Τα κάλαντα του Καστρινού

Καλήν ημέραν άρχοντες χωρίς τον ορισμό σας
να σας τα πει ο Καστρινός ήρθε στ’ αρχοντικό σας.
Βιαίως πλέον γίνονται στη χώρα μας τα πάντα
θα σας τα πω τα κάλαντα και κάνετε στη πάντα.
Χριστού τη θεια γέννηση θ’ ακούσεις με το ζόρι
όπως συνήθως κάνουνε της Τρόϊκας οι μοβόροι.

Χριστός γεννάται σήμερον φίλτατοι πατριώτες
στη γη που δυναστεύουνε πολιτικοί προδότες.
Θα πείτε πως ανέκαθεν η Ελλάδα έτσι ήτο
και το λαό τον είχανε μονάχα για τα ζήτω.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται ο Πλάστης και Σωτήρας
και πάντα αγγούρι ο λαός κρατάει ανα χείρας.

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
Κι οι ουρανοί κατάμαυροι από τα τζάκια όλοι.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων
κι όλη η χώρα βρίσκεται στο λάκκο των λεόντων.
Τα φίδια και οι λέοντες παντού μας τριγυρίζουν
κι από το βράδυ ως το πρωί συνέχεια μας τα πρήζουν.

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
κι οι δανειστές μας άδειασαν όλο το πορτοφόλι.
Κοιτάνε τι θ’ αρπάξουνε και τι θα καρπωθούνε
ενώ οι Εθνοπατέρες μας ψάχνουν να φαγωθούνε.
Κανένας δε σκοτίζεται τον κόσμο να κοιτάξει
και τρόπο ψάχνει πάντα τη ψήφο να τ’ αρπάξει.

Χριστός γεννάται σήμερον κι η κτίσης όλη χαίρει
όμως για το φτωχό λαό ποτέ δεν φέγγει αστέρι.
Το άστρο που εφώτισε των Μάγων τη πορεία
σ’ αυτή τη χώρα χάθηκε κι έμεινε η απορία.
Κανένας πια δεν έμεινε τη χώρα να κοιτάξει;
Να πιάσει το πηδάλιο τη ρότα μας ν’ αλλάξει;

Χριστός γεννάται σήμερον κι οι ουρανοί αγάλλονται
και μη μου πείτε έτσι δα τα κάλαντα δε ψάλονται.
Ξέρω δε φταίν τα κάλαντα που 'μαστε τσαντισμένοι
η κρίση φταίει η άτιμη που επάνω μας βαραίνει.
Το κράτος το αδίστακτο που έγινε Ηρώδης
κι οι νόμοι που ψηφίζουνε και είναι θηριώδεις.
Κι η φτώχεια που όλο πιο κοντά στα μάτια μας προβάλει.
Το χέρι του ο μικρός Χριστός, για όλους μας ας βάλει.

Και του χρόνου να ’στε καλά.
Καστρινός