτη: Το θράσος σε ταινία τρόμου

Του ΠΑΝΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ 

Δεν γνωρίζω τι μπορεί να υποθέσει κανείς για όσα συμβαίνουν στη χώρα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Οι λέξεις σοφία, ηθική και αλήθεια, αναζητούν περιεχόμενο και αποδέκτες. Καταρρίπτεται σαν χάρτινος πύργος ο μύθος για την αξιοπρεπή Ελλάδα, από όλους αυτούς τους ανεύθυνους πανηγυρτζήδες που μας κυβερνούν χρόνια τώρα και που το νου τους δεν τον έχουν παρά μόνο στην προπαγάνδα και το ψέμα. Οι μαθητικές εκθέσεις και τα δια των ΜΜΕ διαγγέλματα περί πατριωτισμού των Ελλήνων, μόνο θλίψη και θυμηδία προκαλούν. Ολίγιστοι, ανεπαρκείς και δοσίλογοι με όλη την σημασία της λέξης! Πού κρύβεται άραγε η ηθική τους; Ποια η ικανότητα να διαχειριστούν τις έννοιες έθνος και κράτος; Σε απόλυτη συγχορδία οι μεγαλοπασόκοι μέσα από τους Φαρισαίους των ΜΜΕ, έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν, υμνώντας και κλίνοντας σε όλους τους τόνους και τις πτώσεις το ΔΝΤ! ......
Θα πει κάποιος: Παράλογο το βρίσκεις; Όχι απλώς ξετσίπωτο και ατελέσφορο. Όμως που ήταν οι αλήθειες που είπαν το τελευταίο διάστημα; Να θυμίσουμε τα «τρία δεν» για τις συντάξεις, τον 14^ο μισθό και την μονιμότητα στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης; Κάποιοι στον Αθηναϊκό τύπο – γράφουν και δεν αισχύνονται – για τις αντιδράσεις των παππούδων της Αριστεράς, την στιγμή που οι ίδιοι υπηρετούν με χείριστο τρόπο το δικέφαλο μοντέλο, πλούτισαν και έγιναν μεγάλοι και τρανοί απ’ αυτό. Όταν όμως θα έρθει η λαίλαπα της εφαρμογής των μέτρων, τότε θα δούμε που θα τρέξουν να κρυφτούν και ποιους θα καλούν να μας σώσουν από την επέλαση της ακροδεξιάς…

Μάλλον οι κόκκινες γραμμές, πλέον θα έχουν κοκκινίσει από την ντροπή τους! Το παντεσπάνι λοιπόν του θράσους τους δεν έχει όρια, αρχή και τέλος. Πολιτικά μελανοχίτωνες, νονοί της διαπλοκής, offshore πατριώτες και αρουραίοι των όπλων και των προμηθειών, μαζί με τους τραπεζίτες, το σύστημα ληστών που υπηρετούν και τους εργατοφάγους, ετοιμάζουν το τελειωτικό κτύπημα.

Και όπως λέει και ο λαός μας το ΔΝΤ αντέχεται, όσο είναι δυνατόν. Εκείνο που δεν αντέχεται ούτε τυγχάνει ανοχής είναι τα μαθήματα ήθους και αξιοπρέπειας από ανήθικους και ανέντιμους, σοφίας από βλάκες και ευαισθησίας από παχύδερμα, που το δέρμα τους “ζέχνει” από δωσιλογισμό και πατριδοκαπηλία!

Σου λένε λοιπόν ότι ο δρόμος που πας στο διάολο είναι μονόδρομος! Για να σκύψεις το κεφάλι και να θεραπευτεί η χώρα από τις ασθένειες που αυτοί οι ίδιοι με τις πολιτικές τους δημιούργησαν.

«Πάμε» έλεγε προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου, προκαλώντας ενθουσιασμό, στους αποσβολωμένους σήμερα ψηφοφόρους του… Και πήγαμε. Στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!

Το φόντο με τη θάλασσα και τις βαρκούλες στο Καστελόριζο, δείχνει επιπλέον και την επικοινωνιακή μιζέρια που τους διακρίνει. Αυτό θα πει «τεχνογνωσία». Τρίτο Πρόγραμμα Σταθερότητας, μέσα σε τέσσερις μήνες! Και όλα αυτά στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας!

Θα τρελαθούμε τελείως από τις κόκκινες γραμμές και τα πράσινα άλογα. Η παράδοση άνευ όρων έχει συντελεστεί. Και από τη στιγμή που η «Κυβέρνηση» της χώρας και ο Πρωθυπουργός διάλεξαν το δικό τους μονόδρομο, για τις δυνάμεις της εργασίας και τους νέους, για όλους εμάς ένας μόνο δρόμος υπάρχει: Στους δρόμους! Και βέβαια κανείς σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει το τι θα γίνει, είτε με πέτρες, είτε χωρίς αυτές. Ο στόχος είναι ένας και προφανής: Ανατροπή του σκηνικού που έστησαν, προς όφελος αυτών που πληρώνουν πάντοτε τις “κρίσεις” που αυτοί δημιουργούν. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Ας το αντιληφθούμε όλοι.