Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ
...ΚΑΙ Ο ΕΝΦΙΑ ΣΑΝ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ
Η συζήτηση για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (άλλη μια απόδειξη για την υποκριτική διάσταση των «θεσμών») επικεντρώνεται γύρω από την εξεύρεση των απαιτούμενων 180 ψήφων. Η κυβέρνηση έχει μια δομημένη, σχεδιασμένη τακτική συγκεκριμένων κινήσεων.
1. 2-4 Σεπτεμβρίου. Η συνάντηση στο Παρίσι με την τρόικα, με θέμα τη συνέχεια της δημοσιονομικής προσαρμογής . Η αποστολή θα είναι ιδιαίτερα αναβαθμισμένη, με συντονιστές τους Παπασταύρου και Λαζαρίδη και τη συμμετοχή 6 υπουργών : Χαρδούβελη, Μητσοτάκη, Δένδια, Βρούτση, Σταικούρα, Μαυραγάνη. Πιθανά , καθαρά επικοινωνιακού τύπου, αποτελέσματα: «δεν χρειάζονται επιπλέον μέτρα για την υλοποίηση του προγράμματος».
2. 4-5 Σεπτεμβρίου,η πιθανή συνάντηση Σαμαρά-Ομπάμα στα πλαίσια της τακτικής συνόδου του ΝΑΤΟ στην Ουαλία. Προσδοκώμενα επικοινωνιακά αποτελέσματα: η «αποχώρηση» του ΔΝΤ.
3. 13 Οκτωβρίου. Η συνεδρίαση του Eurogroup,όπου αναμένεται η επικύρωση της απόφασης για τη «μη αναγκαιότητα λήψης νέων μέτρων».
4. 23 Οκτωβρίου. Η κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής όπου το ελληνικό χρέος θα κηρυχθεί ως «βιώσιμο».
5. Η δίκη της Χ.Α. Ο πιθανότερος χρόνος έναρξής της είναι μετά τις 15 Νοεμβρίου και πριν τα Χριστούγεννα. Η κυβέρνηση δε θέλει το πρώτο 15μερο του Νοεμβρίου, καθώς τότε (31 Οκτωβρίου-15 Νοεμβρίου 1922) είχε διεξαχθεί η «δίκη των 6». (Αξίζει να παρατηρήσουμε σε τι βάθος λεπτομέρειας σκέφτονται τα αστικά επικοινωνιακά επιτελεία ).
Το κατηγορητήριο αφορά τους Ν.Μιχαλολιάκο, 16 βουλευτές και 30 συνεργούς και δεν αποκλείεται να υιοθετηθεί η αρχική σκέψη για απόδοση κατηγοριών (στους επικεφαλείς του κόμματος) εσχάτης προδοσίας και απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος.
Στη πορεία αυτή η κυβέρνηση θα φροντίσει να κτίσει πολιτικά και επικοινωνιακά τις «συμμαχίες» που θα την οδηγήσουν στη παράταση του πολιτικού της χρόνου. «Συμμαχίες» που ήδη οικοδομούνται είτε με υπόγειες και παρασκηνιακές (και ο΄τι αυτό συνεπάγεται σε πολλά επίπεδα- της εξαγοράς μη αποκλειόμενης) είτε όχι ,διαδρομές.
Πέρα από το «παρασκήνιο» όμως (που καταδεικνύει ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα παραμένει ακόμη στα επίπεδα του 1965, παρά τις προσπάθειες «αστικού εκσυγχρονισμού» αλλά και ότι μπροστά στη «δύσκολη ώρα» ο αστικός κοινοβουλευτισμός δε θα διστάσει να θυμηθεί τις πιο «σκοτεινές του» παραδόσεις) το κύριο ζητούμενο είναι να συνεχιστεί ,πάση θυσία, η πολιτική των τελευταίων χρόνων.
Γιατί κανείς δε μπορεί να αμφιβάλει ότι εάν η κυβέρνηση τελικά πάρει παράταση ζωής και μετά το Μάρτιο, η συνέχεια και τα μέτρα που θα επακολουθήσουν από μια κυβέρνηση που θα έχει καταφέρει να οικοδομήσει ένα νέο μεγάλο Μαύρο Μέτωπο , με αφορμή την εκλογή του Προέδρου, θα κάνουν να μοιάζουν τα 5 πρώτα χρόνια των μνημονίων, με ημερήσια εκδρομή των Ουρσουλίνων στα Ανάβρυτα.
Η κυβέρνηση άμεσα θα βρίσκεται σε ένα σχεδιασμένο πυρετό δραστηριότητας : πολιτικά, παρασκηνιακά και επικοινωνιακά . Απέναντι σε αυτή τη προοπτική η αριστερά δε μπορεί να επιλέξει να παίξει στο γήπεδο του αντιπάλου. Μπορεί -και οφείλει-να αντιτάξει τη δική της τακτική. Μια τακτική που θα επικεντρώνεται σε 3 άξονες:
1. Ριζοσπαστικός προγραμματικός λόγος , που θα αμφισβητεί όχι επί μέρους αλλά τον ίδιο τον πυρήνα της ασκούμενης πολιτικής και τα βάθρα της.(Σε οικονομικοταξικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό επίπεδο).
2. Ενότητα και μετωπική συμπόρευση είτε κεντρικά είτε σε επιμέρους επίπεδα, όπου μπορεί , κάθε φορά, να επιτευχθεί η minimum συμφωνία, με κριτήριο την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.
3. Αγώνες. Αγώνες και πάλι αγώνες. Η βιωσιμότητα της κυβέρνησης και της πολιτικής της , και οποιουδήποτε πολιτικού φορέα κληθεί να την υλοποιήσει, δε θα κριθεί με παρασκηνιακές ή παραπολιτικές κινήσεις . Αλλά στο ανοιχτό πεδίο.
Η κυβέρνηση δεν είναι διάφανη. Αλλά ούτε και η αριστερά. Ο λαός και βλέπει και περιμένει.
Η περίπτωση του ΕΝΦΙΑ και το πώς αξιοποιήθηκε (ή όχι) από την αριστερά είναι μια ένδειξη των δυνατοτήτων που υπάρχουν .
Η δημιουργία ενός κινήματος άρνησης πληρωμής του ΕΝΦΙΑ, αποτελεί μοναδική ευκαιρία για τη οικοδόμηση ενός μεγάλου πολιτικού και κοινωνικού μετώπου της αριστεράς με ευρύτατα στρώματα.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας, η οποία βλέπει τη θέση της να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και ζει με την αγωνία πρόσθετων μέτρων, δε μπορεί να πληρώσει ένα μεσαιωνικού τύπου φόρο. Και περιμένει.
Πρωτοβουλίες που θα δώσουν ξανά αυτοπεποίθηση και ελπίδα και θα δημιουργήσουν νέα πολιτικά δεδομένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...