«Οι προηγούμενες ευρωεκλογές έγιναν τον Μάιο του 2009. Η παγκόσμια κρίση του 2008 ήδη είχε εκκινήσει, δεν είχε γίνει όμως ακόμα ιδιαίτερα αισθητή στην Ελλάδα. Λίγους μήνες μετά, το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, αρχίζει να ξετυλίγεται το δράμα της χώρας που σύντομα γίνεται.... δράμα της οικογένειας του κάθε εργαζόμενου.
Από τότε έχει περάσει μια πενταετία. Πέντε χρόνια όπου συνέβηκε η πιο κατακόρυφη πτώση του επιπέδου ζωής σε όλη την ιστορία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Πέντε χρόνια με την Ελλάδα στη βαθύτερη ύφεση αναπτυγμένης χώρας σε ειρηνική εποχή. Πέντε χρόνια με το ένα τρίτο των μισθών, το ένα τρίτο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το ένα τρίτο των θέσεων εργασίας να χάνονται. Πέντε χρόνια αφόρητων θυσιών για τον ελληνικό λαό για χάρη των δανειστών, με τα δάνεια και σε απόλυτα μεγέθη και ως ποσοστό του ΑΕΠ μεγαλύτερα από την αρχή της κρίσης - όλα χαμένα.
Και κυρίως μας εξευτέλιζαν και μας εξευτελίζουν συνεχώς - εμάς και την πατρίδα μας. Γράφουν τους νόμους για μας - όπως με το τελευταίο πολυνομοσχέδιο που περιλαμβάνει σε τρία άρθρα τα πάντα, φαρμακεία, ΕΣΥ, τράπεζες, γάλα, εργασιακά, φορολογικά, λογοτεχνία, φαρμακεία, γιατί έτσι αποφασίζουν οι δανειστές. Είναι τα αφεντικά του πρωθυπουργού και των υπουργών.
Μας εκβιάζουν με τις δόσεις τους, που στην πραγματικότητα δεν έχουμε καμία ανάγκη. Είναι δυνάμεις οικονομικής κατοχής. Έχουν φτιάξει διεθνώς την εικόνα μια Ελλάδας εξαθλιωμένης, όπου η ιστορία της δεν είναι ο Σοφοκλής και ο Ηρόδοτος, ο Σεφέρης και ο Ελύτης, είναι τα λαμόγια, οι φοροκλέπτες, τα παράσιτα, οι ανεπρόκοποι, τα ρεμάλια. Έχουν ποδοπατήσει σα σκουλήκια το πιο πολύτιμο αγαθό για τον καθένα μας σε όλη του τη ζωή, τα ίδια μας τα παιδιά καταδικάζοντας τα σε μια ζωή χωρίς δουλειά, χωρίς δημιουργία, χωρίς προοπτική.
Είναι πρόκληση για τον ελληνικό λαό να υποστηρίζεται από πολιτικές δυνάμεις ότι η ευθύνη για αυτή την κατάπτωση, «η κρίση είναι δική μας» κι ότι δεν «φταίνε οι ξένοι για αυτή». Το έλεγε και το λέει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Το λέει πια και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι δηλώσεις Δραγασάκη σε βουλευτές της Μέρκελ και του Σόιμπλε είναι μια από τις μελανές στιγμές αυτής της φοβερής εποχής, ανοικτή προσβολή για τον δυναστευόμενο ελληνικό λαό.
Οι ένοχοι είναι γνωστοί. Μέρκελ, Σόιμπλε, Μπαρόζο, Όλι Ρεν, Τρισέ, Ντράγκι, Λαγκάρντ. Είναι η Moodiesκαι η StandardandPoors. ΕίναιηEuropeanCentralBank, ηBundesbank, ηDeutscheBank, ηCreditAgricole. Είναι στις Βρυξέλλες, στη Φραγκφούρτη, στο Βερολίνο.
Πέντε χρόνια μετά την εκκίνηση της ξένης επέμβασης στην Ελλάδα οι ευρωεκλογές δίνουν την ευκαιρία να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα σε όλους αυτούς, σε όλη την Ευρώπη: «Όχι άλλη προσβολή».
Ένα μήνυμα με σταθερότητα, με αποφασιστικότητα, με αυτοπεποίθηση ότι δεν τους έχουμε ανάγκη, ότι μπορούμε να ακολουθήσουμε τον δικό μας δρόμο.
«Όχι άλλη προσβολή». Οφείλουμε αυτές τις λέξεις με σεβασμό σε όσες και όσους έδωσαν τέλος στη ζωή τους μέσα στην απελπισία. Σε όσες και όσους πείνασαν και πεινάνε. Σε όσες και όσους βλέπουν την ηττοπάθεια, το αδιέξοδο, την επιθετικότητα όχι μόνο έξω στην κοινωνία αλλά να μπαίνει και μέσα στο σπίτι τους. Σε όσες και όσους λαχταράνε τόσο μια θέση εργασίας, που είναι διατεθειμένοι να τη δεχθούν ακόμα και με μια εξευτελιστική αμοιβή, ώστε να μη νοιώθουν εντελώς άχρηστοι στη ζωή. Στις νέες και στους νέους που έχουν πληγωθεί ακόμα και τα όνειρά τους.»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...