Στις 8 Μάρτη Συμμετέχουμε Μαζικά στις Κινητοποιήσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μέρα - σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, στην εργασία, την κοινωνία, την οικογένεια. Οι αγώνες των... γυναικών κατά τον 20ό αιώνα, από τις σουφραζέτες ως τις φεμινίστριες της δεκαετίας του ’60 και των επόμενων γενεών, εγγράφονται σε μια μακρά παράδοση αγώνων για τη διεκδίκηση της ισότητας των φύλων και την εξάλειψη κάθε είδους έμφυλων διακρίσεων.

Και ενώ θέση των γυναικών στο δυτικό κόσμο έχει σαφώς βελτιωθεί, ως αποτέλεσμα των αγώνων αυτών, συχνά αυτές εξακολουθούν να πέφτουν θύματα άδικης μεταχείρισης, προκατάληψης και αυθαιρεσίας. Στις χώρες του μη δυτικού κόσμου η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, καθώς η καταπίεση και οι διακρίσεις, εκτός από καθημερινό κοινωνικό φαινόμενο, αποτυπώνονται και σε  θεσμών.

Στη χώρα μας η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τις γυναίκες αντιμέτωπους με τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση. Σε ένα περιβάλλον διαρκούς περιστολής των εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων, η εργασιακή επισφάλεια των γυναικών οξύνεται, με την ανεργία να πλήττει περισσότερο αυτές και την τηλεεργασία να ενοποιεί τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς, διαμορφώνοντας  συνθήκες διαρκούς πίεσης. Οι εργαζόμενες μητέρες ή εγκυμονούσες έχουν ελάχιστη προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας είναι συνεχώς υπό διαπραγμάτευση και αντικείμενο διεκδίκησης, ενώ όσες εργάζονται με ελαστικούς όρους  είναι σε ακόμα δυσμενέστερη θέση. Στον "αόρατο" χώρο του σπιτιού οι γυναίκες εξακολουθούν να σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των υποχρεώσεων, καλύπτοντας ανάγκες για πολλές από τις οποίες θα έπρεπε να υπάρχει στοιχειώδη κοινωνική μέριμνα. Δε μιλάμε, βέβαια, για τις γυναίκες πρόσφυγες που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες στους προσφυγικούς καταυλισμούς.

Επίσης, το τελευταίο διάστημα  η  χιονοστιβάδα καταγγελιών για προσβλητική και βίαιη συμπεριφορά, σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση σε εργασιακούς και άλλους χώρους, φέρνει με οδυνηρό τρόπο στο προσκήνιο την έμφυλη βία. Στο έδαφος της έντασης των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων και της γενικευμένης εργασιακής ανασφάλειας, προϊστάμενοι, διευθυντικά στελέχη, ιεραρχικά ανώτεροι, «μέντορες», καλλιτεχνικές «αυθεντίες» και λοιποί μεγαλόσχημοι και ισχυροί, εκμεταλλεύονται την εξουσία και την επιρροή τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις λογής ορέξεις τους. Και εδώ οι γυναίκες αναγκάζονται να υπερβούν το φόβο και την τραυματική εμπειρία και να αποκαλύψουν τους, συχνά πέραν πάσης υποψίας, δράστες, αντιμετωπίζοντας, όμως ταυτόχρονα και τις κοινωνικές προκαταλήψεις.

Στην εκπαίδευση η γυναικεία αριθμητική υπεροχή - το 68% όλων των βαθμίδων είναι γυναίκες και το   ποσοστό στη Δευτεροβάθμια είναι 63% -δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και εξάλειψη των ανισοτήτων. Ενδεικτικά αναφέρουμε την κατάφωρη αδικία και τις διακρίσεις σε βάρος  των αναπληρωτριών εγκύων και μητέρων. Μετά από σκληρούς αγώνες δόθηκε άδεια 3,5 μηνών ανατροφής που δεν αρκεί! Ακόμα δεν έχουν δοθεί άδειες επαπειλούμενης κύησης και ασθένειας τέκνου με αποδοχές, ένσημα και προϋπηρεσία, ενώ  κατά την άδεια κύησης και λοχείας καταβάλλονται αποδοχές και ένσημα μόνο για τις πρώτες 13 μέρες!! Αντί μάλιστα το υπουργείο να νομοθετήσει ώστε να αρθούν οι διακρίσεις σε βάρος των αναπληρωτριών συναδελφισσών, φέρνει τριετή αποκλεισμό από την πρόσληψη αν δεν δεχτούν, πλήττοντας κυρίως τις αναπληρώτριες μητέρες.

Διεκδικούμε:

• Ίσα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα για όλες και όλους.
• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με ταυτόχρονη κατάργηση των νόμων που προωθούν τις “ελαστικές” εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας! Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας.
• Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες από υπηρεσίες οι οποίες πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
• Πλήρη προστασία της μητρότητας. 9μηνη άδεια ανατροφής για όλους τους γονείς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας. Πλήρη προστασία της κύησης, ακώλυτη χορήγηση γονικών αδειών και άδειας ασθένειας τέκνου και 5μηνης άδειας επαπειλούμενης κύησης με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας. Πλήρη καταβολή μισθού και ενσήμων κατά τη διάρκεια της άδειας τοκετού και λοχείας δίχως τον περιορισμό των 200 ενσήμων τη διετία. Κανένας αποκλεισμός από παροχές μητρότητας για τις άνεργες συναδέλφισσες. Αναδρομική προσμέτρηση της προϋπηρεσίας και των ενσήμων για όσες και όσους εξαναγκάστηκαν σε χρήση των αδειών άνευ αποδοχών
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία σε κάθε νομό ιατροδικαστικών κέντρων και δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας και για τη στήριξη των θυμάτων της έμφυλης βίας (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης κ.ά).
• Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Άμεση εξέταση περιστατικών σεξιστικής, εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους. Παραδειγματική τιμωρία των ενόχων χωρίς συγκαλύψεις.
• Να ενισχυθούν οικονομικά οι κακοποιημένες γυναίκες ώστε να μπορούν να φύγουν από το κακοποιητικό περιβάλλον.
• Πλήρη δικαιώματα των μεταναστριών και των μεταναστών σε μετακίνηση, άσυλο, στέγη, υγεία, παιδεία και εργασία. Προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων