Νέα κυβέρνηση, …ίδια πολιτική (φαίνεται βέβαιη για άλλη μια φορά). Ο λόγος;
Οι εκλογές τελείωσαν. 400.000 λιγότερες ψήφους πήραν αθροιστικά τα δυο κόμματα της κυβέρνησης σε σχέση με τον Ιανουάριο. Παρά το ότι το λευκό, το άκυρο και η αποχή δεν εκπροσωπούνται με κενές έδρες στη Βουλή, προφανώς αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο. Με λιγότερη έπαρση απ’ ό,τι συνήθως, αλλά με τα ίδια... πάντα λόγια ανέλαβαν οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης. Όλοι τόνισαν από πού έλαβαν την «καθαρή εντολή»: από τον λαό. Το θέμα μας αρχικά δεν είναι κατά πόσον το πολίτευμα είναι ή όχι «του λαού», αλλά κατά πόσον αλλάζει η πολιτική κατεύθυνση της χώρας από το 1974 (για να μην το πιάσουμε παλιότερα), όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Ας δούμε τον τομέα της παιδείας, κάνοντας και κάποιες συγκρίσεις με την γενικότερη πολιτική των διαφορετικών κυβερνήσεων.
Νίκος Φίλης, Σία Αναγνωστοπούλου και Θεοδόσης Πελεγρίνης είναι τα νέα ονόματα στον κυβερνητικό χώρο της παιδείας. Και οι τρεις τους σηματοδοτούν «λαϊκές» θέσεις. Ο πρώτος, ως βουλευτής, μίλησε εμφατικά για ανθρωποκεντρική πολιτική, εννοώντας ότι οι ανθρώπινες δράσεις πηγάζουν αποκλειστικά από την ανθρώπινη (δηλαδή τη λαϊκή) βούληση, η δεύτερη, ως ιστορικός, είναι γνωστή για τις διεθνιστικές της αντιλήψεις και την άποψη ότι ο εθνισμός των Ελλήνων απειλεί -ρατσιστικά- την πολυεθνική ελλαδική κοινωνία, ο τρίτος είναι ευρέως γνωστός από την λαϊκή του πολιτική ως πρύτανης. Αποτελεί -όπως και η Αναγνωστοπούλου- έναν θερμό υποστηρικτή του δυτικού διαφωτισμού, δηλαδή των λαϊκών κατακτήσεων στις οποίες αυτός οδήγησε. Κοινό στοιχείο όλων η «αριστερή» ταυτότητα η οποία, αντίθετα με την «δεξιά», όπως λέγεται, θέλει να αλλάξει τα πράγματα προς την κατεύθυνση της «προόδου» και να μην «συντηρήσει» την παρακμή και την κοινωνική αδικία της παραδοσιακής κοινωνίας.
Κατά σύμπτωση, την μέρα της κυβερνητικής ορκωμοσίας ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη για την ηγεσία του «συντηρητικού» χώρου. Προφανώς δεν θα είναι ο μόνος, προφανώς το στίγμα του δεν ανήκει στην «λαϊκή» δεξιά, όμως τι διαφορά έχει στην πράξη η πολιτική άποψη του καραμανλικού (ας πούμε) χώρου με την δεξιά του Κ. Μητσοτάκη; Τι διαφορά έχει στην παιδεία; Κατά σύμπτωση -και πάλι- ήταν ο σημερινός ΠτΔ που το 2007 στην συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος μίλησε λίγο πριν τον Κ. Μητσοτάκη. Οι δυο τους εξέφρασαν διαμετρικά αντίθετες απόψεις και το ερώτημα είναι ποιος ήταν ο στόχος της καραμανλικής προσπάθειας αναθεώρησης του Συντάγματος και ποια θα ήταν η στάση του Παυλόπουλου στην τυχόν εφαρμογή των απόψεων Μητσοτάκη. Αυτό ίσως θα έχουμε την δυνατότητα να το δούμε επί υπουργίας Ν. Φίλη, επί του παρόντος, να θυμηθούμε ότι τον δεξιό Π. Παυλόπουλο πρότεινε για πρόεδρο ο αριστερός Α. Τσίπρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...