Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την 28η Οκτωβρίου 1940

Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί για το λαό πηγή εξαγωγής συμπερασμάτων, χρήσιμων για τον ίδιο σήμερα και αντίθετων από αυτά που προπαγανδίζει η αστική τάξη και τα κόμματά της, που επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία τα περί "εθνικής ενότητας", για να εξαπατούν τους εργαζόμενους και να τους κρατούν δεμένους στο άρμα της πολιτικής που... συντρίβει τα δικαιώματά τους. Εθνική ενότητα σε μια ταξική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε σε καιρό ειρήνης, ούτε στον πόλεμο.

Το ΚΚΕ τιμά τους απλούς ανθρώπους που αγωνίστηκαν με ανιδιοτέλεια τότε και αργότερα μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, καθώς και στρατιωτικούς που εξέφρασαν το γνήσιο λαϊκό πατριωτισμό.

Οι φυλακισμένοι και εξόριστοι κομμουνιστές ζήτησαν να σταλούν στο Μέτωπο, κάτι που αρνήθηκε η δικτατορία Μεταξά, ενώ στη συνέχεια παρέδωσε τους κρατούμενους στους κατακτητές, ανάμεσά τους και τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη, που τον έκλεισαν στο Νταχάου.

Στη συνέχεια το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στους κατακτητές. Μια χούφτα κομμουνιστές που ήταν ελεύθεροι και άλλοι που δραπέτευσαν από τις φυλακές ξεκίνησαν τον αγώνα μέσα στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, αλλά και της ηττοπάθειας που καλλιεργούσαν στο λαό οι αστικές δυνάμεις, τόσο εκείνες που εγκατέλειψαν τη χώρα όσο και εκείνες που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή. Το ΚΚΕ ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης. Έδωσε στον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Αυτός ο αγώνας προσφέρει παραδείγματα αξεπέραστου ηρωισμού. Προσφέρει επίσης πολύτιμα διδάγματα για τη λαϊκή πάλη σήμερα, για το δίκιο του λαού, για την εργατική εξουσία.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που συστατικό στοιχείο του υπήρξε και ο ελληνοϊταλικός, ήταν το αποτέλεσμα των αντιθέσεων μεταξύ των τότε ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Τον πόλεμο τροφοδότησε η καπιταλιστική κρίση της δεκαετίας του ’30. Ψεύδεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που ισχυρίζεται ότι η οικονομική κρίση του 1929-1933 ξεπεράστηκε με την εφαρμογή της θεωρίας του Κέυνς. Γιατί το 1938 ξέσπασε νέα καπιταλιστική κρίση, ενώ την κεϋνσιανή γραμμή υλοποίησε και ο Χίτλερ.

Οι αντιθέσεις κυρίως ανάμεσα στις ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία και Γερμανία - Ιαπωνία - Ιταλία, από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσαν να λυθούν παρά μόνο ένοπλα. Ταυτόχρονα, στόχος και των δυο ιμπεριαλιστικών μπλοκ ήταν η καταστροφή του πρώτου εργατικού σοσιαλιστικού κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς και ήταν έμπρακτη απόδειξη της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Κι αυτό, ανεξάρτητα από το ότι οι ΗΠΑ - Βρετανία υποχρεώθηκαν τελικά να συμμαχήσουν με την ΕΣΣΔ.

Η αλήθεια ότι "ο πόλεμος αποτελεί τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής με άλλα μέσα" παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη και διδακτική. Ιδιαίτερα σήμερα που πυκνώνουν οι εστίες πολέμων, με επίκεντρο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και των αγορών από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι επομένως υπαρκτός ο κίνδυνος αυτοί οι ανταγωνισμοί να οδηγήσουν σε έναν πιο γενικευμένο πόλεμο. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το ΚΚΕ είναι έτοιμο να ασκήσει τον αυτοτελή ιδεολογικοπολιτικό και οργανωτικό ρόλο του για να μη βρεθεί ο λαός κάτω από τη σημαία των εκμεταλλευτών του.

Σήμερα, που η ΕΕ και τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα προσπαθούν να κρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Που αποσιωπούν την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή του φασισμού, που εξισώνουν το φασισμό με τον κομμουνισμό, που ταυτίζουν την πάλη του εργατικού -λαϊκού κινήματος με την εγκληματική δράση ναζιστικών μορφωμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή, που είναι ένα από τα χέρια του κεφαλαίου, αποτελεί ανάγκη οι μαζικοί φορείς, οι εκπαιδευτικοί, αλλά και κάθε τίμιος άνθρωπος να πρωτοστατήσουν για να μάθουν οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα η νεολαία όλη την αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Να μην περάσει η παραχάραξη της Ιστορίας.

Στηριγμένος στα διδάγματα από την Ιστορία, ο λαός να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, να αποκτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη. Να βαδίσει στο δρόμο της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας, για να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει, έξω από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σε μια κοινωνία, χωρίς φτώχεια, ανεργία, κρίσεις και πολέμους: Το σοσιαλισμό».