Έκκληση για οικονομική λογική και ανθρωπιά απευθύνουν με επιστολή τους διάσημοι οικονομολόγοι όπως ο Joseph Stiglitz και Thomas Piketty. Τι ζητούν από τους δανειστές, ποια δέσμευση πρέπει να δώσει η Αθήνα. Επιτρέψτε στη χώρα να κάνει τις μεταρρυθμίσεις, το μήνυμα.
Υπέρ της Ελλάδας τάσσονται με επιστολή τους προς τους Financial Times, 26 οικονομολόγοι διεθνούς κύρους.
Τονίζουν πως είναι λάθος να ζητά κανείς από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που έχει αποδεδειγμένα αποτύχει
To κείμενο της επιστολής
Κύριε,
Το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και πιστωτικών θεσμών, διαπραγματεύσεις οι οποίες τώρα...
βρίσκονται κοντά στην κορύφωσή τους.
Για να αποφευχθεί η αποτυχία θα πρέπει να γίνουν υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Από την Ε.Ε., ανεκτικότητα και χρήματα για να προωθηθούν δομικές μεταρρυθμίσεις κι οικονομική ανάκαμψη και για να διατηρηθεί η ακεραιότητα της Ευρωζώνης. Από την Ελλάδα, αξιόπιστη δέσμευση που θα δείξει ότι, ενώ είναι εναντίον της λιτότητας, είναι υπέρ της μεταρρύθμισης κι ότι θέλει να παίξει έναν θετικό ρόλο στην Ε.Ε.
Σε ένα γράμμα FT τον Ιανουάριο πολλοί από εμάς είπαν: «Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να διαχωρίσουμε τη λιτότητα από τις μεταρρυθμίσεις. Το να καταδικάζει κανείς τη λιτότητα δεν σημαίνει να είναι κανείς κατά των μεταρρυθμίσεων».
Μετά από έξι μήνες, βλέπουμε με απογοήτευση ότι η λιτότητα υπονομεύει κεντρικές μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ, για τις οποίες οι ηγέτες της Ε.Ε. θα έπρεπε σίγουρα να συνεργάζονται με την ελληνική κυβέρνηση: ειδικά στο θέμα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Η λιτότητα μειώνει δραστικά τα έσοδα από τη φορολογική μεταρρύθμιση και περιορίζει τα περιθώρια αλλαγών, ώστε η δημόσια διοίκηση να γίνει περισσότερο υπεύθυνη και κοινωνικά αποτελεσματική. Και οι διαρκείς υποχωρήσεις που η κυβέρνηση αναγκάζεται να κάνει σημαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατρέχει τον κίνδυνο να χάσει την πολιτική του στήριξη και την ικανότητα να φέρει σε πέρας ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Είναι λάθος να ζητά κανείς από την Ελλάδα να δεσμευτεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που έχει αποδεδειγμένα αποτύχει, έχει απορριφθεί από τους Έλληνες ψηφοφόρους και το οποίο ένας μεγάλος αριθμός οικονομολόγων (ημών συμπεριλαμβανομένων) πιστεύει ότι ήταν εσφαλμένο από την αρχή.
Είναι ξεκάθαρο ότι μία αναθεωρημένη, πιο μακροπρόθεσμη συμφωνία με τους θεσμούς των πιστωτών είναι απαραίτητη: διαφορετικά η χρεοκοπία είναι αναπόφευκτη, εκθέτοντας σε μεγάλους κινδύνους τις οικονομίες στην Ευρώπη και στον κόσμο, αλλά ακόμα και το ίδιο το ευρωπαϊκό εγχείρημα, το οποίο η ευρωζώνη υποτίθεται θα έπρεπε να ισχυροποιήσει.
Θέστε αντίθετα ως στόχο την εσπευσμένη επίτευξη ενός θετικού προγράμματος ανάκαμψης για την Ελλάδα (και για την Ε.Ε. ως σύνολο) χρησιμοποιώντας την τεράστια χρηματοπιστωτική ισχύ της ευρωζώνης στην προώθηση επενδύσεων. Έτσι, θα διασώζατε τους νέους Ευρωπαίους από τη μαζική ανεργία με μέτρα που θα αυξήσουν την απασχόληση σήμερα και την ανάπτυξη στο μέλλον. Κι αυτό θα μπορούσε τόσο να μεταμορφώσει τις οικονομικές επιδόσεις της Ε.Ε. όσο και να την κάνει και πάλι πηγή υπερηφάνειας για τους ευρωπαίους πολίτες.
Το πώς θα συμπεριφερθείτε στην Ελλάδα θα στείλει ένα μήνυμα σε όλους τους εταίρους της Ευρωζώνης. Όπως και το σχέδιο Marshall, κάντε το ένα μήνυμα ελπίδας και όχι απελπισίας.
Prof Joseph Stiglitz
Columbia University; Nobel Prize winner of Economics
Prof Thomas Piketty
École Normale Supérieure; London School of Economics
Massimo D’Alema
Former prime minister of Italy; president of FEPS (Foundation of European Progressive Studies)
Prof Stephany Griffith-Jones
IPD Columbia University
Prof Mary Kaldor
London School of Economics
Hilary Wainwright
Transnational Institute, Amsterdam
Prof Marcus Miller
Warwick University
Prof John Grahl
Middlesex University, London
Michael Burke
Economists Against Austerity
Prof Panicos Demetriadis
University of Leicester
Prof Trevor Evans
Berlin School of Economics and Law
Prof Jamie Galbraith
Dept of Government, University of Texas
Prof Gustav A Horn
Macroeconomic Policy Institute (IMK)
Prof Andras Inotai
Emeritus and former Director, Institute for World Economics, Budapest
Sir Richard Jolly
Honorary Professor, IDS, Sussex University
Prof Inge Kaul
Adjunct professor, Hertie School of Governance, Berlin
Neil MacKinnon
VTB Capital
Prof Jacques Mazier
University of Paris
Dr Robin Murray
London School of Economics
Prof Jose Antonio Ocampo
Columbia University
Prof Dominique Plihon
University of Paris
Avinash Persaud
Peterson Institute for International Economics
Prof Mario Pianta
University of Urbino
Helmut Reisen
Shifting Wealth Consultancy
Dr Ernst Stetter
Secretary General, FEPS (Foundation fro European Progressive Studies)
Prof Simon Wren-Lewis
Merton College Oxford
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...