ΝΕΕΣ ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Ποια σχέδια μπαίνουν σε εφαρμογή, ποιοι επόμενοι στόχοι διαμορφώνονται

Oι εξελίξεις στο Ασφαλιστικό τρέχουν. Το κεφάλαιο και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, η Ευρωπαϊκή Ενωση ετοιμάζουν νέες σαρωτικές αλλαγές. Οι προκλητικές δηλώσεις του Βρούτση ήταν το έναυσμα της νέας επίθεσης, και συνοδεύονται με καθημερινά δημοσιεύματα από τα παπαγαλάκια του κεφαλαίου, προετοιμασίας της επίθεσης.

Ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, ανάμεσα στα άλλα («το ασφαλιστικό σύστημα οικοδομήθηκε στη βάση πελατειακών σχέσεων»), ανέφερε: «Είναι επιβεβλημένο τώρα να προωθήσουμε την τελική αναμόρφωση στο ασφαλιστικό σύστημα, ώστε να μετατραπεί σε ένα.....

υγιές άθροισμα ενιαίων κανόνων», προετοιμάζοντας νέο σχέδιο ανατροπών.

Αλλαγές υπαγορευμένες από τις ανάγκες του κεφαλαίου

Επιδιώκεται η απαλλαγή του κράτους και των εργοδοτών από τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και η σταδιακή μετάβαση προς ένα σύστημα που η «δημόσια» σύνταξη αντικαθίσταται από τη «βασική» προνοιακού χαρακτήρα, οι εισφορές των εργαζομένων θα είναι η «βασική πηγή χρηματοδότησης» της Κοινωνικής Ασφάλισης με συρρίκνωση της υποχρηματοδότησης, με μείωση των εισφορών της εργοδοσίας και αλλαγή του τρόπου είσπραξής των, επιβολής νέας φορολογίας στα λαϊκά στρώματα για την Κοινωνική Ασφάλιση, την παραπέρα είσοδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και τη δημιουργία επαγγελματικών Tαμείων. Oι αντιασφαλιστικές αλλαγές - αναδιαρθρώσεις που υπαγορεύονται από τις ανάγκες του κεφαλαίου, εφαρμόζονται δε ανεξάρτητα από το αν κυβερνούν φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές ή κεντροαριστερές δυνάμεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σχεδιάζουν ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα και ανταποδοτικα ασφαλιστικά συμβόλαια που πουλάνε οι ιδιωτικές εταιρείες, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε αυτά τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουμε σήμερα . Το έχουν ήδη αποφασίσει για την επικουρική και για το εφάπαξ.

Για να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων, χρειάζεται προετοιμασία των ταξικών συνδικάτων, ενημέρωση της εργατικής τάξης αλλά και όλων των λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται δυνάμωμα της ενότητας σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας. Κανένας δεν θα μείνει στο απυρόβλητο. Σε αυτήν τη βάση, υπερασπίζουμε καλύτερα ό,τι έχει απομείνει από τις συντάξεις, τις παροχές Υγείας κ.ά., συγκεντρώνουμε δυνάμεις για να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν, με κριτήριο την ικανοποποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων, να ανατρέψουμε την εξουσία των μονοπωλίων, για να αλλάξει τάξη στην εξουσία, να κάνει κουμάντο η εργατική τάξη.

Επικουρική σύνταξη και ενοποίηση

Το νέο επικουρικό ταμείο (ΕΤΕΑ) θα είναι ένα τεράστιο ταμείο με εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Εως αυτή τη στιγμή κατόπιν αιτήματος των «αντιπροσωπευτικότερων» συνδικαλιστικών οργανώσεων των ασφαλισμένων τους, εξαιρέθηκαν από την ένταξη στο ΕΤΕΑ και φαίνεται ότι μετατρέπονται σε ΝΠΙΔ - επαγγελματικά ταμεία οι τομείς Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων (ΤΕΑΥΕΤ), ΤΕΑΑΠΑΕ (Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων).

Δεν έχει οριστικοποιηθεί η κατάσταση για τους τομείς Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ), και το ΤΕΑΠΕΠ (Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Εταιρειών Πετρελαιοειδών). Η προθεσμία ολοκλήρωσης των σχετικών διαδικασιών είναι έως τις 28.2.2013, και θα εξετασθεί εάν θα ενταχθούν στο ΕΤΕΑ ή θα μετατραπούν σε επαγγελματικά ταμεία - ΝΠΙΔ.

Υπάρχει πια μια μεγάλη εμπειρία από τις μέχρι τώρα ενοποιήσεις ταμείων, που αποδεικνύει τα αντίθετα από αυτά που ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της. Ούτε μία δεν έχει καταλήξει υπέρ των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων.

Τα σχέδιά τους αυτά μας βρίσκουν κατηγορηματικά αντίθετους!

Είμαστε, όμως, κατηγορηματικά αντίθετοι και στην «εναλλακτική πρόταση» για την «ανεξαρτησία» των επικουρικών Ταμείων μέσα από τη μετατροπή τους σε ΝΠΙΔ, την οποία προβλέπει ο νόμος σε περίπτωση μη ένταξης στο ΕΤΕΑ μέχρι τις 28/02/13.

ΠΩΣ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ

Τι αλλάζει σε κύριες και επικουρικές συντάξεις

Το νέο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) και τα ΝΠΙΔ, ακόμη χειρότερα και γρηγορότερα, θα χορηγούν συντάξεις «ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους», ενώ το ύψος των συντάξεων θα προσαρμόζεται στα οικονομικά δεδομένα των Ταμείων, «ώστε να μη δημιουργούνται νέα ελλείμματα». Στις συντάξεις θα μπορούν να γίνονται ακόμα και ανά τρίμηνο μειώσεις, ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα, καθώς υπάρχει «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Δηλαδή, κάθε φορά που προκύπτει έλλειμμα, θα μειώνονται αυτόματα και οι συντάξεις.

Το συνολικό ποσό των επικουρικών συντάξεων που θα καταβάλλεται κάθε χρόνο δε θα υπερβαίνει το ποσό των εισφορών που θα έχει λάβει το ΕΤΕΑ κατά τον προηγούμενο χρόνο.

Αυτό σημαίνει ότι αν, για παράδειγμα, οι εισπραττόμενες εισφορές αντιστοιχούν στο 70% των καταβαλλόμενων συντάξεων, τότε οι συντάξεις θα μειωθούν αυτόματα κατά 30% για το συγκεκριμένο έτος.

Καθιερώνεται το σύστημα των προκαθορισμένων εισφορών, αντί των προκαθορισμένων παροχών που ισχύει έως σήμερα. Οι ασφαλισμένοι δε θα γνωρίζουν επακριβώς το ύψος της επικουρικής σύνταξης που θα λαμβάνουν, καθώς δε θα εξαρτάται μόνο από τις εισφορές που έχουν καταβάλει ή τα χρόνια ασφάλισής τους, αλλά και από τον αριθμό των συνταξιοδοτήσεων τον ίδιο χρόνο, δηλαδή όσο περισσότερες θα είναι οι αιτήσεις συνταξιοδότησης τόσο χαμηλότερες θα κινδυνεύουν να είναι οι παροχές, καθώς οι συνταξιούχοι θα πρέπει να μοιραστούν το περιεχόμενο ενός κοινού «κουμπαρά». Για κάθε ασφαλισμένο, τηρείται ατομικός λογαριασμός «ατομική μερίδα» από την 1.1.2001 και εντεύθεν.

Μετά το 2015, η επικουρική σύνταξη θα αποτελείται από το άθροισμα δύο τμημάτων:

Το τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους έως 31.12.2014 και υπολογίζεται σύμφωνα με τις οικείες καταστατικές διατάξεις και τη γενικότερη νομοθεσία όπως ισχύουν.

Το τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους από 1.1.2015 και εφεξής και υπολογίζεται με το νέο τρόπο.

Οδηγούν σε διάλυση τα επικουρικά ταμεία

Η κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσής της σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για το μέλλον των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη είναι η αντικατάσταση των επικουρικών ταμείων από τα Επαγγελματικά Ταμεία (ΕΤ). Η εδραίωση και επέκταση των Επαγγελματικών Ταμείων προϋποθέτει την εξαφάνιση των επικουρικών. Στην κατεύθυνση αυτή, βρίσκονται οι νομοθετικές προβλέψεις, σύμφωνα με τις οποίες η επικουρική ασφάλιση δε χρηματοδοτείται και πλέον δεν υπάρχει εγγύηση από το κράτος. Aν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα των Ταμείων ή κλάδων επικουρικής ασφάλισης, δεν καλύπτεται το έλλειμμα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτή θα είναι η συμβολή των ασφαλιστικών ταμείων για τη «χρηματοπιστωτική σταθερότητα» και η συμβολή τους στην ανταγωνιστικότητα στην «οικονομική ανάπτυξη».

ΕΦΑΠΑΞ

Νέο σοκ θα υποστούν όσοι συνταξιοδοτηθούν και από τα τρία Ταμεία Πρόνοιας - Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ), Ιδιωτικού Τομέα (ΤΑΠΙΤ) και ΤΑΥΤΕΚΩ (ΔΕΚΟ - Τραπεζών) - από την 1-1-2014, καθώς τα εφάπαξ που θα λάβουν θα είναι μειωμένα από 5%-25%, πέραν των μειώσεων που ήδη έχουν επιβληθεί, με απόφαση που υπεγράφη από τον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση την τελευταία ημέρα του 2012. Το γενικό πλαίσιο που θα διέπει από την 1/1/2014 και μετά, τον καθορισμό των εφάπαξ παροχών είναι ένα διανεμητικό σύστημα καθορισμένων εισφορών. Το ποσό της απονεμόμενης εφάπαξ παροχής προκύπτει, ανά έτος, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση των Ταμείων, τον αριθμό των υπόλοιπων ασφαλισμένων, με αποτέλεσμα ύστερα απ' όλα αυτά να χορηγείται στο τέλος ένα «πλασματικό ποσοστό επιστροφής», το οποίο κάθε χρόνο θα πρέπει να ανακαθορίζεται, με βάση το «συντελεστή βιωσιμότητας που θα αναπροσαρμόζει - προς τα κάτω - τα εφάπαξ που θα χορηγούνται στο μέλλον.

Ανάλογα με το έτος που θα αποχωρήσει κάποιος, και κυρίως ανάλογα με τον αριθμό των συνταξιοδοτούμενων το συγκεκριμένο έτος, θα καθορίζεται το ύψος της παροχής.

Ενταση της επίθεσης και στην κύρια σύνταξη

Η κυβέρνησης ως το τέλος του χρόνου με αναλογιστικές μελέτες των Ταμείων, προτάσεις για μείωση των εισφορών και διεύρυνση της ασφαλιστικής βάσης, οργανόγραμμα ανά Ταμείο, εναρμόνιση των πληροφοριακών συστημάτων και με σειρά μέτρα που θα νομοθετήσει ετοιμάζει:

-- Ενιαία εισφορά. Στόχος από το 2014 να υπάρξουν ενιαίες ρυθμίσεις με μείωση των εισφορών στα ταμεία των ΔΕΚΟ και των τραπεζών στα επίπεδα που ισχύουν για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα.

-- Ενιαίο σύστημα παροχών προς τα κάτω. Η καθιέρωση κοινών εισφορών θα οδηγήσει και σε ενιαίες παροχές.

Ολα τα παραπάνω εξυπηρετούν το σχέδιο του υπουργείου, για να ενοποιήσει τα Ταμεία κύριας ασφάλισης ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΝΑΤ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ και ΕΤΑΠ ΜΜΕ με παροχές προς τα κάτω για όλους, το συντομότερο δυνατόν.

Οι συντάξεις για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα μέχρι 31/12/2014 στο ΙΚΑ, δεν έχουν ουσιαστικά καμία αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού. Οσοι συνταξιοδοτηθούν μετά την 1/1/2015 δικαιούνται α) αναλογικό τμήμα της βασικής σύνταξης (360 ευρώ). β) Τμήμα αναλογικής σύνταξης μέχρι το 2010 που υπολογίζεται με τον παλιό τρόπο, δηλαδή με τις συντάξιμες αποδοχές των πέντε καλύτερων ετών της τελευταίας δεκαετίας, γ) Για τα χρόνια μετά το 2011 αναλογική σύνταξη με βάση τις αποδοχές όλης της περιόδου μέχρι και τον προηγούμενο μήνα από εκείνον της υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης και τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης.

Σταδιακά, το τελικό ποσό θα αποτελείται από τη βασική σύνταξη (360 ευρώ) και από τη σύνταξη που θα είναι σε άμεση συνάρτηση με τις εισφορές και το σύνολο του εργασιακού βίου κάθε ασφαλισμένου.

Επομένως, το ενιαίο μοντέλο εισφορών θα οδηγήσει σταδιακά και σε κοινές συντάξεις ανά ασφαλιστικό φορέα. Αυτό θα επηρεάσει αρχικά όσους καλύπτονται από τα λεγόμενα «ευγενή» ταμεία, τα οποία χορηγούν 20% με 30% υψηλότερες συντάξεις σε σχέση με το ΙΚΑ.

Διαρκής «αξιολόγηση» από την ΕΕ

Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των δημόσιων συστημάτων ασφάλισης αποτελούν στρατηγική προτεραιότητα για την πλουτοκρατία, την ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις, έτσι ώστε να μειώσουν δραστικά την τιμή της εργατικής δύναμης, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Η δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι «η πρόοδος που σημειώνουν τα κράτη - μέλη» -στη σφαγή των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και συστημάτων- θα παρακολουθείται από την Επιτροπή με «δείκτες συγκριτικής αξιολόγησης στο πλαίσιο της Στρατηγικής Ευρώπη 2020» σημαίνει ότι όλες οι στρατηγικές αντιασφαλιστικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αυξήσει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης θα καθοδηγούνται από την ΕΕ και θα εφαρμόζονται από τις αστικές κυβερνήσεις σε κάθε κράτος - μέλος, με ενιαίο τρόπο .

Οι Στρατηγικές κατευθύνσεις ΕΕ - κεφαλαίου - αστικών κυβερνήσεων είναι:

Α. Σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής: Αύξηση δηλαδή του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.

Β. Περιορισμός της πρόωρης συνταξιοδότησης

Γ. Ανάπτυξη - επέκταση των ιδιωτικών συστημάτων ασφάλισης ή όπως αναφέρονται «Ιδρύματα Επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών (ΙΕΣΠ).

Οι παραπάνω στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου δεν είναι καινούργιες. Περιέχονται στους στόχους των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020», από το 1990 και στη συνέχεια και περιλαμβάνονται επίσης στις συστάσεις της στα κράτη - μέλη.

Ευθύνες συνδικαλιστικών και πολιτικών δυνάμεων

Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει σοβαρές ευθύνες. Στηρίζει ενεργητικά τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, δέχεται τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και την υπερκερδοφορία του κεφαλαίου σύμφωνα με τις αντοχές της οικονομίας. Δέχεται να γίνει συνδιαχειριστής της κρίσης. Από τη μια μεριά, στηρίζουν ολόψυχα την ΕΕ και συναποφασίζουν, και από την άλλη, διαμαρτύρονται για τις συνέπειες από την εφαρμογή της στρατηγικής της, ενοχοποιώντας μόνο τους εθνικούς «χειρισμούς» και τις «πρακτικές» υλοποίησης αυτών των πολιτικών.

Τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης με τη στάση τους και τη θέση τους για μετατροπή από την επικουρική σε ΝΠΙΔ βάζουν εμπόδια στους αγώνες και διευκολύνουν την εφαρμογή αντιασφαλιστικών - αντεργατικών νόμων. Λένε ψέματα ότι έχουν θέση υπέρ ενός δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα Ταμείο ιδιωτικό, χωρίς καμιά κρατική εγγύηση, δηλαδή με κράτος και εργοδότες απαλλαγμένους από οποιαδήποτε ευθύνη. Ενα Ταμείο που θα λειτουργεί ανταποδοτικά και με τους κανόνες της αγοράς και δε θα εξασφαλίζει κανένα δικαίωμα, καμιά παροχή, καμιά σύνταξη. Εβαλαν πλάτη για να εφαρμοστεί ο νόμος Ρέππα, για τα Επαγγελματικά Ταμεία, ο νόμος Πετραλιά, η πρώτη συγχώνευση των επικουρικών Ταμείων, όταν το ταξικό κίνημα τον αντιπάλευε με απεργίες, κινητοποιήσεις, καταλήψεις.

Ούτε η ένταξη στο ενιαίο επικουρικό ούτε η μετατροπή των Ταμείων σε ΝΠΙΔ - επαγγελματικά είναι η λύση. Η μη ένταξη ενός Ταμείου στο ΕΤΕΑ είναι χειρότερη επιλογή, το οδηγεί σε επαγγελματικό Ταμείο. Ενα Ταμείο - ΝΠΙΔ δε θα μπορεί να εξασφαλίσει ούτε δικαιώματα, ούτε συντάξεις, μας φέρνει πιο κοντά στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης. Τόσο το ΕΤΕΑ όσο και τα ΝΠΙΔ - Επαγγελματικά που θα γίνουν θα λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων, αφού οι ασφαλισμένοι θα γνωρίζουν μόνο το ύψος των εισφορών που θα δίνουν αλλά όχι τι σύνταξη θα πάρουν και αν θα την πάρουν. Η λογική της εξαίρεσης και της εξασφάλισης μικρής χρονικής παράτασης σε ό,τι αφορά την ένταξη είναι καταστροφική.

Οι δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούν αυταπάτες ότι ο κλάδος μπορεί να γλιτώσει από τη θύελλα, ότι το Ταμείο μπορεί να εξαιρεθεί από τις γενικότερες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και ότι τα προβλήματα αυτά είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται με επαφές με τους κυβερνητικούς και άλλους παράγοντες. Καταθέτουν αίτηση για να λειτουργούν ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου - επαγγελματικά Ταμεία, προβάλλοντας αυτήν την απόφαση ως καλύτερη εναλλακτική λύση αντί της ένταξής του στο ΕΤΕΑ. Το νέο Ταμείο και στη μια και στην άλλη περίπτωση θα σημάνει νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων, κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης και πολύ σύντομα θα οδηγηθεί σε δύσκολες καταστάσεις. Οι επιπτώσεις θα είναι τραγικές, επειδή: Τα έσοδα των Ταμείων μειώνονται, όσο μειώνονται οι εργοδοτικές εισφορές και όσο η ανασφάλιστη εργασία και η εισφοροδιαφυγή αυξάνονται. Οι απολύσεις, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι μειώσεις των μισθών με το τσάκισμα των ΣΣΕ, θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο τις απώλειες στα έσοδα. Αυτό σημαίνει ότι τα «ανεξάρτητα» Ταμεία θα αναγκαστούν να αυξήσουν τις εισφορές των εργαζομένων και να μειώσουν τις συντάξεις - παροχές.

Τα αποθεματικά μειώνονται με το περιβόητο «κούρεμα» των ομολόγων. Στο μέλλον θα είναι ακόμα πιο επισφαλή, αφού ένα ΝΠΙΔ θα μπει αναπόφευκτα στο φαύλο κύκλο των «επενδύσεων» σε νέα ομόλογα, στο χρηματιστήριο, για να αντισταθμίσει τις απώλειες στα αποθεματικά, επιφέροντας νέες δραματικές συνέπειες στη ρευστότητα.

Εξυπηρέτηση της πολιτικής του κεφαλαίου

Οσο και να προσπαθούν αυτές οι ηγεσίες να προβάλουν όλα αυτά ως τάχα κινήσεις σωτηρίας των Ταμείων, δεν μπορούν να κρύψουν τις πραγματικές στοχεύσεις τους.

Φαίνεται ότι υπερασπίζονται ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ επιταχύνουν την ανατροπή της επικουρικής όπως την ξέραμε. Η πολιτική, που εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα με τη συναίνεση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ κ.ά. συνδικαλιστικών οργανώσεων, έφερε σαν «αναγκαίο κακό» την ενοποίηση. Τέτοιες αυταπάτες καλλιεργούσαν μέχρι πρόσφατα στην ΕΥΔΑΠ για το επικουρικό τους και στο τέλος μπήκαν ...παρακαλετά στο σημερινό ΕΤΕΑ. Παρόμοιες αυταπάτες καλλιεργούσαν για το επικουρικό της Γενικής Τράπεζας, το οποίο εντάχθηκε άρον - άρον στο σημερινό ΕΤΕΑ. Δεκάδες Ταμεία παλιότερα εύρωστα, αποφάσισαν να ενταχθούν και παλιότερα και τώρα στο ΕΤΕΑ, για να πληρώνουν τις συντάξεις ή άλλα για να απαλλάξουν τους μετόχους π.χ. τράπεζες, ΟΤΕ από τα βάρη. Γίνονται «λαγοί» στην κυριολεξία για να ικανοποιηθούν οι στόχοι του κεφαλαίου για μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», για να ενισχυθεί η κερδοφορία - ανταγωνιστικότητα πιο γρήγορα.

Τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης είναι ο δεύτερος από τους «τρεις πυλώνες ασφάλισης» που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι κατασκεύασμα που προωθεί το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση, με στόχο την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και την ανάληψη του βάρους της Ασφάλισης από τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Οι δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» ισχυρίζονται ότι αιτία της οικονομικής κρίσης είναι ο ακραίος νεοφιλελεύθερος τρόπος διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, αθωώνοντας έτσι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, και μιλώντας για ανάγκη «κεντροαριστερών κυβερνήσεων συνεργασίας ως απάντηση στη Δεξιά». Ομως, η κεντροαριστερή κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι, στην Ιταλία, προώθησε την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πάνω από τα 67 χρόνια, και ανάλογη πολιτική εφάρμοσαν τελευταία στη Δανία και σε άλλες χώρες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αντιταχθεί ουσιαστικά στην αντιλαϊκή πολιτική και στην επίθεση του κεφαλαίου και στα ασφαλιστικά δικαιώματα. Ξέρουν πολύ καλά ότι η πολιτική και οι οδηγίες της ΕΕ προωθούν ελαστικές μορφές απασχόλησης, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων, δουλειά χωρίς συγκροτημένα μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα. Παροτρύνουν όμως τους εργαζόμενους να ...αξιοποιήσουν ως δήθεν ασπίδα προστασίας, το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, τις οδηγίες της ΕΕ. Δεν εναντιώνεται στην ιδιωτική ασφάλιση, στα Επαγγελματικά Ταμεία, είναι υπέρ της συνύπαρξης του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα και στην Υγεία.

Εβαλε πλάτη για την ισχυροποίηση και οικοδόμηση αυτής της ΕΕ, αρχής γενομένης από την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Η θέση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος

Γνώμονας της πάλης των εργαζομένων και των συνταξιούχων είναι οι δικές μας ανάγκες, με βάση και τις δυνατότητες που δημιουργεί ο τεράστιος πλούτος που εμείς παράγουμε. Η δική μας προοπτική είναι: Ενα ενιαίο υποχρεωτικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα εξασφαλίζει συντάξεις και παροχές για όλους, αντίστοιχες των λαϊκών αναγκών.

Στα πλαίσια αυτά, θα παλέψουμε για το συντονισμό των εργαζομένων όλων των κλάδων με τους παρακάτω στόχους πάλης:

-- Κανένα δικαίωμα να μη χαθεί. Καμία μείωση των επικουρικών και κύριων συντάξεων. Ανάκληση όλων των μειώσεων που έχουν επιβληθεί. Επαναφορά 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης.

-- Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων. Κατάργηση όλων των γαλαζοπράσινων αντιασφαλιστικών νόμων. Καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

-- Να πληρώσει το κράτος και οι εργοδότες, που έχουν την ευθύνη για τα ελλείμματα στα επικουρικά ταμεία. Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών στα Ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης.

-- Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζόμενων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Αμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.

-- Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 ημέρες εργασίας - ασφάλισης. Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9.000 μέρες εργασίας.

-- Επιστροφή των κλεμμένων, των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Κατάργηση κάθε διάταξης για τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.

-- Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI στα Ασφαλιστικά Ταμείων με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.

-- Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες, για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Πέντε (5) χρόνια λιγότερο για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.

Συναγερμός - δράση τώρα

Σε κάθε χώρο δουλειάς σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία να συγκροτηθούν Επιτροπές Αγώνα, να ενισχυθούν αποφασιστικά οι συλλογικές διαδικασίες, η συσπείρωση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η ενότητα δράσης, με διεκδικητικό πλαίσιο που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, να μαζικοποιηθούν τα σωματεία. Να ενισχυθεί το ταξικό κίνημα, η αντιπροσωπευτική κλαδική Ομοσπονδία, το ΠΑΜΕ.

Αντεπίθεση, ο δρόμος των εργαζομένων

Να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Η εργατική τάξη να κάνει κουμάντο, με την κοινωνική συμμαχία να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων. Χρειάζεται αλλαγή της τάξης στην εξουσία, προβάλλει η αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι τα κέρδη των λίγων.

Θ. Κ. - Θ. Γ.