ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΒΙΑΖΟΜΕΝΗ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΘΕΤΟ ΑΠΟΠΑΙΔΙ ΤΗΣ - Του Δημήτρη Μακρή*

[Επί τάπητος οι μεγάλες παθογένειες που μαστίζουν ένα λαό] 

1.-Δημοσίευσα κατά καιρούς άρθρα μου, αλλά και από βήματος Γεν. Συνελεύσεων Πολυτέκνων δια ζώσης, αυθόρμητα ανέδειξα υφιστάμενες αδικίες σε βάρος του Αγρινίου, που αντιμετωπίζεται από την πολιτεία με περιφρόνηση στο να του δοθούν αυτά που του αναλογούν, στον ολοφάνερα αδικημένο Δήμο (των 106.056 κατοίκων ΦΕΚ 697/20-3-14 τελικά στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ απογραφή 2011) της Ελλάδας. Είναι ο μεγαλύτερος όλων των Δήμων της Στερεάς Ελλάδας, με δεύτερο το Δήμο Λαμιέων (71.007). Επίσης είναι στους πέντε πρώτους από τους Δήμους εκτός Αττικής ξεπερνώντας και τον Δήμο Ιωαννιτών (83.904). Χρειάζεται αυτό το μέτρο σύγκρισης για να αποδεικνύουμε τον ολοφάνερο παραγκωνισμό του Αγρινίου, στον... οποίο πρέπει να εστιάσουμε. 

2.-Η Ελλάδα έχει 81 Μητροπόλεις, πολλές απ’ αυτές εδρεύουν σε κωμοπόλεις, που είναι έως και 20 φορές μικρότερες από το Αγρίνιο. Μητρόπολη σημαίνει μητέρα πόλη με πνευματική οντότητα που προάγει σε πρόοδο και ανάπτυξη πνευματική και όχι μόνο. Η Ελλάδα έχει 34 σωφρονιστικά καταστήματα. Στο Αγρίνιο δεν δόθηκε ένα. Η Ελλάδα έχει πάμπολλες στρατιωτικές, αστυνομικές, πυροσβεστικές κλπ σχολές. Στο Αγρίνιο δεν δόθηκε καμία. Ενδεικτικά σημειώνω από 8 τμήματα της σχολής αστυφυλάκων που είναι διάσπαρτα από Σητεία μέχρι Διδυμότειχο, θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα στο Αγρίνιο, όπως δόθηκε στην Καρδίτσα. Η Ελλάδα έχει στρατιωτικές μονάδες κατάταξης και θητείας. Το Αγρίνιο είχε πολιτικό και στρατιωτικό αεροδρόμιο. Τώρα τίποτε δεν υπάρχει σε λειτουργία απ αυτά. Από το Αγρίνιο και την ενδοχώρα του εισάγεται στα ΑΕΙ και εξακοντίζεται για σπουδές σε άλλες πόλεις, δυσανάλογα μεγαλύτερος αριθμός φοιτητών από αυτούς που έρχονται εδώ να σπουδάσουν, αφού φρόντισε η Πάτρα να του πάρει την Οικονομική σχολή, και δεν δόθηκαν αξιόλογα τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που δικαιούται, (αυτά που δόθηκαν είναι από τα μη έχοντα μεγάλη ζήτηση και απορρόφηση στην αγορά εργασίας, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα και προοπτικές) με αποτέλεσμα το Αγρίνιο να υποφέρει από οικονομική αιμορραγία για να ανεβάσει το ύψος των ενοικίων άλλων πόλεων ξοδεύοντας τα χρήματα της κάθε οικογένειας εκτός Αιτωλ/νίας. Σας παρακαλώ συγκρίνετε αν έχετε το Θεό σας. Το Αγρίνιο έχει μόνο δυο τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ Λαμία και Μεσολόγγι έχουν υπερτριπλάσια δηλ. από επτά τμήματα. Κοιτάξτε το Δήμο Ιωαννιτών με λιγότερο πληθυσμό κατά 22.152 κατοίκους να είναι υπερκορεσμένο με υπηρεσίες και δείτε από την άλλη το ξεγυμνωμένο από υπηρεσίες Αγρίνιο. Είναι ν’ αναρωτιέται κανείς γιατί δεν ξεσηκώθηκε ο λαός και γιατί δεν οργανώνονται οι φορείς να υπερασπισθούν τα καταπατημένα δικαιώματα του λαού που πένεται και χειμάζεται. Και ο μεν λαός είτε έχει άγνοια, είτε συγκινείται μόνο από κομματικές οργανωτικές κινητοποιήσεις, είτε μοιρολατρικά επαφίεται στους πολιτικούς οι οποίοι ενδεχομένως βολεύονται να τον έχουν ψεκασμένο με ψέματα, κοιμισμένο και με σφιγμένο το ζωνάρι. Γιατί δεν κινητοποιούνται οι φορείς της πόλης όπως είναι τα ΜΜΕ, οι Σύλλογοι όπως των εμπόρων, των πάσης φύσεως καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος καθώς και των ιδιοκτητών ακινήτων που έχουν συμφέρον να είναι το Αγρίνιο ολοζώντανο; H κατάφωρη αδικία αφορά μόνο κάποιους φορείς ή μήπως όλη την κοινωνία και την κάθε οικογένεια; Ας προβληματισθούν κάποιοι. 

3.-Συνεχίζω. Κάποτε είχαμε σιδηρόδρομο, τώρα όχι. Είχαμε την προσοδοφόρα καλλιέργεια των καπνών, η οποία τεχνηέντως καταργήθηκε. Είχαμε την καπνοβιομηχανία ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ, είχαμε την βιοτεχνία ΔΟΥΡΙΔΑ η οποία, ήταν επιφορτισμένη με την ένδυση του Ελληνικού στρατού. Τώρα κάποιοι επέλεξαν ο στρατός μας να καταθέτει τα λεφτά του Έλληνα φορολογουμένου, σε τουρκικές βιοτεχνίες. Το Αγρίνιο επί Τουρκοκρατίας ήταν Διοικητικό κέντρο της Δυτικής Ρούμελης ακριβώς λόγω της καίριας θέσης του ως κομβικό σημείο και πέρασμα προς και από Ήπειρο, Ξηρόμερο, Βάλτο, Άγραφα και Καρπενήσι. Ήλθε ακολούθως ο νεοελληνικός τοπικισμός με κριτήρια που βόλευαν τις πολιτικές ηγεσίες εκείνης της εποχής και υποβάθμισαν το Αγρίνιο σε έδρα της επαρχίας με το όνομα ΤΡΙΧΩΝΙΑ. Σήμερα η Ελλάδα έχει 13 έδρες Περιφερειών, 51 πρωτεύουσες Νομών και 74 Περιφερειακές Ενότητες. Το Αγρίνιο δεν είναι ούτε έδρα Περιφερειακής Ενότητας αν και τόσο εμπορικά πρωτοπορεί, αλλά και γεωγραφικά δεσπόζει σε καίρια κεντρικό σημείο στον αχανέστερο όλων των Νομών της Ελλάδας. Είναι δε η απεραντοσύνη του τόσο μεγάλη που στην έκτασή του χωράνε 4 και 5 Νομοί άλλων Περιφερειών. Υπάρχουν κι αλλού πρωτεύουσες που δεν είναι οι μεγαλύτερες πόλεις στο Νομό, αλλά γεωγραφικά βρίσκονται σε κομβικό σημείο και πληθυσμιακά δεν έχουν μεγάλη διαφορά με την άλλη πόλη, όπως συμβαίνει με Αγρίνιο και Μεσολόγγι. Ο αποκεντρωτισμός του Αγρινίου και η αποστέρηση υπηρεσιών επιφέρει τον οικονομικό μαρασμό όλης της επαρχίας Τριχωνίδας και της ευρύτερης ενδοχώρας του. Κάθε φορά που η πολιτεία ιδρύει υπηρεσίες ή άλλες υποδομές σε έδρες Νομών και λοιπών Περιφερειακών Ενοτήτων το Αγρίνιο μένει απ έξω. Τώρα με το σχέδιο ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ απειλούνται με κατάργηση το Πρωτοδικείο και το Εφετείο. 

4.-Οι πολιτικοί μας δεν καταπιάνονται με επιμονή σε αυτές τις αδικίες και τη σωρεία παθογενειών που συμπιέζουν την ανάπτυξη της Αιτωλ/νίας. Κατανοώ ότι δεν ρισκάρουν σε κάτι που φοβούνται μην αποτύχουν, κυρίως γιατί τα προβλήματα αυτά είναι άγνωστα ή θεωρούνται ασήμαντα και αφήνονται εκτός ατζέντας των κομμάτων. Αντιλαμβάνονται νομίζω οι πολιτικοί της Βουλής και της Αυτοδιοίκησης ότι η ενασχόληση τους με αυτά σε περίπτωση αποτυχίας εκτίθεται το μέλλον της πολιτικής τους καριέρας. Σκεπάζεται έτσι σωρεία παθογενειών και προβλημάτων κάτω από το χαλί. Εξάλλου κάποιοι εύλογα θα ρωτήσουν. Τι ζητάς, να καταργήσουμε την πρωτεύουσα Μεσολογγίου; Αυτό ακόμα κι αν μας το προτείνουν το απορρίπτουμε. Μακριά από εμάς ο ρεβανσισμός, η μισαλλοδοξία και η ζηλοφθονία. Αγαπάμε το Μεσολόγγι, ζητάμε και απ αυτό συμπάθεια, κατανόηση και συναίνεση για διαίρεση της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλ/νίας, ώστε να υπάρξουν η ΠΕ Μεσολογγίου και η ΠΕ Αγρινίου, οι οποίες μετά τη διαίρεση, θα ισχύει το ρητό “Εν τη ενώσει η ισχύς”, προκειμένου να συνεργασθούν συναδελφικά για την απαγκίστρωση της Αιτωλ/νίας από την Πάτρα και γιατί όχι να διεκδικήσουν, ώστε μία από τις δυο να γίνει έδρα ξεχωριστής Περιφέρειας μαζί με Ευρυτανία ή Φωκίδα ή Λευκάδα. Αν η Πάτρα χρειάζεται ένα Νομό για να είναι πρωτεύουσα περιφέρειας, ας πάρει την Μεσσηνία ή την Κορινθία ή την Ζάκυνθο και όχι την Αιτωλ/νία, την οποία υπήγαγε στην Πάτρα κυβερνητική εξουσία με Ν.1622/86 του αλήστου μνήμης πρωτοκορυφαίου Αχαιού Υπουργού Εσωτερικών Μένιου ΚΟΥΤΣΟΓΙΩΡΓΑ. Δεν είδα και δεν άκουσα τότε να αντιδρά κανείς από τους φορείς του Νομού, ούτε πολιτικοί, ούτε κομματικές οργανώσεις, στη θέα του έφιππου σερίφη – καουμπόι να ρίχνει λάσο και πιάνοντας τη μάνα μας από το λαιμό, να την βουτάει από τα μαλλιά και σηκωτή να την ανεβάζει στο άλογό του για να την παραδώσει στην μεγαλοκυρά του καπετάν Μωρέα. 

5.-Το μεγάλο θύμα είναι τo απροστάτευτο Αγρίνιο, το οποίο βλέπω σαν ορφανό από μάνα (Αιτωλ/νία) ευρισκόμενη σε ομηρία, με πατέρα (Κράτος) που δεν αναγνωρίζει το παιδί του, δεν σκύβει στα προβλήματά του, αφού δεν υπάρχουν κάποιοι να επισημάνουν σθεναρά τις υπάρχουσες αδικίες και παθογένειες. Επομένως ο πατέρας δεν αναγνωρίζει το παιδί του και το αφήνει εκτεθειμένο σαν απόπαιδο να δέρνεται ανελέητα από εγκάθετη γυναίκα (νοητή ενσάρκωση παθογενειών) η οποία το ξεγυμνώνει, το μαστιγώνει και το πετάει στο αγιάζι του βοριά. Ακούω τη γνώριμη φωνή της αλυσοδεμένης μάνας με τη χαρακτηριστική ντοπιολαλιά της με θρήνους και κραυγές.” Ώχ πουπούι τι τραβάου η κακουμοίρα. Βουήθεια κόσμε. Δεν γλέπετε το παιδί μ; Το αλεμούριασε η κακούργα, το πάτσε καταή, το γουρνομύτιασε, το αρδέλεψε, το συντέλεψε, το μακέλεψε και το πετάει στο δρόμο ξεζάρκωτο. Χουιάζω δεν κρένει κανένας; Ακουρμαίνεται κανένας; Πού’στεεε δεν σας γλέπω εσάς καμάρια μ΄που πστεύετε κι ξουσιάζετε στο κράτος δικαίου να γλυτώστε το παιδί μ; Ε π κακό χρόνο να’χτε”. Κατάλαβα ότι αναφερόταν στο παρομοιαζόμενο Αγρίνιο σαν κατατρεγμένο παιδί κατώτερου θεού που βιώνει τις τελευταίες ιδιαίτερα 10ετίες, την υποβάθμιση, την υπανάπτυξη, και τον άδικο παραγκωνισμό. Αυτή την κατάσταση, βλέποντας, ευθυγραμμίστηκα με την ψυχολογία της μάνας, εξοργίζομαι και φωνάζω όσο δυνατά μπορώ με τη δύναμη της γραφίδας. ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. Φωνή βοώντος εν Αγρινίω. Το Αγρίνιο περιφρονείται, κατατρέχεται, βασανίζεται, γονατίζει, στενάζει, βογγάει και κλαίει. Ιδρώνει κανενός τ’ αυτί; Aν ακούει, ας κάνει ό,τι μπορεί για να ιδρυθεί Περιφερειακή Ενότητα Αγρινίου. 

6.-Μια τροπολογία διαίρεσης της αχανούς Αιτωλ/νίας, θα ελαφρύνει το Αγρίνιο από σωρεία αδικιών και θα ανοίξουν οι ορίζοντες προς ευοίωνο μέλλον ολόκληρης της Δυτικής Στερεάς. Το αίτημα πρέπει να τεθεί υπόψη του Πρωθυπουργού από επιτροπή ευρέος φάσματος διακεκριμένων προσωπικοτήτων, περιωπής και αποδοχής από Μεσολόγγι και Αγρίνιο. Τα ΜΜΕ των δυο πόλεων ας πρωταγωνιστήσουν στο άνοιγμα ουσιαστικού διαλόγου με αποκλειστικό θέμα πώς θα αντιμετωπισθούν οι παθογένειες, που φρενάρουν την ανάπτυξη της Αιτωλ/νίας, για να κατατεθούν στρατηγικές και ελπιδοφόρες προτάσεις, που σίγουρα θα υπάρξουν, παραμερίζοντας μικροκομματισμούς και τοπικιστικές αγκυλώσεις. Η Αιτωλ/νία με τις κόντρες μεταξύ Μεσολογγίου και Αγρινίου για πολλές 10ετίες τρώει τις σάρκες της. 

7.-Δεν ταιριάζει νομίζω στο Ιερό Μεσολόγγι σαν χαϊδεμένο παιδί που θέλει όλα τα παιχνίδια δικά του, να μάχεται το βασανιζόμενο και σε δυσμένεια ευρισκόμενο μεγάλο αδέρφι με το όνομα Αγρίνιο, λες και εχθρεύεται τον βάρβαρολαθρομεταναστευτικό τουρκομαχαλά (απόγονοι ηρώων είμαστε κι εμείς, υπερασπιστών του Μεσολογγίου που ήταν Μακρύνειοι, ήταν αυτόχθονες και Σαρακατσαναίοι των Αγράφων, του Βάλτου και του Ξηρομέρου) αλλά πρέπει να αφήσει πίσω τις αντιπαραθέσεις, κοιτάζοντας μπροστά να συναινέσει με την αναγκαία υπέρβαση και γενναιότητα αρχικά στη διαίρεση σε 2 ΠΕ και ακολούθως να συμμαχήσουν από κοινού οι δυο πόλεις για την απελευθέρωση της βίαια προσδεμένης, (της θεωρούμενης ως υποδεέστερης, της υποτελούς, της μοιρολατρικής, της απεγνωσμένης, της αθώας και απονήρευτης γυναικούλας) Αιτωλοακαρνανίας, στο άρμα της Μωραϊτικης μεγαλοαρχόντισσας, της κυρα-Πάτρας για να την έχει στην υπηρεσία των συμφερόντων της. 

8.-Ευελπιστώ οι Πανεπιστημιακοί των δυο Αιτωλικών πόλεων να ευαισθητοποιηθούν από τα εκτιθέμενά μου και να θελήσουν να ασχοληθούν και να πάρουν πρωτοβουλίες. Εννοείται ότι είμαι στη διάθεσή τους με τεκμηριώσεις, με επιχειρήματα, με ιδέες, και με ζήλο για επίτευξη αποτελεσμάτων. Χρειάζεται ομοψυχία αρετή και τόλμη Μεσολογγιτών και Αγρινιωτών με επιτροπή, χωρίς μικροψυχίες να συλλογιέται ελεύθερα και καλά για την απελευθέρωση της Αιτωλ/νίας με θάρρος, παρρησία και επιχειρήματα, αντιμετωπίζοντας τις αντιδράσεις που ενδεχόμενα θα υπάρξουν από Αχαϊκούς παράγοντες. Ας γίνει κατανοητό και από την Ιερή πόλη ότι η φαγωμάρα της με το Αγρίνιο μόνο την Πάτρα ευνοεί και είναι βλαπτικές για την Αιτωλ/νία στο σύνολό της. Εξάλλου το Μεσολόγγι θα ωφεληθεί τα μέγιστα από τη διαίρεση αφού θα αναδεικνύει Αντιπεριφερειάρχη Μεσολογγίτη και όχι Αγρινιώτη ή Αμφιλόχιο, θα μπορεί να διαχειρισθεί και να νοικοκυρέψει καλύτερα την συμμαζεμένη Περιφερειακή Ενότητά του και θα έχει ανοικτό το πεδίο να αναδειχθεί έδρα Περιφέρειας. Φτάνει πια. Όχι άλλη μοιρολατρία στον παραγκωνισμό του Αγρινίου το οποίο ακόμα κι αν δεν πάρει τη συναίνεση της Ιερής πόλης, (είναι δικαίωμά τους να επιλέξουν να παραμείνουν κολλημένοι σε ανίερες μικροψυχίες τοπικιστικορατσιστικού, αντικοινωνικού αυτοματισμού) πρέπει να βγούμε θαρραλέα μπροστά και να απαιτήσουμε έδρα Π.Ε. Αν σιωπούμε στο κραυγαλέο δίκιο μας, δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά μοιραίοι και άβουλοι που θα κριθούμε από τη συνείδησή μας, από την Ιστορία και τον Δίκαιο Θεό μας. Αλλοίμονο σ όποιον στο κάλεσμα των καιρών, ακούει το κλάμα και δεν λέει παρών. 

9.- Κύριε Δήμαρχε Αγρινίου τολμήστε να ξηλώσετε (νομότυπα) την ψευδεπίγραφη πινακίδα Δημόσιας Υπηρεσίας που δεν έχει το όνομα του Αγρινίου, υπηρεσία την οποία ο υποφαινόμενος υπηρέτησα για 10ετίες αξιωματικά και ευδόκιμα, πλην όμως η ονομασία της είναι παρμένη από την ιστορία της αρχαιοελληνικής ανθρωπογεωγραφίας, ονομασία που δεν σχετίζεται άμεσα με την πόλη του Αγρινίου, ούτε καν με την επαρχία Τριχωνίδας. Έχετε θεσμικό ρόλο και χρωστάτε να υπερασπισθείτε το όνομα του Αγρινίου και τα συμφέροντα του δεινοπαθούντος λαού. Το δερνόμενο και οδυρόμενο Αγρίνιο βλέποντας κινήσεις σου για προστασία του, θα χαμογελάσει αισιόδοξα και θα οφείλει σύσσωμο να σε χειροκροτήσει. Μπορείτε και αξίζετε να πρωταγωνιστήσετε, να γράψετε ιστορία για ένα καλύτερο μέλλον στις επερχόμενες γενιές της πολύπαθης και πολυβασανισμένης Δυτικής Στερεάς, η οποία δικαιούται να γίνει ξεχωριστή Περιφέρεια για να μετριασθεί κάπως η αδικία και η ανισορροπία του μπαταρίσματος της Στερεάς Ελλάδας ανατολικά. 

10.-Ακόμα κι αν αποτύχουμε να κάνουμε Περιφέρεια Δυτ. Στερεάς, απώτερο στόχο τον οποίο επίμονα, απαιτητικά και ασυμβίβαστα πρέπει να επιδιώξουμε την κατάλληλη στιγμή, η διαίρεση της Αιτωλ/νίας συμφέρει επί πλέον για να μπορούμε να σταθούμε 2 ΠΕ απέναντι στις 2 Πελοποννησιακές ΠΕ με αποτελεσματικότερες αξιώσεις και διεκδικήσεις σε ό,τι αφορά κονδύλια, υποδομές κλπ. Επίσης συμφέρει γιατί θα υπάρξουν υπηρεσίες της ΠΕ Αγρινίου οι οποίες θα στελεχωθούν και από Μεσολογγίτες. Το σπουδαιότερο είναι ότι αυτό ασφαλώς θα βοηθήσει στην αποκόλληση από το τέλμα της υπανάπτυξης και θα ωθήσει στην αναβάθμιση και την ανάπτυξη της απαχθείσας και χωροταξικά ΒΙΑΖΟΜΕΝΗΣ Αιτωλοακαρνανίας.- 

*ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θ. ΜΑΚΡΗΣ - Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ 6976817882