Μπάμπης Αγγουράκης έφυγε ξαφνικά χτες το βράδυ για το τελευταίο ταξίδι. Η απώλεια είναι μεγάλη. Το απροσδόκητο την κάνει ακόμα πιο επώδυνη. Ήταν από τις πιο σεμνές, διακριτικές και συνάμα μαχητικές παρουσίες. Χαιρόσουν να τον ακούς και να τον βλέπεις στις πορείες και στις....συγκεντρώσεις, στις ομιλίες και στις τοποθετήσεις του στα ΜΜΕ. Καμάρωνες που το κόμμα βγάζει τέτοιους συντρόφους.
Μέχρι το τέλος της ζωής του στάθηκε αταλάντευτα όρθιος, δίπλα στους εργαζόμενους και στο λαό, στρατευμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, πρωτοπόρος στη μάχη για καλύτερες μέρες και σοσιαλισμό, κομμουνιστής.
Καλό ταξίδι σύντροφε...
(Στη φωτογραφία, έχοντας δεχτεί την «περιποίηση» των δυνάμεων καταστολής, μαζί με άλλους εργαζόμενους και άνεργους που διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στην ανεργία, τον περασμένο Μάρτη.)
Τρίτη 13 Μάη 2014.
αναδημοσίευση από Οικοδόμο
ΣΧΟΛΙΟ: Θυμάμαι στην ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ (Γραβιάς 7 για όσους πέρασαν από εκεί), ποιος είναι ο πραγματικός σύντροφος αν και νεότερος μαζί με τα "ιερά τέρατα" του κόμματος τι κουράγιο μου έδινε και τι σοβαρές δουλειές μου ανέθετε. Μου φόρτωσε τις ιδεολογικές μπαταρίες για πολλά χρόνια. Συζητήσεις ατελείωτες για τη νέα τεχνολογία και τις εξαρτήσεις της και τόσα άλλα που αναλύαμε. Κάπου όμως χωρίσαμε αλλά δεν παύει να δέχομαι, όπως και άλλοι σύντροφοι ότι ο Μπάμπης ήταν φωτεινό μυαλό αλλά χαμένο στην λογική της μαζικής δουλειάς του κόμματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.Δ.Κ.