Τη Δευτέρα 26 Απριλίου 2004 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, που χθες έχασε τη ζωή μετά από τροχαίο ατύχημα, παρασύρθηκε από μοτοσυκλέτα, είχε επισκεφθεί το Αγρίνιο όπου παρουσία του στο δημοτικό κινηματογράφο "ΑΝΕΣΙΣ" προβλήθηκε η ταινία του “ Το λιβάδι που δακρύζει”.
Εκείνη τη Δευτέρα πλήθος κόσμου κατέκλυσε την αίθουσα και αμέσως μετά την προβολή της ταινίας του απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού, όπως γιατί διαλέγει πάντα το βορρά για τα γυρίσματα των ταινιών του, για τη διαδικασία των γυρισμάτων που τόσο λατρεύει , για τον καιρό που σχεδόν πάντα επιλέγει να είναι βροχερός στις ταινίες του, για το πως βλέπει το μέλλον του Ελληνικού κινηματογράφουκαθώς και για την επόμενη ταινία του. Ο σκηνοθέτης δήλωσε πως δεν υπάρχει παρελθόν. Όλα είναι....
παρόντα. Αυτός είναι και ο λόγος που η έννοια του χρόνου στις δικές του ταινίες είναι σα να μην έχουν παρελθόν.
παρόντα. Αυτός είναι και ο λόγος που η έννοια του χρόνου στις δικές του ταινίες είναι σα να μην έχουν παρελθόν.
Νωρίτερα είχε παραχωρήσει συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ της πόλης.
Το τροχαίο ατύχημα του Θ. Αγγελόπουλου
Κατέληξε το βράδυ της Τρίτης, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν έπειτα από τροχαίο, ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος μεταφέρθηκε σοβαρά τραυματισμένος σε νοσοκομείο του Φαλήρου έπειτα από τροχαίο ατύχημα που συνέβη στις 7 το απόγευμα της Τρίτης στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας.
Ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο σημείο για γύρισμα και τη στιγμή που διέσχιζε το οδόστρωμα, μετά το πρώτο τούνελ του περιφερειακού, παρασύρθηκε από ιδιωτική μοτοσικλέτα που οδηγούσε ειδικός φρουρός
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ίσως ο πιο γνωστός Έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη. Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.
Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.
Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986) και το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».
Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...