Η «Εβδομάδα» …. που μας πέρασε

Απάντηση στο «υποτιμητικό» δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας για το «ΑΙΤΩΛΙΚΟ»

Του Σπύρου Κουτσάφτη

Πολίτες του Αιτωλικού μου έστειλαν με email το πρόσφατο δημοσίευμα, με τίτλο «Το…νησί»,  εφημερίδας που προσδιορίζεται  «Πολιτική εφημερίδα της Αιτωλοακαρνανίας»,  το οποίο αναφέρεται  με περίσσια λοιδορία στην αγωνία και την προσπάθεια που έκαναν και θα συνεχίσουν να κάνουν οι πολίτες του Αιτωλικού ενάντια σ’ αυτού του είδους τη “Διοικητική Μεταρρύθμιση” που ονομάστηκε «Καλλικράτης»  και βέβαια στο να κρατήσουν την Τοπική  Αυτοδιοίκησή τους ως έχει σήμερα.

Ο συντάκτης, ή η συντάκτρια (δεν υπογράφει) επεξηγεί τον τίτλο του άρθρου:  «Το… νησί», γράφοντας: «Για όποιον δεν κατάλαβε αναφερόμαστε στο Αιτωλικό. Μη γελάτε. Απλώς δεν είχατε και σεις φαντασθεί ότι έχουμε δίπλα μας ένα νησί.  Ό,τι  ξέρατε για Επτάνησα στο Ιόνιο, ξεχάστε τα.  Οκτάνησα και να δούμε.»    Και συνεχίζει  σε ένα  ντελίριο – που μόνο σαν αρρωστημένη κατάσταση μπορώ να εκλάβω -   – ενάντια στην  τοπική κοινωνία και τους πολίτες του Αιτωλικού.   

Προφανώς η  άγνωστη …  συντάκτρια  δεν κατάλαβε ότι υπηρετεί σε εφημερίδα  που απευθύνεται σε ΟΛΗ την Αιτωλοακαρνανία: σε όλους τους Αιτωλοακαρνάνες και όχι μόνο στους Αγρινιώτες και στους Μεσολογγίτες.   Προφανώς,  ακόμα δεν έχει κατανοήσει ότι η Δημοσιογραφία (η αληθινή και η ανεξάρτητη)  είναι όργανο της κοινωνίας για την κατανόηση του εαυτούς της, και ΟΧΙ όργανο της ΕΞΟΥΣΙΑΣ για τον έλεγχο της κοινωνίας.  Διαφορετικά  θα έπρεπε με επιχειρήματα επί της ουσίας  να δώσει σε όσους αντιδρούν να καταλάβουν  ότι είναι σε λάθος δρόμο, εάν είναι σε λάθος δρόμο, αντί να τους λοιδορεί και να εμφανίζεται σαν «φτωχή» δασκάλα που στην άγνοιά της δέρνει τους μαθητές της.

Δικαίωμά της  για τον «Καλλικράτη» να έχει τις απόψεις της, όπως και για  το ποιος δήμος πρέπει να… διαλυθεί!  Αυτό το δικαίωμα για ποιο λόγο το στερεί από τους άλλους;   Με ποιο δικαίωμα, και χωρίς επιχείρημα,  λοιδορεί μια κοινωνία που έχει διαφορετική άποψη από τη δική της;    

Αν αυτή είναι η  δημοσιογραφία που υπηρετεί ο τοπικός τύπος τότε κάτι  σάπιο κι επικίνδυνο συμβαίνει στο «βασίλειο».  

Κανείς δεν μπορεί να εξαναγκάσει με το ζόρι μια κοινωνία να διαλύσει την Αυτοδιοίκησή της,  κανείς δε μπορεί να της στερήσει την ταυτότητά της, κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει μια  κοινωνία να αρνηθεί τον εαυτόν της  και πολύ περισσότερο να στερηθεί τον πολιτικό της λόγο.  Οι συνενώσεις στη δημοκρατία   δε γίνονται με το ζόρι αλλά με απόφαση της κάθε τοπικής κοινωνίας.  Δυστυχώς  αυτό  η συγκεκριμένη υποτιθέμενη «Μεταρρύθμιση» δεν το προβλέπει για να δούμε ποιες κοινωνίες επιθυμούσαν ή όχι να συνενωθούν και με ποιες επιλογές.   Άρα η κριτική – πόσο μάλλον η λοιδορία – για την συμπεριφορά κάθε  κοινωνίας είναι ανεδαφική και ανεπίτρεπτη.

Δεκάδες δήμοι διαμαρτυρήθηκαν, ο καθένας με το δικό του επιχείρημα, για τη μη διάλυσή του. Έκλεισαν ώρες οι  κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας και άλλων πόλεων.  Καμιά κοινωνία δεν δέχτηκε αυτού του είδους και του επιπέδου επίθεση.  Το αντίθετο θα έλεγα, οι αντιδράσεις προβλήθηκαν ως φυσικές και δικαιολογημένες. Γιατί ήταν.

Δεν κατάλαβα τι ακριβώς πείραξε τη Δ/νση της εφημερίδας και την συγκεκριμένη…  ανώνυμη συντάκτρια;  Γιατί οι Αιτωλικιώτες έκλεισαν συμβολικά  μία  ώρα την Ε.Ο.; Ή γιατί ισχυρίστηκαν ότι το Αιτωλικό είναι νησί; Ή γιατί πήγαν κόντρα στον «Καλλικράτη»;

 Επειδή ήδη  τα πράγματα προχώρησαν όπως προχώρησαν, θα δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση στο μέλλον. Σύντομα οι πολίτες θα καταλάβουν στην πράξη τα υπέρ και τα κατά της «μεταρρύθμισης», τι ακριβώς αυτή εξασφαλίζει, ποια είναι τα περί πολλού οικονομικά οφέλη, και σε ποιο είδος «δημοκρατίας» οδηγεί.  Η καταψήφισή της  από ολόκληρη την αντιπολίτευση υποδηλώνει  κάτι. 

 Οι Αιτωλικιώτες αντέδρασαν – όσοι έμπρακτα  αντέδρασαν - στον «Καλλικράτη»,  και για την  ΠΟΛΙΤΙΚΗ πλευρά και για το  τοπικό ζήτημα. 

Φαίνεται ότι ούτε το ένα  ούτε το άλλο έγινε αντιληπτό από το συγκεκριμένο μέσον ενημέρωσης. Όμως από αυτό, έως το να φτάσει η εφημερίδα να λοιδορεί με τόσο μένος μια ολόκληρη κοινωνία, νομίζω ότι υπάρχει μια απόσταση που προβληματίζει

Αν το Αιτωλικό  δεν είναι νησί, (το  επιχείρημα για να διατηρηθεί ο δήμος),  ας εξηγήσει η συντάκτρια  τι ακριβώς είναι για να το αντιληφθούν και οι Αιτωλικιώτες,  που… φαίνεται  πως τόσες εκατοντάδες χρόνια δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί που ακριβώς διαμένουν. Τι είναι το Αιτωλικό; Οροπέδιο;  Μεσόγεια ή παράκτια πόλη που αναπτύσσεται απεριόριστα ; Μήπως γέφυρα διερχομένων που εξυπηρετεί όσους εξυπηρετεί; Μια..  γέφυρα που την πλήρωσαν χρυσή οι ίδιοι οι Αιτωλικιώτες  για να φτάσει τελικά να  εξυπηρετεί  την οικονομική και  την πολιτιστική ανάπτυξη μιας τεράστιας περιοχής. Αυτή η προσφορά  ακόμα και σήμερα  φαίνεται ότι δεν  έχει γίνει κατανοητή και σεβαστή  από τους διάφορους που γράφουν χύδην για το νησί….  Λοιδορείται και γελοιοποιείται  σήμερα   η κοινωνία του νησιού  γιατί άφησε το νησί να το χρησιμοποιούν και να το εκμεταλλεύονται σαν γέφυρα…  Αυτή  είναι  η αλήθεια, δυστυχώς.  Ας μας πει  λοιπόν τι είναι το  Αιτωλικό και τι  την πείραξε;    

Το  ότι  «οι Μεσολογγίτες ακούν Αιτωλικό και…  « γελάνε»:  άκρως υποτιμητικός χαρακτηρισμός, είναι πράγματι ένα επιχείρημα.  Ένα επιχείρημα  γελοιότητας (σε πολιτικό  άρθρο)  που απευθύνεται στους…. «προχωρημένους» (!) αναγνώστες της εφημερίδας.  Είναι η πανάκριβη αγνωσία της συντάκτριας,  που γελοιοποιεί και προσβάλλει  τη νοημοσύνη των αναγνωστών της, εκτός και αν επιλογή του συγκεκριμένου μέσου «ενημέρωσης»  είναι αυτό το γνωστικό επίπεδο αναγνωστών.

Το αν το Αιτωλικό είναι…. «Οφθαλμαπάτη», αυτό κρίνεται από αυτούς που μένουν  στην… οφθαλμαπάτη, κι αυτοί φαίνεται ότι  δε  θέλουν να την εγκαταλείψουν.  Δεν πήγαν οι Αιτωλικιώτες να πιέσουν κανέναν για να δεχτεί την … όμορφη  οφθαλμαπάτη τους!   ΚΙ αν κάποιος φτάσει ξαφνικά  να μπει στο δρόμο της κριτικής μιας οφθαλμαπάτης ας είναι τουλάχιστον ενημερωμένος, συγκεκριμένος και σοβαρός στα  επιχειρήματά του. Η προσφυγή  στη γελοιοποίηση μιας κοινωνίας  δεν είναι επιχείρημα,  είναι – αν μη τι άλλο - απόδειξη  φτώχιας,   που προσβάλει πρώτα και κύρια αυτούς που την φιλοξενούν και την συντάσσουν και μετά  εκείνους  στους οποίους σαν ανάγνωσμα προσφέρεται, διότι τους υποτιμά. 

Μήπως γνωρίζει η συντάκτρια καμιά άλλη οφθαλμαπάτη στο νομό  που να κρύβει ένα μουσείο του μεγέθους και του βεληνεκούς αυτού της Β. ΚΑΤΡΑΚΗ που υπάρχει και λειτουργεί, αβοήθητο ως τώρα από την πολιτεία στο Αιτωλικό;  Μήπως γνωρίζει  καμιά  άλλη οφθαλμαπάτη που σε τόσα τετραγωνικά μέτρα να έχει τόσα πολλά ιστορικά μνημεία και κειμήλια και χαρακτηρισμένα κτίσματα;   Μήπως γνωρίζει καμιά άλλη τόσο μικρή οφθαλμαπάτη με τόσο μεγάλη ιστορία και παρουσία; ….  Δεν θα αναφερθώ σε δήμους που έμειναν δήμοι για να υπάρχει εδώ η σύγκριση. Δεν χρειάζεται.

Ο πολιτικός συντάκτης  της όποιας εφημερίδας πρέπει να έχει ενημέρωση,  γνώση και σοβαρότητα, ουσία και πραγματικό επιχείρημα στο λόγο του. 

Η επιφανειογραφία,  η εντυπωσιογραφία, η γελοιοποίηση του θέματος και πολύ περισσότερο  μιας… κοινωνίας, ή η επιδίωξη….  κοκορομαχίας,  έτσι για … πλάκα  και της δημιουργίας σίριαλ για να δικαιολογείται η ύπαρξη της θέσης,  αποδεικνύουν  αλαζονεία, ανευθυνότητα και  πενία, ή …εντεταλμένη  δημοσιογραφία.    

Πρόκειται  για μεγαλειώδη αναίδεια το  να παίζεις μπιλιάρδο στις πλάτες μιας κοινωνίας, για να επωφεληθείς και να πάρεις… πόντους. Η υποτίμηση της νοημοσύνης του πολίτη  είναι ένα είδος δημοσιογραφίας που  δεν περνάει σήμερα χωρίς σοβαρές συνέπειες.   

                                                                     Σ. Κοτσάφτης

                                                                                         Πολίτης