Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από το ανθολόγιο λόγων και, κυρίως, έργων τού ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία; Απλώς, …σταχυολογούμε!
Ιανουάριος 2015
Στις 25 Ιανουαρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται νικητής των εθνικών εκλογών με 36,3%. Οι υποσχέσεις του για διαγραφή των μνημονίων, και μάλιστα, «με έναν νόμο, σε ένα άρθρο», για κατάργηση του...
ΕΝΦΙΑ και άλλων φόρων, για
επαναπροσλήψεις των απολυμένων, για επαναφορά συντάξεων και μισθών στα
επίπεδα προ μνημονίων, κλπ., αποδεικνύεται ότι παίζουν τον ρόλο τους.Στις 25 Ιανουαρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται νικητής των εθνικών εκλογών με 36,3%. Οι υποσχέσεις του για διαγραφή των μνημονίων, και μάλιστα, «με έναν νόμο, σε ένα άρθρο», για κατάργηση του...
Βέβαια,
από τις πρώτες κιόλας ώρες μετά τις κάλπες, ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει καθαρά
«σημεία» της ταυτότητάς του: Αφενός συγκροτεί κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ,
και δρομολογεί ανάδειξη στελέχους της δεξιάς στη θέση του Προέδρου της
Δημοκρατίας, κάνοντας «ανοίγματα» και αναζητώντας στηρίγματα για την
εφαρμογή της (αντιλαϊκής) πολιτικής του, αφετέρου λογοκοπεί και
παροχολογεί ανερυθρίαστα, προσφέροντας μόνο προσβολή στον όρο
«αριστερά». Την 26η Ιανουαρίου, αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ο
Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας καταθέτει στεφάνι στο Σκοπευτήριο της
Καισαριανής (θέτοντας επάξια υποψηφιότητα για το πρώτο βραβείο
υποκριτικής και υποκρισίας συνάμα).
Φεβρουάριος 2015
Μετά από 4ήμερο τελεσίγραφο που δόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση την επομένη του Γιούρογκρουπ της 16ης Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποκύπτει στους κηδεμόνες της, και ανανεώνει το μνημονιακό πρόγραμμα, ζητώντας τετράμηνη «παράταση της Κύριας Συμφωνίας Χρηματοοικονομικής Βοήθειας (MFAA) η οποία υποστηρίζεται από μια σειρά δεσμεύσεις». Η κυβέρνηση επέμενε στην ερμηνεία πως δεν ζήτησε παράταση του Μνημονίου, αλλά μόνον της Δανειακής Σύμβασης, και πως δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο, αφήνοντας να εννοηθεί πως …δεν υπάρχει παράταση του Μνημονίου, αλλά κατάργησή του. Ωστόσο η απόφαση του Γιούρογκρουπ εξηγούσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και στους πιο καλοπροαίρετους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι «Η Ελλάδα δεν θα ανακαλέσει μέτρα, ούτε θα κάνει μονομερείς αλλαγές που μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως θα εκτιμηθούν από τους θεσμούς».
Δύο ημέρες πριν την υποτελή «συμφωνία» της 20ης Φεβρουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προλάβει να ανεβάσει τον Προκόπη Παυλόπουλο στο ανώτατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Μετά από 4ήμερο τελεσίγραφο που δόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση την επομένη του Γιούρογκρουπ της 16ης Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποκύπτει στους κηδεμόνες της, και ανανεώνει το μνημονιακό πρόγραμμα, ζητώντας τετράμηνη «παράταση της Κύριας Συμφωνίας Χρηματοοικονομικής Βοήθειας (MFAA) η οποία υποστηρίζεται από μια σειρά δεσμεύσεις». Η κυβέρνηση επέμενε στην ερμηνεία πως δεν ζήτησε παράταση του Μνημονίου, αλλά μόνον της Δανειακής Σύμβασης, και πως δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο, αφήνοντας να εννοηθεί πως …δεν υπάρχει παράταση του Μνημονίου, αλλά κατάργησή του. Ωστόσο η απόφαση του Γιούρογκρουπ εξηγούσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και στους πιο καλοπροαίρετους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι «Η Ελλάδα δεν θα ανακαλέσει μέτρα, ούτε θα κάνει μονομερείς αλλαγές που μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως θα εκτιμηθούν από τους θεσμούς».
Δύο ημέρες πριν την υποτελή «συμφωνία» της 20ης Φεβρουαρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προλάβει να ανεβάσει τον Προκόπη Παυλόπουλο στο ανώτατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Μάρτιος 2015
Έχοντας ήδη συνθηκολογήσει, με σημαντικότερες τομές στο πρόγραμμά της τη …μετονομασία της «τρόικας» σε «θεσμούς» (με την επίσημη προσθήκη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας -ESM-, στην παρέα των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ) και του «μνημονίου» σε «συμφωνία», ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει πλέον μάχες για να περισώσει τα προσχήματα. Την ώρα που ο Τσίπρας νουθετείται σε επταμερή συνάντηση στις Βρυξέλλες και έπειτα σε τετ-α-τετ συναντήσεις με Μέρκελ και Ολάντ, στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση πουλάει ανθρωπισμό και δίνει όλα κι όλα 230 εκ. ευρώ για να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση, ούτε καν τα μισά κι από τα ψίχουλα εκείνα που έδινε, έναν χρόνο νωρίτερα, ο Σαμαράς σαν «κοινωνικό μέρισμα» (εξαγοράζοντας ψήφους πριν τις Ευρωεκλογές).
Άφραγκος, και επισήμως γονυπετής τώρα ο Τσίπρας, παρακαλεί την Γερμανίδα καγκελάριο «να μην επιτρέψει ένα μικρό θέμα ρευστότητας και κάποια θεσμική αδράνεια να μετατραπούν σε μεγαλύτερο πρόβλημα για την Ελλάδα και την Ευρώπη». Μεγάλη αλλαγή από τα «Go back κα Μέρκελ!» με τα οποία ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ λεοντάριζε το 2014.
Έχοντας ήδη συνθηκολογήσει, με σημαντικότερες τομές στο πρόγραμμά της τη …μετονομασία της «τρόικας» σε «θεσμούς» (με την επίσημη προσθήκη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας -ESM-, στην παρέα των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ) και του «μνημονίου» σε «συμφωνία», ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει πλέον μάχες για να περισώσει τα προσχήματα. Την ώρα που ο Τσίπρας νουθετείται σε επταμερή συνάντηση στις Βρυξέλλες και έπειτα σε τετ-α-τετ συναντήσεις με Μέρκελ και Ολάντ, στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση πουλάει ανθρωπισμό και δίνει όλα κι όλα 230 εκ. ευρώ για να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση, ούτε καν τα μισά κι από τα ψίχουλα εκείνα που έδινε, έναν χρόνο νωρίτερα, ο Σαμαράς σαν «κοινωνικό μέρισμα» (εξαγοράζοντας ψήφους πριν τις Ευρωεκλογές).
Άφραγκος, και επισήμως γονυπετής τώρα ο Τσίπρας, παρακαλεί την Γερμανίδα καγκελάριο «να μην επιτρέψει ένα μικρό θέμα ρευστότητας και κάποια θεσμική αδράνεια να μετατραπούν σε μεγαλύτερο πρόβλημα για την Ελλάδα και την Ευρώπη». Μεγάλη αλλαγή από τα «Go back κα Μέρκελ!» με τα οποία ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ λεοντάριζε το 2014.
Απρίλιος 2015
Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (το Ελληνικό Δημόσιο μπορούσε να καλύψει οριακά τις ανάγκες του έως και τις 24 Απρίλη, σύμφωνα με τον γ.γ. Δημοσιονομικής Πολιτικής), βλέπει τα σενάρια ενός Grexit, διαφόρων παραλλαγών του ή και πρόωρων εκλογών να πληθαίνουν.
Ευτυχώς, μπαίνει σε άμεση υλοποίηση το σχέδιο της εκμετάλλευσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με πρακτικό …ξεπούλημα της χώρας και ανοίγματα σε Αμερικανούς (συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου), στους Κινέζους (ξεπούλημα και του υπόλοιπου λιμανιού του Πειραιά), στους Ρώσους (ξεπούλημα της ΔΕΣΠΑ), στους Γερμανούς (εκχώρηση αεροδρομίων, ΔΕΗ, κλπ.), στους Γάλλους (ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ).
Άβουλοι και μοιραίοι, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ παρακολουθούν ανίκανοι να ξεστομίσουν μια φράση, το υψηλό βαρομετρικό στην Ουκρανία, αλλά και την προσφυγική κρίση, με ροές προερχόμενες σε μεγάλο βαθμό από τη Συρία. Μα και όταν κατορθώσουν να ξεστομίσουν μια φράση, τα αποτελέσματα είναι λυπηρά. Δεν υπάρχουν μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας αλλά «απλώς λιάζονται τα πρωινά στις πλατείες» διαπιστώνει, κάπως αντιφατικά, η αναπληρώτρια υπουργός … «Μεταναστευτικής Πολιτικής», η οποία συμπληρώνει: «οι πρόσφυγες έχουν μηδέν παραβατικότητα, μακάρι να έρχονται μόνο πρόσφυγες»…
Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (το Ελληνικό Δημόσιο μπορούσε να καλύψει οριακά τις ανάγκες του έως και τις 24 Απρίλη, σύμφωνα με τον γ.γ. Δημοσιονομικής Πολιτικής), βλέπει τα σενάρια ενός Grexit, διαφόρων παραλλαγών του ή και πρόωρων εκλογών να πληθαίνουν.
Ευτυχώς, μπαίνει σε άμεση υλοποίηση το σχέδιο της εκμετάλλευσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, με πρακτικό …ξεπούλημα της χώρας και ανοίγματα σε Αμερικανούς (συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου), στους Κινέζους (ξεπούλημα και του υπόλοιπου λιμανιού του Πειραιά), στους Ρώσους (ξεπούλημα της ΔΕΣΠΑ), στους Γερμανούς (εκχώρηση αεροδρομίων, ΔΕΗ, κλπ.), στους Γάλλους (ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ).
Άβουλοι και μοιραίοι, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ παρακολουθούν ανίκανοι να ξεστομίσουν μια φράση, το υψηλό βαρομετρικό στην Ουκρανία, αλλά και την προσφυγική κρίση, με ροές προερχόμενες σε μεγάλο βαθμό από τη Συρία. Μα και όταν κατορθώσουν να ξεστομίσουν μια φράση, τα αποτελέσματα είναι λυπηρά. Δεν υπάρχουν μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας αλλά «απλώς λιάζονται τα πρωινά στις πλατείες» διαπιστώνει, κάπως αντιφατικά, η αναπληρώτρια υπουργός … «Μεταναστευτικής Πολιτικής», η οποία συμπληρώνει: «οι πρόσφυγες έχουν μηδέν παραβατικότητα, μακάρι να έρχονται μόνο πρόσφυγες»…
Μάιος 2015
Το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και οι 100 ημέρες μέσα στις οποίες θα άλλαζε η Ελλάδα (προς το καλύτερο), μένουν στα χαρτιά. Αλλά και οι διαβόητες «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης σβήνονται μέρα τη μέρα με την ιμπεριαλιστική γομολάστιχα. Ο ελληνικός λαός οδηγείται σε μία ακόμα πιο επώδυνη σελίδα της ιστορίας του, καθώς συγκυβέρνηση και θεσμοί επιμένουν σε ένα επικοινωνιακό παιγνίδι ροκανίσματος του χρόνου, με πρόσχημα τις «σκληρές διαπραγματεύσεις», οι οποίες αφορούν ουσιαστικά την 5η αξιολόγηση του υφισταμένου στη συγκυρία δεύτερου αντιλαϊκού μνημονίου και όχι βέβαια τη συμφωνία-γέφυρα την οποία θα ήθελε να επικαλείται η κυβέρνηση.
Έχοντας ίσως υποψιαστεί κάτι, και παίζοντας σκληρό πόκερ, όχι μόνο επειδή ξέρει, αλλά και επειδή μπορεί, ένας από τους πιο γνήσιους εκφραστές των συμφερόντων του γερμανικού ιμπεριαλισμού, ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, Γ. Σόιμπλε, ψύχραιμα, όσο και κυνικά, συμβουλεύει την ελληνική πλευρά: «Αν η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει ότι πρέπει να κάνει δημοψήφισμα, τότε θα πρέπει να κάνει δημοψήφισμα. Αυτό θα ήταν μάλιστα ένα σωστό μέτρο, να αφήσουμε δηλαδή τον ελληνικό λαό να αποφασίσει, αν είναι έτοιμος να αποδεχτεί όσα είναι αναγκαία, ή αν υπάρχει άλλος δρόμος».
Το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» και οι 100 ημέρες μέσα στις οποίες θα άλλαζε η Ελλάδα (προς το καλύτερο), μένουν στα χαρτιά. Αλλά και οι διαβόητες «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης σβήνονται μέρα τη μέρα με την ιμπεριαλιστική γομολάστιχα. Ο ελληνικός λαός οδηγείται σε μία ακόμα πιο επώδυνη σελίδα της ιστορίας του, καθώς συγκυβέρνηση και θεσμοί επιμένουν σε ένα επικοινωνιακό παιγνίδι ροκανίσματος του χρόνου, με πρόσχημα τις «σκληρές διαπραγματεύσεις», οι οποίες αφορούν ουσιαστικά την 5η αξιολόγηση του υφισταμένου στη συγκυρία δεύτερου αντιλαϊκού μνημονίου και όχι βέβαια τη συμφωνία-γέφυρα την οποία θα ήθελε να επικαλείται η κυβέρνηση.
Έχοντας ίσως υποψιαστεί κάτι, και παίζοντας σκληρό πόκερ, όχι μόνο επειδή ξέρει, αλλά και επειδή μπορεί, ένας από τους πιο γνήσιους εκφραστές των συμφερόντων του γερμανικού ιμπεριαλισμού, ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, Γ. Σόιμπλε, ψύχραιμα, όσο και κυνικά, συμβουλεύει την ελληνική πλευρά: «Αν η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει ότι πρέπει να κάνει δημοψήφισμα, τότε θα πρέπει να κάνει δημοψήφισμα. Αυτό θα ήταν μάλιστα ένα σωστό μέτρο, να αφήσουμε δηλαδή τον ελληνικό λαό να αποφασίσει, αν είναι έτοιμος να αποδεχτεί όσα είναι αναγκαία, ή αν υπάρχει άλλος δρόμος».
Ιούνιος 2015
«Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary Debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»). Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ. Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ.»
Με το πιο μπερδεμένο ερώτημα στην ιστορία των ελληνικών δημοψηφισμάτων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί στις 28.06.2015 να μεταθέσει κάθε ευθύνη της, και να εφαρμόσει ακόμη πιο σφικτά στον λαιμό της ελληνικής κοινωνίας τον βρόγχο που έπλεξε ο ευρωπαϊκός και αμερικανικός ιμπεριαλισμός προκειμένου να γονατίσει τη χώρα, να τη βυθίσει ακόμα περισσότερο στην πολιτική και οικονομική εξάρτηση. Η κυβέρνηση λογάριαζε σαν εκδοχές αποτελεσμάτων στο δημοψήφισμα είτε το «ΝΑΙ», είτε ένα «ΟΧΙ» με οριακά, βέβαια, ποσοστά. Αμφότερα την εξυπηρετούσαν. Είχε εξάλλου στο πλευρό της όλη την τρομοκρατία των ΜΜΕ, τα capital controls από τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ξένων για άτακτη χρεοκοπία και τις περιγραφές για το «τέλος του κόσμου» που προμήνυαν τα εγχώρια αστικά κόμματα σε περίπτωση σύγκρουσης με τους ευρωπαίους κηδεμόνες μας.
«Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» («Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού») και το δεύτερο «Preliminary Debt sustainability analysis» («Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους»). Όσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ. Όσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ.»
Με το πιο μπερδεμένο ερώτημα στην ιστορία των ελληνικών δημοψηφισμάτων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί στις 28.06.2015 να μεταθέσει κάθε ευθύνη της, και να εφαρμόσει ακόμη πιο σφικτά στον λαιμό της ελληνικής κοινωνίας τον βρόγχο που έπλεξε ο ευρωπαϊκός και αμερικανικός ιμπεριαλισμός προκειμένου να γονατίσει τη χώρα, να τη βυθίσει ακόμα περισσότερο στην πολιτική και οικονομική εξάρτηση. Η κυβέρνηση λογάριαζε σαν εκδοχές αποτελεσμάτων στο δημοψήφισμα είτε το «ΝΑΙ», είτε ένα «ΟΧΙ» με οριακά, βέβαια, ποσοστά. Αμφότερα την εξυπηρετούσαν. Είχε εξάλλου στο πλευρό της όλη την τρομοκρατία των ΜΜΕ, τα capital controls από τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ξένων για άτακτη χρεοκοπία και τις περιγραφές για το «τέλος του κόσμου» που προμήνυαν τα εγχώρια αστικά κόμματα σε περίπτωση σύγκρουσης με τους ευρωπαίους κηδεμόνες μας.
Ιούλιος 2015
Όμως η κυβέρνηση λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ (61,3%) στις κάλπες του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, το υψηλό ποσοστό της αποχής, των άκυρων και των λευκών ψηφοδελτίων, στην πραγματικότητα, συμπυκνώνουν και καταδεικνύουν αγανάκτηση για όσα είχε τραβήξει -και συνεχίζει να υπομένει- ο ελληνικός λαός από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες ιδιαιτέρως τα χρόνια των βάρβαρων μνημονίων.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πανέτοιμη μ’ όλα ταύτα για την πειθήνια προσαρμογή, απομακρύνει τον υπουργό Οικονομικών και, μέσα από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, σε κλίμα «εθνικής ενότητας και ομοψυχίας», περνάει στην επόμενη φάση, τη μετατροπή του «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ».
Οι κυβερνητικές δημαγωγίες περί «εκβιασμών» και «πραξικοπημάτων» που επιβάλουν οι «εταίροι» στη χώρα, αξιοποιήθηκαν μόνο και μόνο για να συγκαλύψουν την πολιτική της ταπεινωτικής συνθηκολόγησης, της παράδοσης και υποταγής στους δανειστές ιμπεριαλιστές. Τώρα, η συγκυβέρνηση, μέσα σε κλίμα «εθνικής συναίνεσης και ομοψυχίας», συναντιέται ανοιχτά και συγκροτεί ένα αντιλαϊκό μέτωπο «εθνικής ενότητας» με όλο το αντιδραστικό μνημονιακό μπλοκ των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι. Στις 15 Ιουλίου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αν και με απώλειες στη διαδικασία της ψηφοφορίας, περνάει με ένα άρθρο στη Βουλή το τρίτο και επαχθέστερο, 3ετές μνημόνιο, εγκρίνοντας καταρχάς τη «συμφωνία» Τσίπρα.
Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην κυβερνητική εξουσία, ζήτημα χρόνου ήταν να αποδειχθεί, και στα μάτια και του πιο καλοπροαίρετου ακόμη, ότι «το τέλος των μνημονίων και της τρόικας» υπήρξε η μεγάλη πολιτική απάτη του καιρού μας, και να αποκαλυφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ψευτοαριστερή διακυβέρνησή του στάθηκε και στέκεται μια πολύτιμη πολιτική εφεδρεία του κυρίαρχου συστήματος, κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.
Όμως η κυβέρνηση λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Το συντριπτικό ποσοστό του ΟΧΙ (61,3%) στις κάλπες του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, το υψηλό ποσοστό της αποχής, των άκυρων και των λευκών ψηφοδελτίων, στην πραγματικότητα, συμπυκνώνουν και καταδεικνύουν αγανάκτηση για όσα είχε τραβήξει -και συνεχίζει να υπομένει- ο ελληνικός λαός από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες ιδιαιτέρως τα χρόνια των βάρβαρων μνημονίων.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πανέτοιμη μ’ όλα ταύτα για την πειθήνια προσαρμογή, απομακρύνει τον υπουργό Οικονομικών και, μέσα από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, σε κλίμα «εθνικής ενότητας και ομοψυχίας», περνάει στην επόμενη φάση, τη μετατροπή του «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ».
Οι κυβερνητικές δημαγωγίες περί «εκβιασμών» και «πραξικοπημάτων» που επιβάλουν οι «εταίροι» στη χώρα, αξιοποιήθηκαν μόνο και μόνο για να συγκαλύψουν την πολιτική της ταπεινωτικής συνθηκολόγησης, της παράδοσης και υποταγής στους δανειστές ιμπεριαλιστές. Τώρα, η συγκυβέρνηση, μέσα σε κλίμα «εθνικής συναίνεσης και ομοψυχίας», συναντιέται ανοιχτά και συγκροτεί ένα αντιλαϊκό μέτωπο «εθνικής ενότητας» με όλο το αντιδραστικό μνημονιακό μπλοκ των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι. Στις 15 Ιουλίου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αν και με απώλειες στη διαδικασία της ψηφοφορίας, περνάει με ένα άρθρο στη Βουλή το τρίτο και επαχθέστερο, 3ετές μνημόνιο, εγκρίνοντας καταρχάς τη «συμφωνία» Τσίπρα.
Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην κυβερνητική εξουσία, ζήτημα χρόνου ήταν να αποδειχθεί, και στα μάτια και του πιο καλοπροαίρετου ακόμη, ότι «το τέλος των μνημονίων και της τρόικας» υπήρξε η μεγάλη πολιτική απάτη του καιρού μας, και να αποκαλυφθεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ψευτοαριστερή διακυβέρνησή του στάθηκε και στέκεται μια πολύτιμη πολιτική εφεδρεία του κυρίαρχου συστήματος, κομμένη και ραμμένη στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας.
Αύγουστος 2015
Αφού τα κατάφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αλυσοδέσει τον λαό και τη χώρα με τα δεσμά του τρίτου βάρβαρου μνημονίου, που πέρασε στη Βουλή από κοινού με τις μνημονιόδουλες δυνάμεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, προχώρησε στην παραίτησή της και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών το Σεπτέμβρη, με τις ευλογίες των ξένων ιμπεριαλιστών προστατών της, έτσι ώστε με «νωπή» λαϊκή εντολή, την επομένη των εκλογών, να ξεκινήσει μια μεγάλης έκτασης αντιλαϊκή επίθεση για την εφαρμογή του μνημονίου και των νέων αντεργατικών μέτρων.
Στις 14 Αυγούστου -παρά μία ημέρα 15αύγουστος- ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει το μνημόνιο με μια σειρά εξοντωτικά, αντιλαϊκά μέτρα, και στις 20 Αυγούστου προκηρύσσει εθνικές εκλογές-εξπρές. Η κρίση στα δύο μεγάλα κόμματα του παλαιού διπολισμού, η Γεννηματά και ο Μεϊμαράκης που δεν πείθουν, συνιστούν τη βασική ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ να ξανακερδίσει τις εκλογές.
Αφού τα κατάφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αλυσοδέσει τον λαό και τη χώρα με τα δεσμά του τρίτου βάρβαρου μνημονίου, που πέρασε στη Βουλή από κοινού με τις μνημονιόδουλες δυνάμεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, προχώρησε στην παραίτησή της και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών το Σεπτέμβρη, με τις ευλογίες των ξένων ιμπεριαλιστών προστατών της, έτσι ώστε με «νωπή» λαϊκή εντολή, την επομένη των εκλογών, να ξεκινήσει μια μεγάλης έκτασης αντιλαϊκή επίθεση για την εφαρμογή του μνημονίου και των νέων αντεργατικών μέτρων.
Στις 14 Αυγούστου -παρά μία ημέρα 15αύγουστος- ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει το μνημόνιο με μια σειρά εξοντωτικά, αντιλαϊκά μέτρα, και στις 20 Αυγούστου προκηρύσσει εθνικές εκλογές-εξπρές. Η κρίση στα δύο μεγάλα κόμματα του παλαιού διπολισμού, η Γεννηματά και ο Μεϊμαράκης που δεν πείθουν, συνιστούν τη βασική ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ να ξανακερδίσει τις εκλογές.
Σεπτέμβριος 2015
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας το σκηνικό μιας κάλπικης δικομματικής αντιπαράθεσης που στήθηκε με τη ΝΔ και ντύνοντας με αριστερό περιτύλιγμα το τρίτο μνημόνιο, καταφέρνει να εγκλωβίσει και να χειραγωγήσει, για δεύτερη φορά σε εφτά μήνες, ένα μεγάλο τμήμα του δημοκρατικού κόσμου στα πλαίσια της σοσιαλδημοκρατικής του πολιτικής. Κατακτώντας ένα υψηλό εκλογικό ποσοστό (35,4%) και σε συνδυασμό με το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που δίνει 50 έδρες στο πρώτο κόμμα, σχηματίζει ξανά κυβέρνηση με το αντιδραστικό κόμμα των ΑΝΕΛ, το οποίο καταφέρνει να μπει στη Βουλή.
Βέβαια, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τα εκτοξευμένα ποσοστά της αποχής και τους απόλυτους αριθμούς ψήφων θα διαπιστώσει αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό πίσω από διάφορους επικοινωνιακούς πανηγυρισμούς. Χαρακτηριστικά, τα πέντε κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο, είχαν όλα μεγάλες εκλογικές απώλειες που αθροιστικά φθάνουν τους 900.000 ψηφοφόρους σε σχέση με τις εκλογές του Ιανουαρίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 320.000, η ΝΔ 200.000, το Ποτάμι 150.000, οι ΑΝΕΛ 93.000, το ΠΑΣΟΚ 130.000 αν αθροίσουμε τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, του ΚΙΔΗΣΟ και της ΔΗΜΑΡ τον Ιανουάριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας το σκηνικό μιας κάλπικης δικομματικής αντιπαράθεσης που στήθηκε με τη ΝΔ και ντύνοντας με αριστερό περιτύλιγμα το τρίτο μνημόνιο, καταφέρνει να εγκλωβίσει και να χειραγωγήσει, για δεύτερη φορά σε εφτά μήνες, ένα μεγάλο τμήμα του δημοκρατικού κόσμου στα πλαίσια της σοσιαλδημοκρατικής του πολιτικής. Κατακτώντας ένα υψηλό εκλογικό ποσοστό (35,4%) και σε συνδυασμό με το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που δίνει 50 έδρες στο πρώτο κόμμα, σχηματίζει ξανά κυβέρνηση με το αντιδραστικό κόμμα των ΑΝΕΛ, το οποίο καταφέρνει να μπει στη Βουλή.
Βέβαια, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τα εκτοξευμένα ποσοστά της αποχής και τους απόλυτους αριθμούς ψήφων θα διαπιστώσει αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό πίσω από διάφορους επικοινωνιακούς πανηγυρισμούς. Χαρακτηριστικά, τα πέντε κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο, είχαν όλα μεγάλες εκλογικές απώλειες που αθροιστικά φθάνουν τους 900.000 ψηφοφόρους σε σχέση με τις εκλογές του Ιανουαρίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 320.000, η ΝΔ 200.000, το Ποτάμι 150.000, οι ΑΝΕΛ 93.000, το ΠΑΣΟΚ 130.000 αν αθροίσουμε τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, του ΚΙΔΗΣΟ και της ΔΗΜΑΡ τον Ιανουάριο.
Οκτώβριος 2015
Το τρίτο μνημόνιο, με τα 223(!) προαπαιτούμενα, από την εφαρμογή των οποίων -σύμφωνα με τις πάγιες μνημονιακές επιταγές- θα εξαρτώνται κάθε φορά αξιολογήσεις και οι εκταμιεύσεις των δόσεων, αυτό είναι οι πραγματικές προγραμματικές δηλώσεις της φθινοπωρινής κυβέρνησης Τσίπρα. Μιας κυβέρνησης που βάζει στο λαό νέα θηλιά 86 δις ευρώ -αφού δεσμεύτηκε πως, για την οποιαδήποτε -μη προβλεπόμενη από το μνημόνιο- πράξη της, είναι υποχρεωμένη να ζητάει την έγκριση των δανειστών.
Εντός του Οκτωβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ εγκρίνει μέσω της Βουλής τα πρώτα …50 προαπαιτούμενα και δρομολογεί άλλα 50 για τον Νοέμβριο. Κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών σαρώνονται σε μια βραδιά με ψηφοφορίες στον οίκο της Δημοκρατίας. Η Βουλή κάποιες φορές εργάζεται μέχρι τα χαράματα, προκειμένου να εγκρίνει αντιλαϊκά μέτρα και να προωθήσει τις επιταγές των Ευρωπαίων και υπερατλαντικών εταίρων μας.
Το τρίτο μνημόνιο, με τα 223(!) προαπαιτούμενα, από την εφαρμογή των οποίων -σύμφωνα με τις πάγιες μνημονιακές επιταγές- θα εξαρτώνται κάθε φορά αξιολογήσεις και οι εκταμιεύσεις των δόσεων, αυτό είναι οι πραγματικές προγραμματικές δηλώσεις της φθινοπωρινής κυβέρνησης Τσίπρα. Μιας κυβέρνησης που βάζει στο λαό νέα θηλιά 86 δις ευρώ -αφού δεσμεύτηκε πως, για την οποιαδήποτε -μη προβλεπόμενη από το μνημόνιο- πράξη της, είναι υποχρεωμένη να ζητάει την έγκριση των δανειστών.
Εντός του Οκτωβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ εγκρίνει μέσω της Βουλής τα πρώτα …50 προαπαιτούμενα και δρομολογεί άλλα 50 για τον Νοέμβριο. Κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών σαρώνονται σε μια βραδιά με ψηφοφορίες στον οίκο της Δημοκρατίας. Η Βουλή κάποιες φορές εργάζεται μέχρι τα χαράματα, προκειμένου να εγκρίνει αντιλαϊκά μέτρα και να προωθήσει τις επιταγές των Ευρωπαίων και υπερατλαντικών εταίρων μας.
Νοέμβριος 2015
Ευτυχώς για τον Τσίπρα, (ο οποίος οδήγησε στην παραίτηση δύο αρχηγούς της ΝΔ, τον Σαμαρά, μετά τη νίκη του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, και τον Μεϊμαράκη, μετά την ήττα του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου), η ΝΔ, δηλαδή ο βασικός αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ και διεκδικητής της κυβερνητικής εξουσίας, είναι ξανά ακέφαλη. Φυσικά, το βασικό πρόβλημα της ΝΔ είναι ότι έχει χάσει την πολιτική της ταυτότητα, διότι όλο σχεδόν το πρόγραμμά της το έχει θέσει σε υλοποίηση ο …ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις ξεπερνώντας την …απ’ τα δεξιά!
Έτσι λοιπόν, ήδη από τον Νοέμβριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φέρει στη Βουλή και έχει υπερψηφίσει το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς κατοικιών, ενώ ήδη έχει ανοίξει τη συζήτηση για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό. Βέβαια αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι η νέα αντιασφαλιστική επίθεση, και συνολικά η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, έχει αρχίσει να γεννά όλο και μεγαλύτερη οργή και αντιδράσεις. Καθώς το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς το πέρασε με απώλεια κοινοβουλευτικών ψήφων, και με δεδομένο ότι βλέπει εύθραυστη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της, καλεί σε «εθνική συστράτευση» τα μνημονιακά κόμματα. Οργανώνει λοιπόν συμβούλιο αρχηγών όλων των μνημονιακών κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων), με βασικό στόχο να καταφέρουν από κοινού να περάσουν τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων. Λαθραία, αλλά συστηματικά, σημειώνονται διεργασίες ανασύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος με την εποπτεία της τρόικας και της ντόπιας ολιγαρχίας για τη διασφάλιση «πολιτικής σταθερότητας» στην επιβολή των μέτρων του μνημονίου.
Ευτυχώς για τον Τσίπρα, (ο οποίος οδήγησε στην παραίτηση δύο αρχηγούς της ΝΔ, τον Σαμαρά, μετά τη νίκη του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, και τον Μεϊμαράκη, μετά την ήττα του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου), η ΝΔ, δηλαδή ο βασικός αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ και διεκδικητής της κυβερνητικής εξουσίας, είναι ξανά ακέφαλη. Φυσικά, το βασικό πρόβλημα της ΝΔ είναι ότι έχει χάσει την πολιτική της ταυτότητα, διότι όλο σχεδόν το πρόγραμμά της το έχει θέσει σε υλοποίηση ο …ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις ξεπερνώντας την …απ’ τα δεξιά!
Έτσι λοιπόν, ήδη από τον Νοέμβριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φέρει στη Βουλή και έχει υπερψηφίσει το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς κατοικιών, ενώ ήδη έχει ανοίξει τη συζήτηση για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό. Βέβαια αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι η νέα αντιασφαλιστική επίθεση, και συνολικά η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, έχει αρχίσει να γεννά όλο και μεγαλύτερη οργή και αντιδράσεις. Καθώς το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς το πέρασε με απώλεια κοινοβουλευτικών ψήφων, και με δεδομένο ότι βλέπει εύθραυστη την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της, καλεί σε «εθνική συστράτευση» τα μνημονιακά κόμματα. Οργανώνει λοιπόν συμβούλιο αρχηγών όλων των μνημονιακών κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων), με βασικό στόχο να καταφέρουν από κοινού να περάσουν τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά πακέτα μέτρων. Λαθραία, αλλά συστηματικά, σημειώνονται διεργασίες ανασύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος με την εποπτεία της τρόικας και της ντόπιας ολιγαρχίας για τη διασφάλιση «πολιτικής σταθερότητας» στην επιβολή των μέτρων του μνημονίου.
Δεκέμβριος 2015
Στο δεύτερο κύμα των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων που φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, ξεχωρίζει η παραχώρηση στο ξένο ληστρικό κεφάλαιο των «κόκκινων δανείων» των μεγάλων επιχειρήσεων και τα στεγαστικά, πλην πρώτης κατοικίας, ενώ δρομολογείται εντός λίγων μηνών η παραχώρηση στους «γύπες της αγοράς» και των δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της πρώτης κατοικίας, αλλά και τα καταναλωτικά.
Παράλληλα η κυβέρνηση εγκρίνει με «διαδικασίες κατεπείγοντος» το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ παραχωρεί με «πόνο ψυχής» στους άρπαγες ιμπεριαλιστές, τις υποδομές και τον πλούτο της χώρας, όπως συνέβη με το «πακέτο των 14 αεροδρομίων», τα οποία υπόσχονταν προεκλογικά ότι δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιήσει. Σειρά για ξεπούλημα παίρνουν τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Στον ίδιο τον προϋπολογισμό που συντάσσει, η κυβέρνηση προβλέπει για το 2016 ανεργία 25,4% (περίπου υλοποιείται ο σχεδιασμός του Γιώργου Παπανδρέου που ήθελε σε κάθε οικογένεια να εργάζεται τουλάχιστον ένας), μέτρα ύψους 5,7 δις. ευρώ εκ των οποίων τα 3,2 δισ. ευρώ είναι πρόσθετοι φόροι και 2,5 δισ. ευρώ περικοπές στις δαπάνες με κυριότερες τις παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό.
Στο πλαίσιο της οικονομικής απελπισίας του (ή του πολιτικού ρεαλισμού του) ο ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει μάλιστα ότι το 2016 θα …διασώσει το ποσό των 8 εκ. ευρώ από τους μισθούς απεργών που δεν θα καταβληθούν (δηλαδή εκτιμά ότι οι απεργίες που θα γεννηθούν σε βάρος της κυβέρνησης θα είναι περισσότερες από εκείνες του 2015, οι οποίες «έσωσαν» από τα κρατικά ταμεία ποσά της τάξεως των 5 εκ. ευρώ.).
Στο δεύτερο κύμα των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων που φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, ξεχωρίζει η παραχώρηση στο ξένο ληστρικό κεφάλαιο των «κόκκινων δανείων» των μεγάλων επιχειρήσεων και τα στεγαστικά, πλην πρώτης κατοικίας, ενώ δρομολογείται εντός λίγων μηνών η παραχώρηση στους «γύπες της αγοράς» και των δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της πρώτης κατοικίας, αλλά και τα καταναλωτικά.
Παράλληλα η κυβέρνηση εγκρίνει με «διαδικασίες κατεπείγοντος» το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ παραχωρεί με «πόνο ψυχής» στους άρπαγες ιμπεριαλιστές, τις υποδομές και τον πλούτο της χώρας, όπως συνέβη με το «πακέτο των 14 αεροδρομίων», τα οποία υπόσχονταν προεκλογικά ότι δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιήσει. Σειρά για ξεπούλημα παίρνουν τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Στον ίδιο τον προϋπολογισμό που συντάσσει, η κυβέρνηση προβλέπει για το 2016 ανεργία 25,4% (περίπου υλοποιείται ο σχεδιασμός του Γιώργου Παπανδρέου που ήθελε σε κάθε οικογένεια να εργάζεται τουλάχιστον ένας), μέτρα ύψους 5,7 δις. ευρώ εκ των οποίων τα 3,2 δισ. ευρώ είναι πρόσθετοι φόροι και 2,5 δισ. ευρώ περικοπές στις δαπάνες με κυριότερες τις παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό.
Στο πλαίσιο της οικονομικής απελπισίας του (ή του πολιτικού ρεαλισμού του) ο ΣΥΡΙΖΑ προβλέπει μάλιστα ότι το 2016 θα …διασώσει το ποσό των 8 εκ. ευρώ από τους μισθούς απεργών που δεν θα καταβληθούν (δηλαδή εκτιμά ότι οι απεργίες που θα γεννηθούν σε βάρος της κυβέρνησης θα είναι περισσότερες από εκείνες του 2015, οι οποίες «έσωσαν» από τα κρατικά ταμεία ποσά της τάξεως των 5 εκ. ευρώ.).
Ιανουάριος 2016!
Η νέα χρονιά προμηνύει εκπλήξεις, πολλές περισσότερες κι από εκείνες του 2015.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, έρχεται να βάλει τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της φτωχομεσαίας αγροτιάς που πλήττεται ιδιαίτερα και με την αντιαγροτική πολιτική της ΚΑΠ. Η εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου και η άδικη και ασήκωτη φορολογία, από 13% σε 26%, μέχρι το 2017 από το πρώτο ευρώ, καθώς και ο τριπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών από 7% σε 20% μέχρι το 2018, καταστρέφει με κάθε βεβαιότητα τα φτωχότερα στρώματα. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις και τα μπλόκα σε όλη τη χώρα, βαδίζοντας προς τη γενική απεργία στις πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου, πολλαπλασιάζονται και ενισχύονται.
Ταυτόχρονα, μαζικοποιούνται οι αντιδράσεις ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα, το οποίο ο Τσίπρας θέλει να φέρει στη Βουλή, αλλά, δικαιολογημένα, φοβάται να το πράξει. Με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ακόμη επεξεργάζεται (και το οποίο οι δανειστές μας θεωρούν «light», «γάτα» σε σχέση με την «αγελάδα» που έχουν απαιτήσει) η κυβέρνηση στοχεύει να περικόψει δραστικά τις κύριες συντάξεις (15%-30%) με ριζική αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους, να ξανακόψει τις επικουρικές συντάξεις, με λογιστικά τεχνάσματα πάλι, την ώρα μάλιστα που δρομολογεί να αυξήσει τις εργατικές ασφαλιστικές εισφορές, σε βάθος τριετίας να καταργήσει πλήρως το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (καταβάλλεται στους δικαιούχους σύνταξης γήρατος, αναπηρίας και θανάτου των οργανισμών κύριας ασφάλισης που έχουν πολύ χαμηλή σύνταξη και εισόδημα), να τριπλασιάσει τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών και να αυξήσει τις εισφορές των αυτοαπασχο-λουμένων και ελευθέρων επαγγελματιών, οδηγώντας τους, πρακτικά, σε εργασιακή εξόντωση.
Η νέα χρονιά έχει ξεκινήσει πολύ καλύτερα από την προηγούμενη, με την έννοια ότι τώρα ο ελληνικός λαός έχει αναγνωρίσει καλύτερα τους εχθρούς του. Όπως φαίνεται, ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ήταν παραπάνω από αρκετός.
Η νέα χρονιά προμηνύει εκπλήξεις, πολλές περισσότερες κι από εκείνες του 2015.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, έρχεται να βάλει τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της φτωχομεσαίας αγροτιάς που πλήττεται ιδιαίτερα και με την αντιαγροτική πολιτική της ΚΑΠ. Η εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου και η άδικη και ασήκωτη φορολογία, από 13% σε 26%, μέχρι το 2017 από το πρώτο ευρώ, καθώς και ο τριπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών από 7% σε 20% μέχρι το 2018, καταστρέφει με κάθε βεβαιότητα τα φτωχότερα στρώματα. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις και τα μπλόκα σε όλη τη χώρα, βαδίζοντας προς τη γενική απεργία στις πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου, πολλαπλασιάζονται και ενισχύονται.
Ταυτόχρονα, μαζικοποιούνται οι αντιδράσεις ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα, το οποίο ο Τσίπρας θέλει να φέρει στη Βουλή, αλλά, δικαιολογημένα, φοβάται να το πράξει. Με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που ακόμη επεξεργάζεται (και το οποίο οι δανειστές μας θεωρούν «light», «γάτα» σε σχέση με την «αγελάδα» που έχουν απαιτήσει) η κυβέρνηση στοχεύει να περικόψει δραστικά τις κύριες συντάξεις (15%-30%) με ριζική αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους, να ξανακόψει τις επικουρικές συντάξεις, με λογιστικά τεχνάσματα πάλι, την ώρα μάλιστα που δρομολογεί να αυξήσει τις εργατικές ασφαλιστικές εισφορές, σε βάθος τριετίας να καταργήσει πλήρως το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (καταβάλλεται στους δικαιούχους σύνταξης γήρατος, αναπηρίας και θανάτου των οργανισμών κύριας ασφάλισης που έχουν πολύ χαμηλή σύνταξη και εισόδημα), να τριπλασιάσει τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών και να αυξήσει τις εισφορές των αυτοαπασχο-λουμένων και ελευθέρων επαγγελματιών, οδηγώντας τους, πρακτικά, σε εργασιακή εξόντωση.
Η νέα χρονιά έχει ξεκινήσει πολύ καλύτερα από την προηγούμενη, με την έννοια ότι τώρα ο ελληνικός λαός έχει αναγνωρίσει καλύτερα τους εχθρούς του. Όπως φαίνεται, ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ήταν παραπάνω από αρκετός.
Πηγή: ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...