«Η διάβρωση ακτών σημαίνει κατάρρευση και του οικoτόπου της λιμνοθάλασσας!» Του Κώστα Κούστα

Γνωρίζουμε όσοι ασχολούμαστε με το Περιβάλλον, πόσο προσεκτική οφείλει να είναι η ανθρώπινη παρέμβαση ώστε να υπερασπίζεται και να ανατροφοδοτεί ευαίσθητα και ισόρροπα την αειφορία οικοσυστημάτων. Όταν οι ανθρώπινες παρεμβάσεις στο Περιβάλλον είναι σημαντικές, αλλοιώνουν την δομή και λειτουργία του κάθε οικοτόπου με αποτέλεσμα την καταστροφική υποβάθμισή...

του η οποία ή δεν έχει προβλεφθεί ή υποεκτιμήθηκαν οι επιπτώσεις της.

Το φαινόμενο της διαμόρφωσης και ύπαρξης της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου –Αιτωλικού είναι το υδρογεωλογικό αποτέλεσμα προσχώσεων από τα φερτά υλικά των ποταμών Αχελώου και Ευήνου και μικρότερων ρεμάτων σε βάθος εκατοντάδων ετών..

Η ανθρώπινη παρέμβαση συγκράτησης τεράστιων ποσοτήτων νερών αλλά και σημαντικής ύλης (φερτά) με την κατασκευή των φραγμάτων του Αχελώου αλλά και του Ευήνου μειώνει και αποδυναμώνει την δυναμική εναπόθεσης (κυματισμού τοποθέτησης)των φερτών υλικών που είναι λιγοστά αφού συγκρατούνται απ΄τα φράγματα. Είναι φανερό, το πρόβλημα γιγαντώνεται όσο δεν τροφοδοτείται το σύστημα με αποτέλεσμα να καταστρέφονται τα φυσικά όρια λιμνοθάλασσας - πελάγους, να έχουμε διάβρωση των λουρονησίδων.

Στην κατεύθυνση αυτή είναι και η επερώτηση που κατέθεσα που θα συζητηθεί στο επόμενο Περιφερειακό συμβούλιο όπου επισημαίνεται ότι οι καταστρεφόμενες λουρονησίδες ανήκουν στις περιοχές απόλυτης προστασίας του Εθνικού Πάρκου και ως εκ τούτου η διάβρωσή τους πέραν της καταστροφής σημαντικών επί μέρους οικοτόπων και άλλων επιπτώσεων, αποτελεί ευθεία απειλή στο εξαιρετικής σημασίας οικοσύστημα.

Κώστας Κούστας
Eκπαιδευτικός
Περιφερειακός σύμβουλος με την «Αντίσταση πολιτών Δυτικής Ελλάδας»

Ακολουθεί αναλυτικά η επερώτηση στο περ. Συμβούλιο Δυτ. Ελλάδας

Στο σύνολο του μετώπου της λιμνοθάλασσας εδώ και δεκαετίες έχει διαπιστωθεί η διάβρωση των λουρονησίδων που την οριοθετούν από την παράκτια θαλάσσια ζώνη. Την δεκαετία του ’90 εκτελέστηκε στηριγμένο σε μελέτη του ΕΜΠ έργο ενίσχυσης των λουρονησίδων του δυτικού τμήματος της λιμνοθάλασσας αλλά παρόλα αυτά το πρόβλημα συνεχίζει να εμφανίζεται με μεγάλη ένταση ιδιαίτερα στην λιμνοθάλασσα Παλαιοποτάμου ως σημαντικότατο πρόβλημα διάβρωσης της ακτής. Στο σημείο αυτό εμφανίζονται για πρώτη φορά τόσο ορατές οι επιπτώσεις στην διατήρηση του δυτικού τμήματος της λιμνοθάλασσας από την συγκράτηση των φερτών υλικών στα φράγματα του Αχελώου. Εδώ και δέκα χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι η διάβρωση των αμμονησίδων έχει πάρει δραματικές διαστάσεις σε όλη την ακτή από τις εκβολές του Αχελώου έως τις εκβολές του Ευήνου. Παρά το γεγονός ότι έχει επισημανθεί από την εποχή εκείνη τόσο από τον Φορέα Διαχείρισης της λιμνοθάλασσας, όσο και από τις Υπηρεσίες της Περιφέρειας , κανένα ουσιαστικό μέτρο για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων δεν έχει προχωρήσει από την Περιφέρεια. Επισημαίνεται ότι οι καταστρεφόμενες λουρονησίδες ανήκουν στις περιοχές απόλυτης προστασίας του Εθνικού Πάρκου και ως εκ τούτου η διάβρωσή τους πέραν των άλλων επιπτώσεων αποτελεί ευθεία απειλή στο εξαιρετικής σημασίας οικοσύστημα ενώ η αμέλεια λήψης των αναγκαίων μέτρων από την Περιφέρεια εκθέτει την χώρα.

Ερωτάται η ΠεριφέρειαΠοιες μελέτες για τον σχεδιασμό των αναγκαίων έργων σωτηρίας των αμμονησίδων του συμπλέγματος των λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου- Αιτωλικού, και ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης του φυσικού αντικειμένου των τεχνικών έργων.

Ο ερωτών περιφερειακός σύμβουλος για την «Αντίσταση πολιτών δυτικής Ελλάδας», Κούστας Κων/νος
Χατζηλάμπρου Βασίλης
Γαβριηλίδης Κων/νος
Κατσακούλης Ευάγγελος
Κολοβός Γιάννης