Μνημονιακή κυβέρνηση κεντροαριστερή ή οικουμενική. Του Γιώργου Δελαστίκ

Παίρνει το ρίσκο και κάνει την εκτίμηση, ο Γιώργος Δελαστίκ, ότι πρώτο κόμμα στις εκλογές θα είναι ο Σύριζα και μάλιστα με διαφορά από την Ν.Δ στο άρθρο του που δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό «Επίκαιρα». Κάνει επίσης επίθεση στο ΚΚΕ αποδίδοντας του ότι δεν είναι αντιμνημονιακό κόμμα.

Παραθέτουμε το κείμενο που αναφέραμε:

Μνημονιακή, δυστυχώς, θα είναι η ελληνική κυβέρνηση που θα προκόψει από τις εκλογές της Κυριακής. Μετά τον εξαναγκασμό του ΣΥΡΙΖΑ από τους Γερμανούς να μεταπηδήσει στο μνημονιακό στρατόπεδο, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα σχηματισμού αντιμνημονιακής κυβέρνησης στη χώρα μας.

Υπ' αυτό το πρίσμα, το διακύβευμα των μεθαυριανών εκλογών είναι αν θα σχηματιστεί μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού, αν, δηλαδή, θα έχουμε μια κατ' επίφαση κεντροαριστερή κυβέρνηση, όπως επιθυμεί ο τέως πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, για να διατηρήσει το αξίωμά του, ή αν θα συμπεριληφθεί στην κυβέρνηση αυτή και η ΝΔ, οπότε πρωθυπουργός θα είναι άλλος.

Αν συμπεριληφθεί στην κυβέρνηση και η ΝΔ, θα έχουμε μια μνημονιακή κυβέρνηση «οικουμενικού» χαρακτήρα. Θα συμμετάσχουν, δηλαδή, σε αυτή όλα τα μνημονιακά κόμματα - και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.

Μόνο τα αντιμνημονιακά κόμματα θα μείνουν εκτός κυβέρνησης: η Χρυσή Αυγή, που θα αναδειχθεί και πάλι τρίτη πολιτική δύναμη, από τα δεξιά κόμματα και το ΚΚΕ και η Λαϊκή Ενότητα από τα αριστερά.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Κομμένου πολύ δύσκολα θα μπουν στη Βουλή αυτή τη φορά. Η ταχύτητα των υποχωρήσεων του Αλέξη Τσίπρα δεν επέτρεψε στον πρόεδρο των ΑΝΕΛ να εδραιώσει στους δεξιούς ψηφοφόρους την πεποίθηση της αναγκαιότητας ύπαρξης και δεξιού αντιμνημονιακού κόμματος, αφού ήταν υποχρεωμένος να συναινεί στις ραγδαίες υποχωρήσεις του Αλέξη Τσίπρα ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.

Ο Πάνος Κομμένος, έχοντας μόνο 13 από τους 162 κυβερνητικούς βουλευτές, έπρεπε ή να υποκρίνεται ότι συμφωνεί με τις υποχωρήσεις του Α. Τσίπρα ή να εγκαταλείψει την κυβέρνηση. Μη φανταζόμενος ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έκανε εκλογές σε επτά μήνες, διάλεξε το πρώτο, κι αυτό θα πληρώσει πιθανότατα πολύ ακριβά την Κυριακή, μένοντας εκτός Βουλής. Αν, φυσικά, ήξερε ότι ο Τσίπρας θα προκήρυσσε εκλογές, δεν αποκλείεται καθόλου να είχε εγκαταλείψει θεαματικά την κυβέρνηση.

Το αντι-Μνημόνιο στην Αριστερά

Η προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο στερεί από την Αριστερά τη δυνατότητα να ηγηθεί του αντιμνημονιακού αγώνα.

Για το ΚΚΕ ο χειρότερος εφιάλτης ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία πολέμησε με νύχια και με δόντια, ειδικά όταν έκανε αριστερόστροφες δηλώσεις αντιμνημονιακού χαρακτήρα. Όταν δημιουργήθηκε η Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη ως αποτέλεσμα της μνημονιακής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, κύριος εχθρός του ΚΚΕ έγινε, φυσικά, η ΛΑΕ.

To KKE δεν είναι αντιμνημονιακό κόμμα. Μέχρι και υπέρ του ευρώ είναι (!) όσο δεν έχει αυτό την εξουσία. Σε ένα κόμμα όμως που το τελευταίο τέταρτο του αιώνα είναι καθηλωμένο σε ποσοστά της τάξης του 5% με 6%, με σαφή υστέρηση από τα ποσοστά γύρω στο 10% που είχε πριν από τριάντα σαράντα χρόνια, είναι φανερό ότι η κατάκτηση της εξουσίας από το ΚΚΕ δεν επίκειται.

Όσο για την ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή την πρώτη φορά που εμφανίζεται σε εκλογές θα μπει στη Βουλή. Το ποσοστό που θα πάρει όμως είναι εντελώς αδύνατον να προβλεφθεί. Πρώτα θα δούμε το ποσοστό της μεθαύριο κι έπειτα θα εκτιμήσουμε τις δυνατότητες συνέχισης της παρουσίας της στη Βουλή.

Σοβαρό μειονέκτημα της ΛΑΕ είναι ότι τελικά συρρικνώθηκε σε κόμμα που εκφράζει τους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ προς το «Μνημόνιο Τσίπρα», αποτυγχάνοντας να συσπειρώσει τμήματα ψηφοφόρων του ΚΚΕ και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστερός ή ακόμη και να συνεργαστεί κεντρικά με το ΚΚΕ, σύροντάς το σε αντιμνημονιακή κατεύθυνση.

Πόσοι είναι όμως οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ προς το «Μνημόνιο Τσίπρα» που θα τον εγκαταλείψουν αυτή τη φορά για να συσπειρωθούν στη ΛΑΕ; Αυτό μόνο την Κυριακή τη νύχτα θα το μάθουμε.

Το σενάριο με Τσίπρα

Το όνειρο του τέως πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, είναι να είναι γύρω στους 160 οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με εκείνους που θα βγάλουν το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Στην απελθούσα Βουλή, βέβαια, τα τρία κόμματα μαζί είχαν 179 (!) βουλευτές, 19 περισσότερους από το νούμερο που προαναφέραμε (149 ο ΣΥΡΙΖΑ, 17 το Ποτάμι και 13 το ΠΑΣΟΚ). Λόγω της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ όμως, και παρά το γεγονός ότι το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εξακολουθήσουν να έχουν 30 βουλευτές αθροιστικά, οι σχεδόν 180 βουλευτές αποτελούν ανάμνηση μακρινού παρελθόντος.

Αν, πάντως, ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ κυμαίνονται γύρω στους 160 βουλευτές, ο Αλέξης Τσίπρας θα παραμείνει πρωθυπουργός για μερικούς μήνες ακόμη. Ένας τέτοιος, υποτιθέμενος «κεντροαριστερός» μνημονιακός συνασπισμός εξουσίας μπορεί να εξαπατήσει ένα μέρος του ελληνικού λαού και πρωτίστως να μην εξευτελίσει εντελώς τον ίδιο τον Τσίπρα, παρά την πασιφανή πολιτική των... κωλοτούμπων υπέρ του Μνημονίου, άρα και τη μετατροπή του σε όργανο του Βερολίνου.

Προϋπόθεση για να ισχύσει όμως το σενάριο αυτό, επαναλαμβάνουμε, είναι να αθροίζονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ γύρω στους 160. Αν όμως το άθροισμά τους είναι αισθητά μικρότερο και κυμαίνεται γύρω στους 152 έως 155, τα πράγματα αλλάζουν ριζικά, ειδικά για τον Τσίπρα, που θα χάσει την πρωθυπουργία.

Χωρίς Τσίπρα πρωθυπουργό

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει πρώτο κόμμα και, μάλιστα, με διαφορά από τη ΝΔ πολύ μεγαλύτερη από τη μισή ή μία μονάδα που δείχνουν οι γελοίες, παντελώς αναξιόπιστες δημοσκοπήσεις. Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ όμως θα είναι γύρω στο 30% και πιθανότατα κάτω από το συμβολικό αυτό όριο.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, παρά τα δημόσια φληναφήματα περί... «αυτοδυναμίας» (!), κάνουν υπολογισμούς με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει 125 βουλευτές, πράγμα που σημαίνει απώλεια περίπου δέκα (!) εκατοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με το 36,34% που πήρε στις βουλευτικές εκλογές του Γενάρη. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, το άθροισμα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ να δίνει μια αναιμική πλειοψηφία δύο τριών βουλευτών. Τότε οι Γερμανοί και η ελληνική ολιγαρχία θα πιέσουν να συμπεριληφθεί στην κυβέρνηση και η ΝΔ.

Αν αυτή η γερμανική απαίτηση υλοποιηθεί, το Βερολίνο θα ξεφορτωθεί αμέσως και τον Αλέξη Τσίπρα! Όχι γιατί τον θεωρεί πλέον επικίνδυνο αντίπαλο. Ούτε καν ενοχλητικό δεν τον θεωρεί. Πρέπει όμως να δείξει σε όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες ότι όποιος πρωθυπουργός οποιοσδήποτε χώρας της Ευρωζώνης ή της ΕΕ τολμήσει να αντιταχθεί στη Γερμανία, όσες πολιτικές κωλοτούμπες κι αν κάνει, όσο και να γλείψει τις μπότες των Γερμανών, αποκλείεται να μην εξοντωθεί πολιτικά!

Κι επειδή οι πολιτικοί ηγέτες είναι διατεθειμένοι να κάνουν οποιαδήποτε πολιτική κωλοτούμπα, αλλά με τίποτα δεν είναι πρόθυμοι να χάσουν την εξουσία, μόνο η απώλεια της εξουσίας του Τσίπρα θα τους τρομοκρατήσει!

Τέλος εποχής

Σε περίπτωση συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ,' με «τσόντες» το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ο Αλέξης Τσίπρας, εννοείται, δεν θα είναι πρωθυπουργός. Μέχρι τώρα οι γερμανικοί και οι ελληνικοί ολιγαρχικοί όμιλοι σκέπτονταν να βάλουν στη θέση του τον Γιάννη Δραγασάκη, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

Βλέποντας όμως τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν χωρίς ντροπή από κοινού με τους βουλευτές της ΝΔ υπέρ του Μνημονίου, άνοιξε η όρεξη στο Βερολίνο. Τώρα η γραμμή των Γερμανών δεν είναι ο Δραγασάκης, αλλά η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ με πρωθυπουργό κάποιον «τεχνοκράτη» -κατά προτίμηση ανώτατο τραπεζικό στέλεχος-, τοποθετώντας επίσης «τεχνοκράτες», μη πολιτικούς υπουργούς στα κρίσιμα υπουργεία!

Έχουν ήδη ακουστεί ονόματα. Δεν νομίζουμε όμως ότι αξίζει τον κόπο να αναφερθούν, όταν σε δύο μόλις εικοσιτετράωρα είναι η Κυριακή των εκλογών. Βάσει των αποτελεσμάτων των εκλογών αυτών, θα καθοριστούν τόσο τα κόμματα όσο και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί που θα συναπαρτίσουν τη νέα κυβέρνηση. Αντί να κάνουμε υποθέσεις, αρκεί να κάνουμε λίγη υπομονή. 

ΠΗΓΗ