Άρθρο Ν. Κακλαμάνη: Παράνομο το χαράτσι της ΔΕΗ

 

H δημοσιονομική κρίση και κρίση χρέους που ξέσπασε στην Ελλάδα θέτει εν’ αμφιβόλλω μία σειρά από δημοκρατικές κατακτήσεις, όπως το κοινωνικό κράτος και το κράτος δικαίου.

Οι πολίτες θύματα των πολιτικών που εφαρμόζονται τον τελευταίο καιρό, σύρονται σε μία καταστροφική δίνη και ουσιαστικά «πετιούνται» εκτός κοινωνίας.

Με βίαιο τρόπο ανατρέπονται όλες οι θεσμικές ισορροπίες της παραδοσιακής δημοκρατικής οργάνωσης του κράτους. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το χαράτσι της ΔΕΗ, που  είναι μία ωμή «δικτατορική» πράξη.

Τουλάχιστον τρεις διατάξεις του Συντάγματος παραβιάζονται με την επιβολή του Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε. (Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών). Το παράλογο  είναι ότι ο υπουργός που το επιβάλλει, ο κ. Βενιζέλος είναι συνταγματολόγος και μάλιστα καθηγητής!!! Ποιες είναι οι τρεις ....

συνταγματικές παραβιάσεις, οι οποίες προκύπτουν από το Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.; Ιδού:

Πρώτη παραβίαση: Στο άρθρο 4 §5 του Συντάγματος που αφορά την «Αναλογική Συμμετοχή στα Δημόσια Βάρη». Ορίζεται, ότι «οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους» (αρχή της φορολογικής ισότητας).

To Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.  όμως επιβάλλεται αδιακρίτως σε όλους τους ιδιοκτήτες «δομημένων επιφανειών», χωρίς να συνεκτιμεί περαιτέρω ουσιώδεις παράγοντες που καθορίζουν την πραγματική φοροδοτική τους υποχρέωση.

Ειδικότερα, δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η παραγωγή ή όχι εισοδήματος από την ακίνητη αυτή ιδιοκτησία ούτε εφ’ όσον αποφέρει εισόδημα, το ύψος του εισοδήματος αυτού.

Η κατοχή και μόνο ακίνητης περιουσίας, ακόμη και του ίδιου ύψους, δεν συνεπάγεται αυτομάτως και την ίδια φορολογική υποχρέωση δύο διαφορετικών ιδιοκτητών, δεδομένου ότι στη μία περίπτωση να αποβαίνει παραγωγική και να δημιουργεί πραγματική φορολογική υποχρέωση, ενώ στην άλλη λόγω αντικειμενικής αδυναμίας εκμετάλλευσης (π.χ. αδυναμία εκμίσθωσης), να παραμείνει απονεκρωμένη ή να είναι ζημιογόνος.

Δεύτερη παραβίαση: Στο άρθρο 2§1 του Συντάγματος που αφορά τον σεβασμό της προσωπικότητας.  Ορίζεται ότι «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».

Στο πεδίο της επιβολής των φορολογικών βαρών, οι συνέπειες της μη συμμόρφωσης προς την εκπλήρωση των σχετικών υποχρεώσεων μέχρι σήμερα, είχε σαν αποτέλεσμα την επιβολή των εξής κυρώσεων:

Α) Την επιβολή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων (πρόστιμα, ποινική καταδίκη κ.λ.π.)

Β) Τη μη χορήγηση φορολογικής ενημερότητας.

Γ) Την επιδίωξη της αναγκαστικής είσπραξης των οφειλόμενων ποσών με βάση τον ΚΕΔΕ (π.χ. κατάσχεση, προσημείωση κ.λ.π.).

Τα μέτρα αυτά έχουν κριθεί από το Σ.τ.Ε. συνταγματικά, όσο επώδυνα κι’ αν είναι για τον φορολογούμενο.

Για την προσωποκράτηση μάλιστα, η Ολομέλεια του Σ.τ.Ε. έχει κρίνει ότι είναι αντισυνταγματική. Στο νόμο για τη πληρωμή του «τέλους» προβλέπεται ως επιπρόσθετη «κύρωση» η διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος στο ακίνητο, αν ο φορολογούμενος δεν προβεί σε πληρωμή του «τέλους».

Το κράτος κατ’ ουσία «εκβιάζει» το φορολογούμενο με τη διακοπή  της παροχής ενός κοινωνικού αγαθού, προκειμένου να επιτευχθεί ο εξαναγκασμός του και να συμμορφωθεί προς την υποχρέωση καταβολής του «τέλους».

Με τον πρωτοφανή αυτό τρόπο το κράτος ασκεί μία μορφή ψυχολογικής βίας, χωρίς να εξετάζει αν ο φορολογούμενος έχει τη συγκεκριμένη οικονομική δυνατότητα ή αν έχει άλλες προτεραιότητες ανάγκης, όπως θέματα υγείας, σπουδών, κ.λ.π.

Ο «δικτατορικός» τρόπος είσπραξης του «τέλους» προσλαμβάνει διαστάσεις απαξίωσης της προσωπικότητας, όταν επιβάλλεται σε πρόσωπα οικονομικώς εξαθλιωμένα ή πρόσωπα που αντιμετωπίζουν άλλους αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας καταβολής (π.χ. βαριά ασθενείς, ανέργους χωρίς δικαίωμα κατοχής κάρτας ανεργίας κ.λ.π.).

Στις περιπτώσεις αυτές υποβιβάζεται το επίπεδο του φορολογούμενου σε όρια κάτω των στοιχειωδώς ανεκτών και τίθεται σε κίνδυνο ακόμη και η ίδια η επιβίωση του.

Τρίτη παραβίαση: Στο άρθρο 20§2 του Συντάγματος που αφορά το «δικαίωμα προτέρας ακρόασης», ορίζεται ότι: « Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του».

Μάλιστα με αφορμή το άρθρο αυτό θεσπίστηκε διάταξη στον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας όπου αναφέρεται ρητά:

1. «§Οι διοικητικές αρχές, πριν από κάθε ενέργεια ή μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων συγκεκριμένου προσώπου, οφείλουν να καλούν τον ενδιαφερόμενο να εκφράσει τις απόψεις του, εγγράφως ή προφορικώς, ως προς τα σχετικά ζητήματα»

2. «Η κλήση προς ακρόαση είναι εγγράφως, αναφέρει τον τόπο, την ημέρα και την ώρα της ακρόασης, προσδιορίζει δε το αντικείμενο του μέτρου ή της ενέργειας…»

Με την επιβολή του «τέλους», το οποίο εισπράττεται ταυτόχρονα με την αξία κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος,  θίγεται το δικαίωμα της «προτέρας ακρόασης» κατά τη λήψη διοικητικού μέτρου όπως είναι η επιβολή του «τέλους» αυτού, αφού η πληρωμή του, ανεξάρτητα σφαλμάτων στον υπολογισμό, είναι υποχρεωτική, με δυσμενείς συνέπειες σε περίπτωση μη πληρωμής (διακοπή ρεύματος).

Το Σύνταγμα και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, με την παραπάνω διατύπωση, προστατεύουν τον πολίτη από αυθαιρεσίες της διοίκησης, θεσμοθετώντας το υποχρεωτικό δικαίωμα της «προτέρας ακρόασης» του φορολογούμενου.

Συμπέρασμα: Όλα τα προαναφερόμενα παραβιάζονται με πρωτοφανή τρόπο. Η Δικαιοσύνη παραμερίζεται προς όφελος των «αποτελεσματικών» διαχειρίσεων και το πλέον παράλογο; Όταν επικεφαλής στο υπουργείο Οικονομικών είναι ένας συνταγματολόγος!

ΠΗΓΗ