ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΣΑ ΠΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΕΙΣ»

 Προς: Συναδέλφους Επαγγελματίες και Βιοτέχνες

 Στις 26-9-2012 έγινε Γενική Απεργία πανελλαδικά  των εργαζομένων, που από το εισόδημά τους εξαρτάται η επιβίωση των επιχειρήσεών μας.

Στις 26-9-2012 απέργησαν  οι έμποροι - και όχι μόνο - στην Β/Δ Ελλάδα και σε πάρα πολλές άλλες περιοχές και πόλεις πανελλαδικά.

Στις 26-9-2012 ΑΠΕΡΓΗΣΑΝ – ΕΚΛΕΙΣΑΝ τα καταστήματά τους ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ.

ΣΤΙΣ 26-9-2012 ΗΤΑΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων, ενάντια στην πολιτική, τα μνημόνια και τα μέτρα που μας πτωχεύουν.

Μας ρωτούν και διαμαρτύρονται διαχρονικά συνάδελφοί μας έμποροι:

Ø  Γιατί εμείς να απεργούμε διαρκώς και οι άλλοι επαγγελματίες και βιοτέχνες της πόλης όχι;

Ø  Γιατί μας αντιμετωπίζουν μόνιμα σαν άθροισμα επί του τζίρου τους;

Ø Γιατί δεν τους νοιάζει η μείωση του εισοδήματός μου, το χάσιμο της δουλειάς μου, η ανεργία του παιδιού μου;

Ø Γιατί δεν επιλέγουν ποτέ, ούτε συμβολικά, να συμπαρασταθούν στον συμπολίτη, πελάτη και καταναλωτή τους;

Ø  Γιατί τέτοια κοινωνική αναλγησία και προκλητικότητα;

Τα ίδια ερωτήματα  και διαμαρτυρίες καταθέτει δημόσια και ο Σύλλογός μας:

Γιατί άραγε για μια ακόμη φορά μόνο οι έμποροι;

Είναι τάχατες διαφορετικές οι δουλειές μας;

Από τους ίδιους καταναλωτές δεν περιμένουμε για να ζήσουμε;

Δεν δεχόμαστε όλοι από την ίδια εφαρμοζόμενη πολιτική τις συνέπειες;

Η μέρα της απεργίας είναι μέρα αγώνα και διαμαρτυρίας όσων πλήττονται από την πολιτική που εφαρμόζεται, είναι μέρα που αναδεικνύεται η συλλογικότητα και η αποφασιστικότητα, για να ανατραπούν όσοι μας φτωχαίνουν και μας αφανίζουν.

Εσείς λοιπόν γιατί μόνιμα απουσιάζετε - αδιαφορείτε - προκαλείτε;

Τι δεν σας αφορά, δεν σας νοιάζει και που διαφωνείτε;

Ειλικρινά πως θα έπρεπε να χαρακτηριστεί κάποιος που την ημέρα της απεργίας του χειμαζόμενου λαού την αντιμετωπίσει σαν ταμειακό του πάρτι;

Ο συνάδελφός μας έμπορος τη μέρα της απεργίας γνωρίζει ότι θα έχει τζίρο μηδενικό, γεγονός που σε τέτοιες εποχές είναι τραγικό.

Γνωρίζει όμως ότι οι 2 τρόικες, η ξένη και η ντόπια, ποντάρουν σε αυτό, προσδοκούν στο να νικήσει η μιζέρια την αποφασιστικότητα, την ενότητα και την συλλογικότητα, για να βάλουν όλοι οι μικροί οριστικό λουκέτο.

Ο Εμπορικός Σύλλογος Αγρινίου πάντα πίστευε και πάλευε, έμποροι, επαγγελματίες, βιοτέχνες, εργαζόμενοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί, συνταξιούχοι, αγρότες, νεολαία, να είμαστε όλοι μαζί, να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί, μακριά και πέρα από συντεχνίες και υστεροβουλίες.

Αυτό δεν γινόταν τότε κατανοητό!

Σήμερα όμως που:

-   όλοι είμαστε θύματα των τοκογλύφων, των τραπεζιτών, των καρτέλ, των πολιτικών υπηρετών τους.

-   σήμερα, τώρα, που φορολογούμαστε ληστρικά, πτωχεύουν το ταμείο μας, διαλύουν την υγεία με τον ανθρωποκτόνο ΕΟΠΥΥ, τσακίζουν την κατανάλωση, σακατεύουν μισθούς και συντάξεις, νομοθετούν συνέχεια χαράτσια, ξεπουλάνε τον δημόσιο πλούτο, στέλνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό και στην ανεργία.

Πως θα γίνει;

Τι νομίζεις;

Που επενδύεις;

      Στο να σωθείς εσύ;

Γιατί αδιαφορείς για τα κοινωνικά συντρίμμια γύρω σου;

Έτσι λοιπόν θα σωθείς;

Ø      Με το γεμάτο ουζερί σου και την καφετέρια τη μέρα της απεργίας των άλλων, για τα θέματα που σε αφορούν;

Ø      Θα εμποδίσεις να πουλάν οι πολυεθνικές και τα καρτέλ ψωμί, φρούτα, τρόφιμα, μένοντας ανοιχτός εσύ τη μέρα της απεργίας των άλλων, για τα θέματα που σε αφορούν;

Ø      Σαν απεργοσπάστης θα αποτρέψεις τα σούπερ μάρκετ να πωλούν τσιγάρα και σαν ταξιτζής τους ομίλους να σε λιώσουν;

Επενδύεις, μένοντας ανοιχτός τη μέρα της απεργίας, στην κατανάλωση που θα σου κάνω εγώ, ο απεργός, εκείνη τη μέρα.

Επενδύεις σε κείνη τη μέρα!

Με προσβάλεις και με προκαλείς. Αδιαφορείς για την άλλη μέρα μου. Σε νοιάζει μόνο το δικό σου σήμερα.

Σου διαφεύγει - και είναι τραγικό - ότι με αυτό που κάνεις επιταχύνεις το ξέσπασμα της ανθρωπιστικής κρίσης.

Δεν το καταλαβαίνεις;

Πιστεύεις ότι έτσι θα σωθείς, αλλά:

Ίσως μια μέρα, μετά από εμένα και εσύ, σίγουρα θα φτωχύνεις μαζί μου.

Προσπάθησε να το αντιληφθείς!!!

«ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΣΟΥ ΘΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΕΙΣ»  

              ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Ε.Σ.Α. 

Υ.Γ. Προβληματίσου συνάδελφε: όταν αδιαφορείς για τα προβλήματά μου, υπογράφεις καταδίκη για σένα, τη δουλειά σου, την πατρίδα σου και βέβαια τα παιδιά σου.