« Εσύ δεν ζεις εδώ…. »
Η παραπάνω φράση είναι η απάντηση ενός Αγγελοκαστρίτη σε Αγγελοκαστρίτη της Αθήνας ο οποίος είναι αρνητικός στο θέμα των φυλακών. Κρίμα…Να τον ευχαριστήσουμε που μας θυμίζει τη σχέση μας με το Αγγελόκαστρο. Εμείς δεν είχαμε την τύχη να ζούμε και να εργαζόμαστε εκεί …
Αλλά επειδή το θέμα των φυλακών στο Αγγελόκαστρο είναι πολύ πιο σοβαρό, ας ξεκινήσουμε να βάλουμε το δάχτυλό μας στον τύπο των ήλων. Η θετική απόφαση πάρθηκε χτες το βράδυ από το Δημοτικό Συμβούλιο Αγρινίου, όπου συζητήθηκαν τριάντα θέματα σε περίπου 15 λεπτά λόγω Παναιτωλικού. Αυτό που μας ενδιαφέρει από τη συζήτηση είναι η θέση που εξέφρασε ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αγγελοκάστρου, οποίος μίλησε για «επαφές με όλο το χωριό και ελάχιστες διαφωνίες», όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ. Ακόμη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ανέφερε ότι «όλοι οι παλιοί δήμαρχοι και πρώην παράγοντες είναι θετικοί και από τις συζητήσεις που έχουν γίνει δεν έχουν καταγραφεί σοβαρές διαφωνίες. Δεν κάναμε ανοιχτή συγκέντρωση γιατί ακόμα και 1-2 που θα διαφωνούσαν και θα ερχόταν για διαμαρτυρία δεν θα επέτρεπαν να ακουστεί η πλειοψηφία». Πρόσθεσε δε ότι και ο ίδιος αρχικά ήταν επιφυλακτικός αλλά τώρα θεωρεί ότι «έτσι θα μπει ρεύμα, νερό και οδικό δίκτυο στον κάμπο του Αγγελοκάστρου». Τελικά το θέμα πέρασε με τις ψήφους της πλειοψηφίας.
Αυτή είναι η είδηση. Ας έρθουμε όμως πρώτα στα ερωτήματα που δημιουργεί. Πρώτο ερώτημα. Ποια διαβούλευση έγινε στο Αγγελόκαστρο; Πότε έγιναν οι επαφές με όλο το χωριό; Κλήθηκε κανένας σε ανοιχτή συγκέντρωση και συζήτηση για το θέμα; Είναι σοβαρή η κουβέντα «δεν κάναμε ανοιχτή συγκέντρωση γιατί ακόμα και 1-2 που θα διαφωνούσαν και θα ερχόταν για διαμαρτυρία δεν θα επέτρεπαν να ακουστεί η πλειοψηφία»; Καταπληκτική, αφοπλιστική, δημοκρατικότατη άποψη και τακτική!! Πόσοι είναι «όλοι οι παλιοί δήμαρχοι» ; Μόνο δύο!! Πόσοι είναι εν ζωή οι παλιοί πρόεδροι της Κοινότητας; Μόνο δύο!!. Πόσοι αποτελούν το Διαμερισματικό Συμβούλιο; Μόνο τρεις!! Να τους προσθέσουμε; Μας κάνουν επτά!! Πάμε παρακάτω. Ποιοι είναι οι πρώην – αλλά και οι νυν παράγοντες - που ερωτήθηκαν και ερωτούνται για τέτοιες αποφάσεις; Να θεωρήσουμε ότι εννοεί παλιούς δημοτικούς συμβούλους; Άντε να βάλουμε απλόχερα είκοσι άτομα. Κι ύστερα, δεν κατάλαβα, τι εκπροσωπούν τώρα οι πρώην δήμαρχοι και οι πρόεδροι; Αν κάνουμε, λοιπόν, την πρόσθεση θα βγάλουμε ένα σύνολο είκοσι επτά, βάλε τριάντα, σε ένα μόνιμο πληθυσμό περίπου χιλίων εξακοσίων κατοίκων! Τι ωραία εκπροσώπηση, ειδικά για ένα τέτοιο θέμα!! Δεν χρειάζονται σχόλια!! Το συμπέρασμα δικό σας ….
Το δεύτερο ερώτημα. Μόνο με το χτίσιμο φυλακών «θα μπει ρεύμα, νερό και οδικό δίκτυο στον κάμπο του Αγγελοκάστρου»; Άλλη επένδυση αναπτυξιακή δεν υπάρχει; Άλλος τρόπος δεν υπάρχει; Εγώ προσωπικά ξέρω, αλλά δεν μου επιτρέπεται να το γράψω…. Δεν ντρεπόμαστε… Τόσα χρόνια «όλοι οι παλιοί δήμαρχοι και πρώην παράγοντες», τον καιρό που έτρεχαν άφθονα τα χρήματα στον Δήμο Αγγελοκάστρου, γιατί δεν τα έκαναν αυτά; Όταν στη συνένωση των Δήμων είχε το Αγγελόκαστρο και περίσσευμα 250.000 (!!!) ευρώ και τα έδωσε στο Αγρίνιο!!! Μήπως είναι ψέματα; Τώρα μας μάρανε ο κάμπος; Ας αφήσουμε την αναζήτηση τέτοιων δικαιολογιών….Άλλες πιο σοβαρές υπάρχουν, για να συζητήσουμε;
Ερώτημα τρίτο. Σκέφθηκαν αυτοί που μίλησαν εκ μέρους του Αγγελοκάστρου τις κοινωνικές συνέπειες της ύπαρξης μεγάλου κτηριακού συγκροτήματος φυλακών έξω από την πόρτα τους και την πόρτα μας; Έχουν υπόψη τους τι σημαίνει κοινωνικά αυτό; Η διεθνής βιβλιογραφία, η στατιστική, η κοινή πείρα έχουν αποδείξει και αποδεικνύουν περίτρανα την υποβάθμιση των κοντινών περιοχών στις οποίες λειτουργούν φυλακές. Δεν χρειάζεται και εδώ να πλατειάσουμε. Όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει. Για να γινόμαστε όμως απλοί, όσο γίνεται απλοί, να θυμίσουμε εδώ τα λόγια του γέροντα Παίσιου για τη μύγα και τη μέλισσα. Έλεγε ο γέροντας : «Γνώρισα εκ πείρας ότι σ’ αυτή τη ζωή οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες…. Η μία, λοιπόν, κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Ἡ μύγα έχει την εξής ιδιότητα: να πηγαίνει πάντα και να κάθεται σε ό,τι βρώμικο υπάρχει. Για παράδειγμα, αν ένα περιβόλι είναι γεμάτο λουλούδια, που ευωδιάζουν, και σε μία άκρη του περιβολιού κάποιο ζώο έχει κάνει μία ακαθαρσία, τότε μια μύγα, πετώντας μέσα σ’ αυτό το πανέμορφο περιβόλι, θα πετάξει πάνω απὸ όλα τα άνθη και σε κανένα δεν θα καθίσει. Μόνο όταν δει την ακαθαρσία, τότε αμέσως θα κατέβει και θα καθίσει πάνω σ’ αυτήν και θα αρχίσει να την ανασκαλεύει, αναπαυόμενη στη δυσωδία που προκαλείται από το ανακάτεμα και δε θα ξεκολλά από εκεί.
Αν τώρα έπιανες μια μύγα, και αυτή μπορούσε να μιλήσει και τη ρωτούσες να σου πει μήπως ξέρει αν πουθενά υπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε εκείνη θα απαντούσε πως δε γνωρίζει καν τί είναι αυτά. Εγώ, θα σου πει ξέρω πως υπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ακαθαρσίες ζώων, μαγειρεία, βρωμιές. Η μία λοιπόν μερίδα των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Είναι η κατηγορία των ανθρώπων που έχει μάθει πάντα να σκέφτεται και να ψάχνει να βρει ό,τι κακό υπάρχει…. Η άλλη κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μέλισσα. Η ιδιότητα της μέλισσας είναι να βρίσκει και να κάθεται σε ό,τι καλό και γλυκό υπάρχει. Ας πούμε, για παράδειγμα, πως σε μία αίθουσα, που είναι γεμάτη ακαθαρσίες έχει κάποιος τοποθετήσει σε μία γωνιά ένα λουκούμι. Αν φέρουμε εκεί μία μέλισσα, εκείνη θα πετάξει και δεν θα καθίσει πουθενά έως ότου βρει το λουκούμι και μόνον εκεί θα σταθεί.
Αν πιάσεις τώρα τη μέλισσα και τη ρωτήσεις που υπάρχουν σκουπίδια, αυτή θα σου πει ότι δε γνωρίζει, θα σου πει εκεί υπάρχουν γαρδένιες, εκεί τριανταφυλλιές, εκεί θυμάρι, εκεί μέλι, εκεί ζάχαρη, εκεί λουκούμια και γενικά θα είναι γνώστης όλων των καλών και θα έχει παντελή άγνοια όλων των κακών. Αυτή είναι ἡ δεύτερη ομάδα, των ανθρώπων.....»
Χωρίς να θέλω να παρομοιάσω τις φυλακές και τους τροφίμους των φυλακών με τίποτα – προς Θεού ! - το παράδειγμα του χαριτωμένου από τον Θεό γέροντα, μπορεί να μας βοηθήσει να αναρωτηθούμε τι θα μαζεύεται στην περιοχή μας, μέλισσες ή μύγες…
΄
Ερώτημα τέταρτο. Μα ξεχνάς, θα πει κάποιος, το οικονομικό, στην εποχή που ζούμε. Ποιο οικονομικό ; Για τις προσλήψεις που έταξαν οι βουλευτές σε μια δημόσια υπηρεσία που είναι οι φυλακές; Ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που τα χάφτουν αυτά; Ξέρετε ότι έχουν τάξει σε όλο το Ξηρόμερο; Το καταλαβαίνω. Ζούμε πολυώδυνη κρίση και μάλιστα οικονομική. Μας κρίνουν όμως τα ίδια τα γεγονότα, η πραγματικότητα. Ωστόσο κρίνεται και το τι χτίσαμε τόσα χρόνια, ποιο κράτος, ποιες σχέσεις κοινωνίας, ποια παιδεία και τι στόχους βάλαμε. Δεκαετίες τώρα, αποδεχθήκαμε σαν πρώτιστο στόχο και περιεχόμενο ζωής, την κατανάλωση. Η σπουδή, η γνώση, η αξιολόγηση της ανθρώπινης ποιότητας, η εκλογή αρχόντων, όλα υποτάχθηκαν στον ένα και μοναδικό στόχο: τη μεγιστοποίηση της ευμάρειας, τη απόλαυση. Λογικό είναι να αποζητάμε τώρα, τουλάχιστον στο οικονομικό, σανίδα σωτηρίας, όποια κι αν είναι αυτή…
Μια Πυθαγόρεια ρήση έλεγε «Πή παρέβην; Τι δ΄έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;». Δηλαδή, «τι παρέβην, τι έπραξα, τι έπρεπε να πράξω και δεν το έπραξα»; Αυτή η ρήση μας προτρέπει να τοποθετούμε υπό κρίσιν και τον ίδιο τον εαυτό μας, με μοναδικό σκοπό να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Η προτροπή αυτή στο χώρο της πολιτικής, της ενασχόλησης με τα κοινά, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, ειδικότερα στο άθλημα της ανάληψης και άσκησης περισσοτέρων ευθυνών. Ο λόγος είναι ένας: τα πάντα στο χώρο αυτό οφείλουν να γίνονται και να υπηρετούν τον άνθρωπο και τον πολίτη. Με τη συναίσθηση αυτής της ευθύνης, έπρεπε οι όποιοι υπεύθυνοι του Αγγελοκάστρου να αντικρίσουν το θέμα των φυλακών με περισσότερη συλλογή και σκέψη και να καλέσουν την τοπική κοινωνία, να μοιραστούν τις γνώμες της και να αφουγκραστούν την αγωνία της. Ο συγκεκριμένος χειρισμός του θέματος τους έκρινε και τους απέδειξε πολιτικά επιπόλαιους και κοντόφθαλμους.
Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Η παραπάνω Πυθαγόρεα ρήση αποτελεί μία διαρκή υπόμνηση και πρόσκληση για έλεγχο προσωπικό. Μη φοβηθούν. Οι φυλακές, αν χτιστούν, θα σημαδέψουν εσαεί το Αγγελόκαστρο. Μην παίρνουν τέτοια ευθύνη και χωρίς να ρωτηθεί ο κόσμος λένε πως τον εκπροσωπούν και καταθέτουν επ ονοματί του τις δικές τους αποφάσεις. Είναι καιρός. Ας συγκαλέσουν μια ανοιχτή συγκέντρωση τώρα το καλοκαίρι στο Αγγελόκαστρο, ας οργανώσουν μια δημόσια συζήτηση, ας κάνουν στο Αγγελόκαστρο ένα δημοψήφισμα για να καταγραφεί η θέληση των πολλών.
Τις αιτίες που μας οδήγησαν ως χώρα στο σημερινό αβυσσαλέο κενό τις έχουμε καταλάβει όλοι. Μη θεωρούνται οι κάτοικοι ψηφοφόροι – οπαδοί, είναι πολίτες, μην κυριαρχεί το θηριώδες ατομικό συμφέρον και το ακοινώνητο «δικαίωμα» του να κάνω ο,τι θέλω και με ο,τι με βολεύει. Ρωτήστε λοιπόν το Αγγελόκαστρο για το θέμα των φυλακών, μην το εκπροσωπείτε ψεύτικα. Σεβαστείτε στοιχειώδεις θεσμούς και λειτουργίες της δημοκρατικής αντίληψης και ζωής.
Αυτές είναι οι σκέψεις ενός Αγγελοκαστρίτη της Αθήνας, που δεν ζει στο Αγγελόκαστρο. Ζει με το Αγγελόκαστρο… Καλό βράδυ.
Ευθύμιος Πριόβολος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...