Σκέψεις και προτάσεις για το επερχόμενο μισθολόγιο στο Δημόσιο και στην εκπαίδευση

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι) Μικρή ιστορική εισαγωγή

Όταν η ΤΙΝΑ (δηλ. η στρατηγική ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, άλλος δρόμος στον καπιταλισμό, δηλαδή πέραν των μορφών του νεοφιλελευθερισμού] εισήλθε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στο πολιτικό προσκήνιο, η χώρα μας μόλις είχε προσδεθεί στην ΕΟΚ (Ε.Ε.). Είχε όμως μεγάλη αγροτοκτηνοτροφική και αλιευτική παραγωγή, δεν είχε ξεκινήσει η αποβιομηχάνιση, διατηρούσε εθνικό... 

νόμισμα (με πληθωρισμό) και κόντευε να αποπληρώσει τα χρέη του 19^ου και 20^ου αι.

α) Στο επίπεδο των μισθών του δημοσίου είχαμε: κατάργηση της ατομικής αξιολόγησης, στην αρχή αριθμητικό «διπλασιασμό» του μισθού με αυξανόμενο όμως πληθωρισμό, την απεξάρτηση του βαθμού από το μισθό, την εισαγωγή 16 χρονοκλιμακίων ανά 2 ζυγά έτη, την εισαγωγή (μέχρι το 1997) την εισαγωγή του χρονοεπιδόματος στα μονά έτη 4% επί του εκάστοτε βασικού, την εισαγωγή της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (Α.Τ.Α.) και την διατήρηση των «δώρων», δηλ. 13^ου και 14^ου μισθού. Γι’ αυτό το 1^ο μεγάλο ξέσπασμα καθυστέρησε (1988).

β) Οι καθηγητές της Β/θμιας  από τα κάτω έφτασαν στην καθολική απεργία των δύο μηνών μέσα στις πανελλήνιες εξετάσεις, άλλαξαν δυό υπουργούς Παιδείας και κέρδισαν το επίδομα των «Τριμήνων» για όλους. Αυτό που στην πάλι δίμηνη, αλλά όχι καθολική και μέσα στα μαθήματα, απεργία του 1997 μετατράπηκε σε εξωδιδικακτικό επίδομα, έχοντας ενσωματώσει και μικρότερα επιδοματικά κέρδη, όπως το «επίδομα βιβλιοθήκης».

γ)  Παρά τις νέες απόπειρες των καθηγητών στις πανελλήνιες του 1990 «…Ο Κ. Μητσοτάκης κουτσούρεψε την ΑΤΑ για το δεύτερο και τρίτο τετράμηνο του 1990 (αφαιρώντας από την αύξηση του τιμαρίθμου την επίπτωση των τσουχτερών αυξήσεων που επέβαλε η κυβέρνησή του στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και τους έμμεσους φόρους) και προανάγγειλε την οριστική κατάργηση της ΑΤΑ από την 1-1-1991,ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μόνιμη μείωση των μισθών και συντάξεων…».

Παράλληλα άρχισαν να μειώνονται τα «δώρα» και εισήχθη στους νέους ασφαλισμένους (1993) η εισαγωγή κράτησης  6,67%  «επί του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών, με εξαίρεση το κίνητρο απόδοσης» για την «κύρια σύνταξη».

δ) Και ενώ η Α.Τ.Α. είχε ήδη χαθεί, οι μάχες είχαν μεταφερθεί στα επίπεδα κυνηγιού επιδομάτων ανά κλάδους στο δημόσιο, τόσο ο μη επιτελικός ρόλος των εκπαιδευτικών, όσο και το πλήθος τους (1/3 των Δ.Υ.) έφερε το νέο ξέσπασμα το Φλεβάρη του 1997. Στην απεργία αυτή μετατράπηκαν τα «τρίμηνα» σε εξωδιδικακτικό επίδομα, έχοντας ενσωματώσει και μικρότερα επιδοματικά κέρδη, όπως το «επίδομα βιβλιοθήκης». Παρά τις αυξήσεις που έγιναν και στους εκπαιδευτικούς και στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων (όσων είμασταν στο «ενιαίο») η απεργία στις «μάζες» βιώθηκε ως ήττα.

ε) Παρατηρήσεις: Κατά την γνώμη μου, παρά τα σημαντικά ποσοτικά κέρδη των αγώνων της δεκαετίας 1987-1997 αναδείχτηκαν καίρια ζητήματα:

1) Ήταν αδύνατον να σηκωθεί από ένα μόνο κλάδο (έστω καιβμεγάλο) όλο το μισθολόγιο, εκτός και αν το σπάγαμε οι καθηγητές (δεν υπήρχε απόφαση).

2) Χάθηκε ποιοτικά και ιδεολογικά το «χρονοεπίδομα» το 1997 και έτσι αναβαθμίστηκε το «επίδομα παραγωγικότητας», το οποίο λόγω των αγώνων, δεν κατάφεραν να το δίνουν σε λίγους και πήρε καθολικό χαρακτήρα. Ποσοτικά το χρονοεπίδομα ενσωματώθηκε στα κλιμάκια, αλλά η νέα γενιά Δ.Υ. (και εκπαιδευτικών) σιγά-σιγά, όπως «ξέχασε» την Α.Τ.Α., ξέχασε και το «χρονοεπίδομα».

3) Παρά τον πληθωρισμό, τις αφαιμάξεις των αποθεματικών ταμείων με χρηματιστήρια και «δομημένα», την εισαγωγή του «Ευρώ», τους σημαντικούς διορισμούς μονίμων, το μισθολόγιο άντεξε μέχρι το 2010. Μόνο η διεκδίκηση των 176 Ε και τα 1400 Ε στο νεοδιόριστο με την απεργία κυρίως των δασκάλων το 2006 τάραξε τα νερά.

ΙΙ) «Ενιαίο» Μισθολόγιο από 1/11/2011 (Ν. 4024/2011)

α) Με την δημιουργία της στρατηγικής της «τρόϊκα», η επίθεση του κεφαλαίου στους από κάτω, το 2010 πήρε οριζόντια χαρακτηριστικά. Με την σχεδόν ομοιόμορφη και ολική περικοπή των ίσων επιδομάτων εντός του κάθε κλάδου (πλην Υπ. Οικονομικών)  έκοψε  του μισθούς κοντά στο 50 % όσων είχαν λίγα χρόνια υπηρεσίας, ενώ ήταν μικρότερη σε όσους είχαν περισσότερα (περί το 30%). Παράλληλα άρχισε η εν μέρει περικοπή του 13^ου και 14^ου μισθού στο Δημόσιο, μέχρι να περικοπούν τελείως αργότερα.

β) Από 1/11/2011 (Ν. 4024/2011) με την εισαγωγή των βαθμών/ατομικής αξιολόγησης/παγώματος έως το 2016 (και βλέπουμε) «κόλλησαν» κάμποσοι στον προηγούμενο βαθμό/μισθό που έχασαν τον επόμενο για λίγο. Μέχρι σήμερα όμως έχουν κολλήσει χιλιάδες, ενώ ποτέ δεν πέρασαν στο επόμενο βαθμό κι όσοι κατέθεσαν μεταπτυχιακά/διδακτορικά μετά τις 31/11/2011. Παράλληλα ποτέ δεν δόθηκαν τα έως 7 πλασματικά χρόνια για πρώην ασφαλισμένους στον ιδιωτικό τομέα… Δίνονταν τα προβλεπόμενα μικρής ωρίμανσης Μ.Κ. εντός του κάθε βαθμού. Δεν κόλλησαν μέχρι τώρα μόνο οι αρχικοί στον βαθμό Δ΄και Γ΄και φυσικά οι Β΄.

γ) Αντίθετα: Τα 2^α πτυχία ποτέ δεν πήραν πλασματικά χρόνια, παρά την αυξανόμενη χρήση τους κυρίως λόγω τρομοκρατίας, ενώ όσοι έγιναν μετά Περιφερειακοί, Δ/ντες Εκπ/σης, Σχολικοί Σύμβουλοι, κλπ, δεν τους έπιασε το φίλτρο του… 2016 και γίνονταν αυτόματα βαθμού Α΄, παίρνοντας και τα αντίστοιχα επιδόματα. Οι ενδιάμεσοι είναι όσοι βρέθηκαν στο βαθμό Β΄, ο αριθμός των οποίων τώρα έχει μειωθεί σημαντικά λόγω των μαζικών συνταξιοδοτήσεων που ακολούθησαν.

δ) Περικοπή αποδοχών (π. χ. απεργίες). Με το μισθλόγιο του 2011 και για 1^η φορά «…Τονίζεται, ότι οι ασφαλιστικές εισφορές ασφαλισμένου και εργοδότη που αναλογούν στο διάστημα εκείνο της απουσίας των υπαλλήλων λόγω άδειας άνευ αποδοχών, τo οποίο (διάστημα) λογίζεται συντάξιμο, παρακρατούνται κανονικά από τις αποδοχές, των επόμενων, από την επάνοδο του υπαλλήλου στην Υπηρεσία, μηνών και βαρύνουν εξ ολοκλήρου τον υπάλληλο… Για τις στάσεις εργασίας θα περικόπτονται τόσα ωρομίσθια όσες είναι οι ώρες στάσης εργασίας…».

Αυτό στην πράξη αύξησε τις κρατήσεις από απεργίες, πράγμα που το γευτήκαμε με τη συμμετοχή σε δεκάδες απεργίες (2012 έως 2015). Πέρα από την δημοσιονομική πλευρά εισήχθη και ιδεολογική χροιά, που μέσα σε γενικό κλίμα περικοπών να πιέζεσαι να μη αντιδράσεις, αφού σχεδόν μία ημέρα απεργίας είχε περικοπή για δύο.

ε) Υπήρχαν και παράπλευρες απώλειες. Θα αναφέρω μερικές στην α/βάθμια και β/βάθμια εκπ/ση. Σε διάφορες φάσεις κόπηκαν οι αποζημιώσεις για συμπλήρωση του διδ. ωραρίου (λογιζόταν ως ½ της ωριαίας αποζ.) που με την αύξηση του διδ. ωραρίου από το 2013 στη β/βάθμια επέφερε τεράστια μείωση στο συνολικό μισθό.

Παράλληλα, και όχι πάντα σύννομα, κάπηκαν τα οδοιπορικά στους μάχιμους εκπαιδευτικούς  και απέμειναν, μετά την Άνοιξη του 2015, μόνο για συμπλήρωση εντός της ίδιας ημέρας και με αυστηρές προϋποθέσεις. Αντίθετα παρέμειναν σε στελέχη της Διοίκησης, Σχολ. Συμβούλους, μέλη Συλλογικών Οργάνων, κλπ.

Ομοίως μείωση είχαμε στην συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις και συχνά τεράστιες καθυστερήσεις.

Απαράδεκτο επίσης είναι το γεγονός ότι «φαγώθηκαν» δεδουλευμένα με διάφορες δικαιολογίες, είτε στη Π.Δ.Σ., είτε σε οδοιπορικά…

ς) Φορολόγηση, ΕΝΦΙΑ, Τέλη Κυκλοφορίας, Διόδια, Τοκοχρεωλύσια, Κρατήσεις «αλληλεγγύης», Ιατρική-Νοσοκομειακή περίθαλψη, κλπ. Πρόσθετα στην αγοραστική δύναμη του «Ενιαίου» Μισθολογίου έπεσαν και ως κεραυνοί μερικά ή και  όλα τα προηγούμενα με αποτέλεσμα ο «μισθός» να έχει συρρικνωθεί πολύ κάτω από το 50% του «μισθού» αρχές του 2010. Έτσι πλέον όχι μόνο θεωρείται παράλογο στους ανέργους ή χτυπημένους του ιδωτικού τομέα να ομιλεί κανείς για αυξήσεις, αλλά να θεωρείται ακόμη και «ενοχή» εάν κάποιος έχει μόνιμη εργασία.

ΙΙΙ) Γιατί «Νέο Ενιαίο» Μισθολόγιο;

Το Ερώτημα επομένως μπαίνει αμείλικτο. Αφού έκαναν όλα αυτά, γιατί έρχεται, από τις αρχές του 2014 μάλιστα κυοφορείται, ένα νέο «Ενιαίο» Μισθολόγιο; Για να κατανοήσουμε το γιατί σε πλήρη έκταση (γιατί τον 1^ο λόγο όλοι τον κατανοούμε) θα κάνω μερικές επισημάνσεις:

α) Από το 1990 (μετά δηλ. την κατάρρευση του «Σοβιετικού μπλοκ» και της μετάλλαξης του «Κινεζικού» κράτους) στη χώρα μας είχαμε κατά σειρά: 1) Επιδοματική πολιτική, 2) Κατάργηση της Α.Τ.Α., 3) Κατάργηση του χρονοεπιδόματος, 4) αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών, 5) Εισαγωγή νέων κρατήσεων, 6) Αύξηση παλαιών κρατήσεων, 7) Μειώσεις έως μηδενισμό αποζημιώσεων, 8) Κατάργηση 13^ου και 14^ου μισθού, 9) Πάγωμα ωριμάνσεων στους βαθμούς, 10) Τρομερή μείωση «κοινωνικού μισθού» και 11) Αύξηση του χρόνου εργασίας (δηλαδή επί πλέον κλοπή μισθού).

β) Επί Κυβέρνησης Ν.Δ. – Α. Σαμαρά το 2014, χωρίς να διαψεύδεται από τον αρμόδιο Υπουργό (Κυρ. Μητσοτάκη), έχουμε οργανωμένες διαρροές για «βελτίωση» του Μισθολογίου του 2011! Ειδική αναφορά έχει γίνει: 1) Σταδιακή ή πλήρης περικοπή της εναπομείνασας  «προσωπικής» διαφοράς σε εργαζόμενους στο Υπ. Οικονομικών (της τάξης των 900 Ε) για περίπου 60.000 εργαζόμενους, 2) Εισαγωγή χαμηλότερου βαθμού-μισθού από τον υπάρχοντα τελευταίο (Στ), ας τον ονομάσουμε Ζ΄, που με διάφορους υπολογισμούς το 2014 είχαμε υπολογίσει ότι οι νεοδιοριζόμενοι, οι δόκιμοι εξ αυτών, οι περισσότεροι αναπληρωτές, οι ωρομίσθιοι και οι πάσης φύσεως «ελαστικής εργασίας» θα είχαν μηνιαία μείωση της τάξης των 200 Ε. 3) Η συζήτηση για την μείωση στον καθαρό μισθό (όχι στο βασικό) με διάφορες τεχνικές, ως αναγκαίο «παρακολούθημα» του κατώτατου βασικού και καθαρού μισθού με το νεότερο μισθολόγιο. 4) Η αμεσότερη σύνδεση ατομικού μισθού/ατομικής αξιολόγησης (ανάβαθμηση του παλαιού επιδόματος παραγωγικότητας) με ετήσιο bonus, όχι και με μόνιμη αύξηση του μισθού, κατά το πρότυπο ιδιωτικών επιχειρήσεων. 5) Η εισαγωγή κινήτρων, δηλαδή αύξηση των επιδομάτων θέσης, για τις ανώτερες διοικητικές θέσεις, εις βάρος βεβαίως των «από κάτω» (π. χ. στους εκπαιδευτικούς εις βάρος των καθηγητών της τάξης).

Το επιχείρημα που έπαιζε στα Μ.Μ.Ε. ήταν μόνο το δημοσιονομικό, δηλαδή η μείωση του «μισθολογικού κόστους». Βεβαίως αυτό είναι μέσα στους στόχους τους, αφού σε παγκόσμιο επίπεδο οι καπιταλιστικές ελίτ προς τα εκεί κατευθύνονται, αλλά αποκριβόταν ο ποιοτικός στόχος. Συγκεκριμένα αποκρυβόταν (και αποκρύβεται ακόμα) η τάση να υπάρχει ένας ενιαίος κατώτατος βασικός μισθός και ίσος για όλους και με προσθήκη μόνο επιδομάτων και bonus. Εννοείται ότι καμμία κουβέντα δεν γινόταν για αύξηση (οι ανάγκες λένε για γενναία) των κατώτατων μισθών και από εκεί και πέρα αύξηση μόνο με βάση το χρόνο εργασίας (επαναφορά χρονοεπιδόματος ή ΜΚ ανεξάρτητα από τους βαθμούς), μεγαλύτερα κοινωνικά επιδόματα (γάμος, παιδιά, αναπηρίες και γιατί όχι σε χήρες/χήρους και μονογονεϊκές οικογένειες).

γ) Η ελπίδα που γίνεται λεπίδα με την Κυβέρνηση του Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ). Θα αναφέρουμε βεβαίως ότι ποτέ δεν σκέφτηκαν πριν τον Ιούλιο του 2015 να ξεπαγώσουν έστω το Μισθολόγιο του 2011 και να περάσουν στον επόμενο βαθμό-μισθό όσοι έχουν «κολλήσει». Αντίθετα την Άνοιξη του 2015 σχεδόν μηδενίστηκαν τα οδοιπορικά, ο ΕΝΦΙΑ πληρώθηκε ολόκληρος για «πατριωτικούς» λόγους, τα χρωστούμενα (π.χ. επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, πανελλαδικές, κλπ) λόγω της «εσωτερικής» παύσης πληρωμών δεν πληρώνονται μέχρι σήμερα.

Μέχρι που φτάσαμε στα «ΠΑΡΑΔΟΤΕΑ ΣΤΟ 3^ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΔΗΜΟΣΙΟ»! Δεν θα αναλύσουμε όμως τα «παραδοτέα», αλλά θα αναφέρουμε μόνο αυτά που έχουν άμεση σχέση (νέο μισθολόγιο) με το «μισθό», έμμεση σχέση (κοινωνικός μισθός), αναφορές στο νεότερο «Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ» και πληροφορίες από τα Μ.Μ.Ε..

Ι) Άμεση σχέση: α) Έως Οκτώβριο 2015. «60. Μεταρρύθμιση του μισθολογίου στο δημόσιο  με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2016. 61. Αλλαγή του τρόπου επιλογής  Γενικών Διευθυντών. 62. Θέσπιση ορίων στο πλαίσιο της νέας μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής για το ύψος των  μισθών και για το επίπεδο της απασχόλησης στο δημόσιο ώστε να εξασφαλιστεί ότι  το μισθολογικό κόστος σε σχέση με το ΑΕΠ κατά την περίοδο 2016-2019 είναι συμβατό…».

Συγκεκριμένα: Μεταρρύθμιση ενιαίου μισθολογίου με ισχύ από 1 Ιανουαρίου σε συνάρτηση με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις αρμοδιότητες και τη θέση του προσωπικού. Έως το 2018 μεταρρύθμιση με σκοπό βελτιωμένη δομή με περιγραφές καθηκόντων που θα αντανακλάται στο μισθολόγιο. Καθορισμός ανώτατων ορίων μισθολογικών δαπανών και επιπέδων απασχόλησης στο δημόσιο (εντός της νέας Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ΜΔΣτρ) που να συνάδουν με επίτευξη δημοσιονομικών στόχων και εξασφάλιση φθίνουσας πορείας για δημόσιες δαπάνες σχετικά με ΑΕΠ (από 2016 – 2019). Γι αυτό διατηρείται ο κανόνας των αποχωρήσεων το 2016 / ο συντελεστής για τα έτη 2017 – 19 θα καθοριστεί στη ΜΔΣτρ και θα εγκριθεί τον Οκτώβριο 2015 / Μετά θα αναθεωρείται κάθε 2 χρόνια».

β) Έως Δεκέμβριο 2015. «…Καθορισμός τριετούς στρατηγικής μεταρρυθμίσεων στο Δημόσιο (οικοδόμηση ικανοτήτων, αποπολιτικοποίηση δημόσιας διοίκησης) Βασικά παραδοτέα: 1) Διαδικασίες προσλήψεων για διευθυντικά στελέχη 2) Προγραμματισμός ανθρώπινων πόρων για έγκαιρη αξιολόγηση και προσλήψεις 3) Δημοσιονομικά ουδέτερη μεταρρύθμιση μισθολογίου 4) Σύστημα αξιολόγησης επιδόσεων 5) Ενίσχυση μονάδων άσκησης πολιτικής 6) Εκσυγχρονισμός διαδικασίας προσλήψεων 7) Βελτίωση κινητικότητας για καλύτερη αξιοποίηση πόρων. Θέσπιση νέου συστήματος μόνιμης κινητικότητας…».

ΙΙ) Έμμεση σχέση: α) Οκτώβριος 2015. «…29. Υιοθέτηση του συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το 2015 (εάν είναι απαραίτητο), του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2016 και του μεσοπρόθεσμου. 30. Μεταρρύθμιση φόρου εισοδήματος… 39. Υιοθέτηση περαιτέρω μεταρρυθμίσεων του συνταξιοδοτικού συστήματος…».

Συγκεκριμένα, Έως Νοέμβριο 2015: «46 Εφαρμογή της εργαλειοθήκης Ι και ΙΙ του ΟΟΣΑ … Νομοθέτηση νέου πλαισίου αξιολόγησης των επιδόσεων όλου του προσωπικού στο Δημόσιο, με σκοπό καλλιέργεια πνεύματος επίτευξης αποτελεσμάτων Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης».

β) Ιανουάριος 2016. «… 106. Έναρξη  ισχύος της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος  από την 1η Ιανουαρίου, 2016… 111. Υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων στην κοινωνική ασφάλιση και  καθορισμός του προγράμματος του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος… 119. Μεταρρύθμιση του ΦΠΑ…».

γ) Απρίλιος 2016. «…133. Έναρξη ισχύος του σχήματος του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος… 135. Επικαιροποίηση της αναθεώρησης βάση των συστάσεων του ΟΟΣΑ του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος».

δ) Ιούνιος 2016. «…140. Εξορθολογισμός των διαδικασιών των ασφαλιστικών εισφορών (κεντρικό αίτημα)… 158. Υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων του εκπαιδευτικού συστήματος…».

ε) Δεκέμβριος 2016. «…174 Πλήρης ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων….».

ς) Μάιος 2017. «187 Έκδοση της μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής».

ζ) Ιούνιος  2018. «…201. Προσαρμογή της εκπαίδευσης με βάση τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ».

ΙΙΙ) Πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ. α) «…Την ίδια στιγμή και ενώ το δεύτερο σκέλος της Συμφωνίας, το παράρτημα δηλαδή της δανειακής σύμβασης, αποτελεί πράγματι ένα σκληρό πρόγραμμα συνέχισης της πολιτικής της λιτότητας υπάρχουν κάποια – περιορισμένα βέβαια – κέρδη για την κοινωνική πλειοψηφία ενώ σε πολλά σημεία η κατεύθυνση εφαρμογής θα εξαρτηθεί από την μελλοντική διαπραγμάτευση της ελληνικής πλευράς με τους δανειστές και επομένως προκύπτει εδώ ένα μεγάλο πεδίο ανάπτυξης πολιτικών και κοινωνικών αγώνων υπεράσπισης των μισθωτών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων αλλά και της δημόσιας περιουσίας (ισοδύναμα για το συνταξιοδοτικό, εργασιακές σχέσεις, φορολογικό σύστημα αλλά και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας)…» [ΠΡΟΟΙΜΙΟ, 4. Η Συμφωνία με τους δανειστές, παρ. 6].

β) […Επομένως ναι, υπάρχει εναλλακτική, υπάρχει άλλος δρόμος για την οργάνωση των κοινωνιών και της οικονομίας. Ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από την αναδιανομή πλούτου και ισχύος υπέρ των υποτελών τάξεων, των μισθωτών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των αυτοαπασχολούμενων και των συνταξιούχων, μέσα από την ενίσχυση… Προϋποθέτει αυτός ο δρόμος και μια διαρκή και οργανική σχέση με τα κινήματα των υποτελών τάξεων, στενή επαφή με τις θεωρητικές επεξεργασίες των διανοούμενων της Αριστεράς αλλά και…] [ΠΡΟΟΙΜΙΟ,  5. Υπάρχει εναλλακτική; παρ. 3].

γ) […Δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εφαρμογή ενός παράλληλου προγράμματος σε ζητήματα που δεν άπτονται του πεδίου εφαρμογής της συμφωνίας με διπλό στόχο:… Επομένως, με δεδομένες τις αντιφάσεις και τα ανοικτά μέτωπα της συμφωνίας, ο ΣΥΡΙΖΑ πέραν των δεσμευτικών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει θα επιδιώξει να τις υπερβεί τόσο με αντισταθμιστικά και ισοδύναμα μέτρα όσο και στο πλαίσιο ενός παράλληλου προγράμματος….] [Εισαγωγή, Η συμφωνία με τους δανειστές: Δεσμεύσεις και ανοιχτά μέτωπα, Κομβικά ζητήματα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, παρ. 3 & παρ. 4].

60. IV) Τα ΜΜΕ: α) «… Ακόμα, η πρώτη φάση του σχεδίου, για το οποίο πιέζουν οι δανειστές προβλέπει την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς», την οποία λαμβάνουν περίπου 60.000 υπάλληλοι που εργάζονται σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου, κυρίως του υπουργείου Οικονομικών.

Σε δεύτερη φάση, το σχέδιο των δανειστών προβλέπει την κατάργηση όλων των ισχυόντων σήμερα μισθολογικών κλιμακίων και τη διαμόρφωση των μισθών στο Δημόσιο αποκλειστικά με κριτήρια αποδοτικότητας και παραγωγικότητας με μόνο δεσμευτικό όρο το συνολικό ύψος των μηνιαίων αποδοχών να μην είναι χαμηλότερο από τα κατώτατα επίπεδα που θα ισχύουν κατά περίπτωση για τους νεοπροσληφθέντες….».

β)  «…Νέους κατώτατους εισαγωγικούς μισθούς, χαμηλότερους περίπου κατά 12% σε σύγκριση με τους ισχύοντες σήμερα για τους νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο και κατάργηση όλων των άλλων μισθολογικών κλιμακίων, ώστε όλες οι αμοιβές να καθορίζονται πλέον με κριτήρια αποδοτικότητας και παραγωγικότητας προβλέπει το νέο μισθολόγιο για το Δημόσιο, το οποίο θέλουν να επιβάλουν οι δανειστές…».

γ) «Το τροποιημένο σχέδιο για το Μισθολόγιο κατέθεσε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στους θεσμούς τον Μάιο του 2015. Ενιαίο μισθολόγιο: Το τροποποιημένο σχέδιο όπως κατατέθηκε στους Θεσμούς.

Το σχέδιο με τις αλλαγές στο μισθολόγιο του Δημοσίου, με τις παρεμβάσεις να είναι δημοσιονομικά ουδέτερες και απόλυτα συμβατές με όσα κατά καιρούς είχε ζητήσει η τρόικα, είναι ήδη έτοιμο και έχει κατατεθεί στους θεσμούς. Το υπουργείο Οικονομικών, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχουν ήδη συντάξει το σχέδιο νόμου.

Το σχέδιο των υπουργείων Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης είναι απολύτως συμβατό με την απαίτηση των θεσμών για μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο στα 14,8 δισ. ευρώ για την τριετία 2016-2018, κάτι που επιτυγχάνεται χωρίς να υπάρξουν περικοπές στις αποδοχές.

Το νέο μισθολόγιο περιορίζει τις μισθολογικές διαφορές στη δημόσια διοίκηση και τερματίζει «αδικίες» δεκαετιών, επιβάλλοντας στο σύνολο της κεντρικής και της γενικής κυβέρνησης τα προβλεπόμενα επίπεδα αποδοχών. Η τρόικα ήδη από τον Απρίλιο του 2014 είχε ζητήσει την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου από 1/1/2015.

Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε πετύχει η εφαρμογή του να έχει ως ορίζοντα τον Ιούλιο του 2015. Πλέον όλα δείχνουν πως το νέο ενιαίο μισθολόγιο θα εφαρμοσθεί από την 1η Ιανουαρίου 2016. Την ελληνική πρόταση για το ενιαίο μισθολόγιο -που αποτελεί μετεξέλιξη του προσχεδίου σχεδίου «Μητσοτάκη – Σταικούρα» το οποίο είχε συνταχθεί το Νοέμβριο 2014– κλήθηκε να παρουσιάσει στους θεσμούς ο Παναγιώτης Παυλόπουλος, σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για ευρωπαϊκά και οικονομικά θέματα…».

IV) Τι διεκδικούμε και Τι κάνουμε;

Α) Πλαίσιο: Μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεων του 17^ου, που αναγνώρησε τα αιτήματα του 16^ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ για το μισθό, μπορούμε, με ή χωρίς εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, σε Γενικές Συνελεύσεις και με τον συντονισμό των κατά τόπους ΕΛΜΕ, να θέσουμε σε επίπεδο στρατηγικής διεκδίκησης και αμυντικό και επιθετικό αίτημα.

Β) Αμυντικό αίτημα: Γενναία αύξηση των κατώταων μισθών, άμεση εξέλιξη/επανακατάταξη στους επόμενους βαθμούς και ΜΚ, κατάργηση αχρείαστων στελεχών (π.χ. κατάργηση περιγεφειακών δ/νσεων εκπ/σης, κατάργηση θέσεων Σχολικών συμβούλων και δημιουργία κέντρων εναλλασσόμενης επιμόρφωσης με μικρή θητεία, κλπ). Μείωση επιδομάτων ανώτατων στελεχών υπέρ των χαμηλόμισθων. Επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού. Επιστροφή μέσα σε μια 5ετία όλων των μνημονιακών μειώσεων. Νέο μισθολόγιο υπέρ των υποτελών τάξεων.

Γ) Επιθετικό αίτημα: Γενναία αύξηση  του όλου μισθού (κοινωνικού, βασικού, καθαρού) ξεκινώντας από τα κάτω προς τα πάνω και όχι αντίστροφα. Βασικός μισθός με αύξηση με το χρόνο εργασίας (ΜΚ, χρονοεπιδόματα), αποσύνδεση βαθμού μσιθού-παραγωγικότητας, αντιμετώπισης του όποιου πληθωρισμού (Α.Τ.Α.), οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα δυσμενών συνθηκών, επιδόματα θέσης. Δικαιοσύνη ανάμεσα σε κλάδους και Υπουργεία.

Δ) Άμεσα οργανωτικά ζητήματα (στη β/βάθμια): Όλοι οι συναδέλφοι που αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον των οικογενειών και των παιδιών τους,  όλοι όσοι αγωνίστηκαν το προηγούμενο διαστημα και καταλαβαίνουν ότι η επιβίωσή τους εξαρτάται από τους αγώνες που θα δώσουμε, να πλαισιώσουμε και να ενισχύσουμε:

1) Τους συλλόγους Διδασκόντων με διαρκείς και ουσιαστικές συζητήσεις για όσα σχεδιάζονται (αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση, διεκδίκηση των αναγκών των σχολείων, αύξηση της  δημοκρατικής τους λειτουργίας επηρεάζοντας όλη την εκπ/ική κοινότητα, νέο σχολείο, νέο μισθολόγιο, νέο ασφαλιστικό, κλπ), αλλά και το αναγκαίο του συλλογικού αγώνα.

2) Το σωματείο μας, την ΕΛΜΕ και να του δώσουμε κατά το δυνατόν νέο αναβαθμισμένο επιτελικό και στις Γ. Συνελεύσεις καθοριστικό ρόλο.

3) Την  λειτουργία ανοικτής και μόνιμης επιτροπής αγώνα δίπλα στα ΔΣ για τα ζητήματα της εκπαίδευσης.

4) Την κατεύθυνση Συντονισμού των τοπικών Σωματείων και κατ’ επέκταση των Ομοσπονδιών. Δημιουργία κατόπιν κεντρικής ανοικτής επιτροπής αγώνα στο δημόσιο. Συνεννόηση με ταξικά σωματεία του ιδιωτικού τομέα.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση  όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που με τον ένα η τον άλλο τρόπο παλεύουν και συνεχίζουν να παλεύουν την αντεργατική/αντεκπαιδευτική πολιτική ή έστω πλευρές αυτής της πολιτικής και όσοι διαχωρίζουν την θέση τους και το δρόμο τους από τον ανερχόμενο νεο-κυβερνητικό μνημονιακό συνδικαλισμό του εναπομείναντα ΜΕΤΑ/ΣΥΝΕΚ, να συναντηθούν οι δρόμοι και οι προσπάθειές μας στο κίνημα.

5) Παρότι λίγοι πιστεύουν το «πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ», ένα κίνημα που μπορεί να ξεδιπλωθεί με αφορμές το νέο μισθολόγιο και το νέο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, μπορεί να αποδείξει εάν η νέα Κυβέρνηση Τσίπρα παραπλανά, αυταπατά(ται) ή έχει χαραμάδες και μπορούμε να τις κάνουμε ρωγμές. Στο χέρι της κοινωνικής αντιπ[ολίτευσης είναι…

V) Πηγές

Ι) Κυριακή 4 Φλεβάρη 1996, http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3647139.

ΙΙ) Κυριακή 28 Σεπτέμβρη 1997, http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3699528.

ΙΙΙ) 15 Σεπ. 2015. http://tvxs.gr/news/ekloges-septembris-2015/sxedio-toy-kybernitikoy-programmatos-toy-syriza

ΙV) ΕΘΝΟΣ – See more at: 31/10/2014, http://airetos.gr/default.aspx?pageid=14038#sthash.MOfN6n8y.dpuf

1. V) Δήμητρα Καδδά–Δημήτρη  Κατσαγάνη, 26-09-2015, http://www.capital.gr/story/3066741
2. VI) 05-08-2015, www.in.gr. Το είδα: Τετ, 05/08/2015, http://www.alfavita.gr/arthron…….3i1wBn2z8
3. VI) 18-05-2015, http://www.airetos.gr/default.aspx?pageid=15816.

VIΙ) 23/08/2015, ΠΑΡΑΔΟΤΕΑ ΣΤΟ 3^ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΔΗΜΟΣΙΟ, http://www.pandiera.gr/%…CE%AF%CE%B1/

Πάτρα 26Σεπτεμβρίου 2015.

* Ο Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας ήταν σύνεδρος στο 17^ο συνέδριο της ΟΛΜΕ (Εκπ. Παρέμβαση Α΄ ΕΛΜΕ Αχ., και είναι προταθέν μέλος του Δ.Σ. στο ΚΕΜΕΤΕ μονοετούς θητείας (σχολ. έτος 2015-2016) από τις Παρεμβάσεις Δ.Ε.

ΠΗΓΗ