Ανικανότητα ή σκοπιμότητα με το “Εξοικονομώ κατ’οίκον ΙΙ”;

Το πρόγραμμα “Εξοικονομώ κατ’οίκον” δεν είναι απλά μία ακόμα επιδότηση. Είναι στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής.

Χτες (2 Απριλίου 2018), η πλατφόρμα υποβολής αιτήσεων (κατά προτεραιότητα!!!) άνοιξε για την Αττική και το Νότιο Αιγαίο, αλλά μόνο κατ’ ευφημισμόν. Τα σοβαρά τεχνικά προβλήματα συνεχίζονται με τέτοιο τρόπο που μας κάνει να σκεφτόμαστε αν πρόκειται για απλή ανικανότητα των τεχνικών υπευθύνων, ή σκοπιμότητα των...
πολιτικών τους προϊσταμένων.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι το λεγόμενο «brain drain» έχει επιφέρει τέτοιες συνέπειες στην τεχνική ικανότητα της χώρας. Θεωρούμε ότι είναι εντός των τεχνικών δυνατοτήτων της Ελλάδας να αντιμετωπίζει τέτοιο φορτίο στις υπολογιστικές και επικοινωνιακές υποδομές. Από την επιλογής της πλατφόρμας, τον τρόπο παράδοσης μέχρι την μελέτη χρήσης, η όλη διαδικασία μοιάζει με άσκηση πληροφορικής της 5ης τάξης δημοτικού σχολείου και μάλιστα χωρίς την επίβλεψη δασκάλου, ή την συμμετοχή διαβασμένων μαθητών!

Ειλικρινά, δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί χρησιμοποιήθηκε κλειστή πλατφόρμα και όχι λογισμικό ανοικτού κώδικα. Αντιθέτως, ειδικά στην πρώτη απόπειρα, θα το εκτιμούσαμε αν δεν ήταν εφικτό να καταχωρήσει κάποιος ΑΦΜ εντός φόρμας υποβολής των δηλώσεων, και δη όχι το δικό του ΑΦΜ μολονότι είχε συνδεθεί βάσει αυτού, οπότε στην συνέχεια να μπορεί να αντλήσει τα στοιχεία άλλων φορολογουμένων. Όταν ζητάμε ανοικτότητα αναφερόμαστε στον κώδικα του λογισμικού, όχι στα ευαίσθητα προσωπικά και φορολογικά μας δεδομένα.

Όταν κατά προτεραιότητα διανέμονται επιχορηγήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια στρατηγικού στόχου της Ένωσης, θεωρούμε ότι στοιχειώδεις βασικές σκέψεις ψυχολογίας και κοινωνικής δυναμικής θα επέτρεπαν στην Ελληνική Πολιτεία να εξυπηρετεί τους πολίτες με τρόπο που δεν θυμίζει τροφοδοσία υποσιτιζόμενων από καμιονέτες του ΟΗΕ στην Αιθιοπία. Η όλη διαδικασία σχεδιασμένη να ήταν για να προσβάλει και να εκνευρίσει τον πολίτη που θέλει να αιτηθεί για επιχορήγηση, δεν θα κατάφερνε με τέτοια επιτυχία το στόχο της!

Δεν έπρεπε να υπάρχει τόσο μικρός προϋπολογισμός για να εξυπηρετηθεί μία ολόκληρη χώρα. Τα 250,000,000 ευρώ με οροφή επιλέξιμης δαπάνης τα 25,000 ευρώ όπου η μέγιστη δυνατή συμμετοχή των διαρθρωτικών πόρων είναι 70% (εισοδηματική κατηγορία ένα και δύο παιδιά) αναφέρεται σε δαπάνη περί τα 15,000 ευρώ στην πιο χρηματοδοτούμενη περίπτωση. Με 25% ανεργία όμως, είναι βέβαιο ότι αυτή κατηγορία θα αφορά σχεδόν το σύνολο αυτών που σπεύδουν! Κάνοντας όμως ακόμα και την παραδοχή ότι μόνο ένας στους τέσσερις θα είναι αυτή η περίπτωση, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν άνω των 30,000 αιτήσεων. Θυμίζουμε, ότι στην Ελλάδα έχουμε πανευρωπαϊκό ρεκόρ ιδιοκατοίκησης. Παραλλήλως, με ευθύνες της πολεοδομίας και την έκδοση αδειών «εφημερίδες» κατά την διάρκεια της δικτατορίας, μελετών που δηλαδή που «υπόκεινται εις μελλοντικόν έλεγχο», αδειών δηλαδή που βγήκαν νύχτα, έχουμε τα πλέον ενεργειακά απαράδεκτα κτήρια στην Ευρώπη. Ακόμα και τα κουτιά των κομμουνιστικών καθεστώτων της ανατολικής ευρώπης θα πρέπει να είναι συγκρίσιμα.

Οπότε, ειλικρινά, δεν ξέρουμε τι σκέπτονται στο υπουργείο, αν δηλαδή αυτό είναι ένα σπορ που το ασκούν. Κάποια ψήγματα σκέψης διαπιστώθηκαν όταν, κατόπιν κατακραυγής πλέον, διπλασιάστηκε η δημόσια (κοινοτικής προελεύσεως) δαπάνη στα 500,000,000 ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, όμως είναι ανεπίτρεπτο η έλλειψη στοιχειωδών σκέψεων τεχνικής φύσεως και στοιχειωδών σκέψεων κοινωνικής και πολιτικής φύσεως να δημιουργούν μία τέτοια εικόνα. Δεν μας αξίζει ως πολίτες να γινόμαστε αποδέκτες τέτοιων «υπηρεσιών» ειδικά όταν πρόκειται για Ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεν θα έπρεπε να θεωρούμε φυσιολογική μία τέτοια χαμηλής ποιότητας υπηρεσία, ούτε φυσικά να δεχτούμε την εξήγηση ότι «φταίμε εμείς για τις ουρές».

Όπου υπάρχει ουρά, υπάρχει συναλλαγή. Συνήθως υπάρχει και «bypass» της ουράς. Εκείνα τα δίκτυα με προτεραιότητα μεταγωγής δεδομένων που εύκολα θα καταθέσουν πρόταση ελπίζουμε ότι δεν θα ανήκουν σε κλαδικές ή τοπικές οργανώσεις ή σε ημετέρους.

Κόμμα Πειρατών Ελλάδας