Θέσεις του ΕΠΑΜ για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού - προσφυγικού ζητήματος

Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει «κρίση μετανάστευσης» λόγω μεταναστευτικών ροών, αλλά τις συνέπειες μιας σκόπιμης πολιτικής εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας, με σκοπό τη σταδιακή υποκατάσταση του εγχώριου πληθυσμού ο οποίος μεταναστεύει ή πεθαίνει δημογραφικά λόγω της...

μνημονιακής κατοχής.

 Ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ (1/11/19), προβλέπει την αναγκαστική ενσωμάτωση και αφομοίωση των προσφύγων/μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Με τη «γόνιμη ενσωμάτωση των μεταναστών στον εθνικό κορμό» (Κυριάκος Μητσοτάκης στη βουλή, 31/10/19), με την οποία επιχειρείται η «συμπλήρωση» του ελληνικού πληθυσμού από ένα ετερόκλητο, ξεριζωμένο, εξαθλιωμένο και μετακινούμενο πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι, στην πλειονότητά τους, έχουν χάσει κάθε αίσθηση ότι ανήκουν κάπου, κάθε αίσθηση πατρίδας, καταλύεται ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που ορίζουν ένα κράτος, δηλαδή η παρουσία μόνιμα εγκατεστημένου πληθυσμού. Η FRONTEX, το ΝΑΤΟ και η Τουρκία αποτελούν την αιχμή του δόρατος σ’ αυτήν τη μορφή υβριδικού πολέμου, προκειμένου να επιτευχθεί το γκριζάρισμα περιοχών και να παραδοθεί η χώρα σε ξένες δυνάμεις χωρίς να πέσει τουφεκιά.

Όχι κατά του μετανάστη ως πρόσωπο αλλά κατά της μετανάστευσης

Τασσόμαστε απέναντι σε όλους εκείνους που προκαλούν το σύγχρονο φαινόμενο του μεταναστευτικού/προσφυγικού προβλήματος, χρησιμοποιώντας τους βίαια μετακινούμενους πληθυσμούς ως εργαλείο υβριδικού πολέμου· απέναντι στις ντόπιες κυβερνήσεις (πρώην και νυν) που μετέτρεψαν τα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορά μας σε ξέφραγο αμπέλι· απέναντι στα φασιστοειδή που βάλλουν κατά του μετανάστη ωσάν να ευθύνεται ο ίδιος ως πρόσωπο, αλλά και απέναντι στα ΜΜΕ και τις δήθεν «αλληλέγγυες» και αδρά χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ, που τονίζουν υποκριτικά την ανθρωπιστική μόνο πλευρά του ζητήματος για να αποπροσανατολίσουν τη συνοχή και τα αμυντικά αντανακλαστικά του λαού.

Τι πρέπει να γίνει;

13 θέσεις για την πλήρη αντιμετώπιση του μεταναστευτικού/προσφυγικού

1. Άμεση αποδέσμευση από τις συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνου Ι, ΙΙ, ΙΙΙ και μη συμμετοχή στη Συμφωνία Ε.Ε. ‐ Τουρκίας η οποία κλείστηκε ερήμην της χώρας μας.

2. Καταγγελία στους διεθνείς οργανισμούς των πρακτικών της Τουρκίας (δουλεμπόριο και εκμετάλλευση ανθρώπων) που καταπατούν το Διεθνές Δίκαιο. Άσκηση περιοριστικών μέτρων εναντίον της σε διεθνή φόρα (όπως προσφυγή στον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας -ΙΜΟ- για μη ασφαλή ναυσιπλοΐα), αλλά και μονομερείς ενέργειες που επιφέρουν κόστος για την τουρκική οικονομία, όπως ο περιορισμός του διαμετακομιστικού εμπορίου της δια της εθνικής μας επικράτειας.

 3. Λειτουργία ανοιχτών δομών προσωρινής φιλοξενίας για την διαδικασία ταυτοποίησης στα ακριτικά νησιά, όχι από τις ΜΚΟ αλλά υπό την αποκλειστική ευθύνη του κράτους, το οποίο θα εγγυάται αξιοπρεπή διαβίωση για λίγες εκατοντάδες φιλοξενούμενους, διαχωριζόμενους κατά εθνικές ομάδες.

4. Ταχύτατη διεκπεραίωση της ταυτοποίησής τους υπό τον αποκλειστικό έλεγχο και εποπτεία κρατικών υπηρεσιών με τη συνδρομή της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

5. Επαναλειτουργία της πρεσβείας της Συρίας στην Ελλάδα, ώστε να επιταχυνθεί η ταυτοποίηση και ο επαναπατρισμός όσων δηλώνουν Σύριοι, καθώς το 90% πλέον της χώρας αυτής βρίσκεται υπό την κυριαρχία της νόμιμης κυβέρνησης.

6. Απεγκλωβισμός από τη χώρα των προσφύγων/μεταναστών κατά τα διεθνώς νόμιμα (Σύμβαση της Γενεύης 1951, Πρωτόκολλο Νέας Υόρκης 1967). Ταχύτατη προμήθεια με τα κατάλληλα έγγραφα των ταυτοποιημένων ως πρόσφυγες που χρήζουν διεθνούς προστασίας, προκειμένου να μεταβούν όπου θέλουν εκτός Ελλάδος διά της νομίμου οδού και υπό την άμεση συνδρομή και αποκλειστική εποπτεία του ΟΗΕ.

7. Άμεση επαναπροώθηση στη χώρα προέλευσής τους ή στην πρώτη χώρα υποδοχής, όσων ταυτοποιούνται από τις ελληνικές αρχές και την Interpol για παραβατικότητα και απειλή της εθνικής και κοινωνικής ασφάλειας.

8. Κατάργηση και κλείσιμο των αποκαλούμενων Προαναχωρησιακών Κέντρων Κράτησης (ΠΡΟΚΕΚΑ) στα ακριτικά νησιά, και δη εντός στρατοπέδων και χώρων στρατιωτικής άσκησης, καθότι εξασθενεί η άμυνα της χώρας στα σύνορα και ελλοχεύουν κίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια.

9. Απόρριψη κάθε σχεδίου προγράμματος μεταναστών και προσφύγων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Ε.Ε.), που υλοποιούνται σε συνεργασία με Δημοτικές Αρχές και ΜΚΟ σε διάφορες περιοχές της χώρας, καθώς προωθούνται σχέδια αναγκαστικής ενσωμάτωσης, με στόχο την διαμόρφωση «πολυπολιτισμικών» κοινωνιών χωρίς συνεκτικούς δεσμούς, στερώντας το ιστορικό δικαίωμα του ελληνικού λαού να αποφασίζει για την χώρα του.

10. Δημόσια εποπτεία, διαφανής και ανοιχτή στον έλεγχο από κάθε πολίτη, οποιασδήποτε ιδιωτικής προσφοράς και ιδιωτικής πρωτοβουλίας παροχής βοήθειας.

11. Αποχώρηση της Frontex από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και περιπολία της στα παράλια της Τουρκίας, προκειμένου να καταστείλει το έγκλημα των διακινητών που διαπράττεται εκεί και να επιβλέπει την τήρηση της συμφωνίας της με την Ε.Ε., για την οποία χρηματοδοτείται η Τουρκία με ευρωπαϊκά κονδύλια.

12. Μη αποδοχή εντός της θαλάσσιας και χερσαίας εθνικής επικράτειας, ευρωπαϊκών οργανισμών «συνοριοφυλάκων» (Frontex) και υπερεθνικών στρατιωτικών οργανισμών (ΝΑΤΟ), που με το πρόσχημα του «ελέγχου μεταναστευτικών ροών», θέτουν σε κίνδυνο την εθνική μας ασφάλεια. Προστασία και φύλαξη των συνόρων μας από εθνικές, αποκλειστικά, δυνάμεις, διασφαλίζοντας την εθνική κυριαρχία.

13. Μη συμμετοχή της χώρας μας, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε υπερεθνικούς οργανισμούς που εμπλέκονται σε στρατιωτικές επεμβάσεις και πολέμους που δημιουργούν στρατιές απελπισμένων προσφύγων. Τα κράτη που ευθύνονται για τον ξεριζωμό ανθρώπων από τον τόπο τους και την αναγκαστική μετανάστευση πληθυσμών, να αναλάβουν και την περίθαλψη των θυμάτων τους, όπως εξαναγκάστηκαν να κάνουν οι ΗΠΑ για τους πρόσφυγες του Ν. Βιετνάμ τη 10ετία του 1970.

Οι δωσιλογικές κυβερνήσεις που μέσω διμερών συμφωνιών και μυστικών συμβάσεων, συναινούν και υλοποιούν τη ρευστοποίηση της χώρας και τη μετατροπή της σε χώρο, προωθούν κι εξυπηρετούν συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης. Όλα αυτά μπορούν να ανατραπούν από μια πατριωτική, δημοκρατική κυβέρνηση, που θα προασπιστεί τα συμφέροντα του λαού που την εξέλεξε και θα υπεραμυνθεί του δικαιώματος αυτοδιάθεσής του στα πλαίσια ενός κυρίαρχου κράτους.

Αθήνα 12 Δεκεμβρίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ