Κώστας Ρόκος: Να κάνει την αυτοκριτική του ο Δήμαρχος για το Πάρκο Αγρινίου

Ανακοίνωση με την οποία αναφέρεται στο έργο του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου και με την οποία ασκεί σκληρή κριτική στο Δήμαρχο Αγρινίου, εξέδωσε ο ανεξάρτητος Δημοτικό Σύμβουλος, Κώστας Ρόκος. Μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει το έργο του Πάρκου ως μία διελκυστίνδα και αφήνει αιχμές για τον Γιώργο Παπαναστασίου, λέγοντας πως όταν ανέλαβε βρισκόταν σε εξαιρετικά πλεονεκτική θέση, αλλά «δεν ακολούθησε τον ορθό δρόμο». Τον καλεί μάλιστα να σταματήσει τις μεθοδεύσεις και να κάνει την αυτοκριτική του.

Η ανακοίνωση:

Πάρκο: Εκτός απο διελκυστίνδα τώρα και αβελτηρία…

…ή διαφορετικά “τα είχαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα”. Οι χειρισμοί του πρώην Δημάρχου και οι φανεροί αλλά και αφανείς ανταγωνιστές του (εκείνης της περιόδου), οι οποίοι κινούνταν είτε από εμμονές, είτε από σκοπιμότητες , είτε από αφέλεια (σε πολλούς συνυπήρχαν περισσότερα του ενός των προηγουμένων χαρακτηριστικών), μετέτρεψαν το έργο του Πάρκου σε μια διελκυστίνδα, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Ο νυν Δήμαρχος με την ανάληψη των καθηκόντων του (εδώ και τρία χρόνια) βρισκόταν σε εξαιρετικά πλεονεκτική θέση, αφενός γιατί δεν είχε άμεση εμπλοκή με τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί και αφορούσαν το έργο του Πάρκου και αφετέρου (πρωτίστως) γιατί το παρελθόν είχε δείξει ολοφάνερα τα λάθη που είχαν συμβεί, αλλά και το μέγεθος της ιδαιτερότητας και “ευαισθησίας” του έργου. Η επιταγή που αναντίρρητα και αβίαστα προέκυπτε εκ των γεγονότων της παρελθούσης δημοτικής θητείας ήταν,ότι όλα θα πρέπει να γίνουν με την μέγιστη δυνατή προσοχή και με αδιαμφισβήτητη διαφάνεια, τηρώντας τα προβλεπόμενα, σχολαστικά και απαρέγκλιτα, πετυχαίνοντας έτσι ταυτόχρονα και την όσο δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση.

Ο Δήμαρχος όμως δεν ακολούθησε τον ορθό δρόμο που ήταν προφανής πλέον, παρά επέλεξε να αναθέσει την μελέτη με “φωτογραφικό” τρόπο στον τεχνικό σύμβουλο των αντιδρούντων στην αρχική μελέτη Ανάπλασης του Πάρκου.

Ετσι λοιπόν, όχι απλώς δεν έλυσε την διελκυστίνδα, αλλά την διατήρησε, έγινε μέρος της και έκανε πλέον παρούσα και την αβελτηρία. Ήταν προφανές, ότι έθετε το έργο για άλλη μια φορά σε επισφάλεια (την πρώτη φορά το έθεσε ο πρώην Δήμαρχος) και βεβαίως είναι σε όλους γνωστό ότι “το δις εξ αμαρτείν ουκ….”

Ο Δήμαρχος δηλαδή καλούνταν απλά να απομακρύνει κάποια λίγα “χύμα” απομεινάρια μιας προγενέστερης σύγκρουσης που υπήρχαν ακόμη τότε, αλλά αντ’αυτού αποφάσισε να παραγγείλει να έρθουν και άλλα πρόσθετα τέτοια σε συσκευασία (τσουβαλάτα).

Ο τότε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και του Τ.Ε.Ε. Αιτωλοακαρνανίας (υπογράφων), πριν ο Δήμαρχος προχωρήσει στην υλοποίηση της απόφασής του, με κατηγορηματικό τρόπο κατέθεσε την αντίθεσή του, αφενός γιατί αυτό ήταν πολιτικά ανήθικο και αφετέρου γιατί δεν είχαμε το δικαίωμα να θέσουμε την εκτέλεση και υλοποίηση του έργου, σε επισφάλεια (και μάλιστα κατά την άποψή του μεγάλη και αναίτια).

Δυστυχώς όμως ο Δήμαρχος προχώρησε στην μεθόδευση και έτσι στις 28/7/2016 η Οικονομική Επιτροπή (όχι το Δημοτικό Συμβούλιο), αποφάσισε για τον τρόπο ανάθεσης της μελέτης με διαπραγμάτευση (χωρίς δημοσίευση προκήρυξης), εφαρμόζοντας την περ.γ της παραγράφου 2 του άρθρου 10 του Ν.3316/05, (πρόκειται περί εξαιρετικής διαδικασίας) η οποία προυποθέτει απρόβλεπτο γεγονός, το οποίο επιφέρει κατεπείγουσα ανάγκη, η οποία δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί, με τις άλλες προβλεπόμενες διαδικασίες. Ακόμη και η μεθόδευση που ακολουθήθηκε προκειμένου να βρεθεί νομικό έρεισμα, υπήρξε χονδροειδής. Είναι αναγκαίο να υπομνήσω ότι ο Δήμαρχος είχε επίσης προειδοποιηθεί από τον υπογράφοντα, για την σφόδρα πιθανή μελλοντική αρνητική κρίση του Επιτρόπου.

Ως γνωστόν ένας απο τους λόγους της παραίτησής μου ήταν η προπεριγραφόμενη, πολιτικά ανήθικη και μη σύννομη, ανάθεση. Είναι όμως απαραίτητο να θυμίσω πως μετά την παραίτησή μου κατέθεσα αίτημα ( Οκτώβριο του 2016 ) προς τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου να συζητηθεί το θέμα ώστε να ανακληθεί η απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής για την ανάθεση. Σε αυτό επεσήμανα εκτός των άλλων, ότι τούτο πρέπει να γίνει, προκειμένου να αρθεί η επισφάλεια για το έργο και να ακολουθηθεί διαδικασία σύμφωνη με τα προβλεπόμενα απο τον Νόμο, δηλαδή μέσω ανοιχτού διαγωνισμού, ώστε να δοθεί η δυνατότητα να συμμετέχει οιοσδήποτε και έτσι η διαδικασία να καταστεί αδιαμφισβήτητα διαφανής και νόμιμη, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες να συναντήσει εμπόδια. Η αίτηση αυτή όμως ως γνωστόν έπεσε στο κενό. Η μεθόδευση και η μη ύπαρξη διαφάνειας ήταν σε όλα τα στάδια παρούσα, καθώς δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι και όλες οι παρατάξεις ζήτησαν την συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο, με αιτιάσεις ταυτόσημες ή περίπου ταυτόσημες, πλην όμως ο Δήμαρχος αντί να φέρει το θέμα προς συζήτηση, έβλεπε “σκιές” , μη αντιλαμβανόμενος ότι πρόκειται για τις δικές του “σκιές”, καθώς ήταν αυτός που μόνιμα έκρυβε το φως.

Μετά την απόφαση της Επιτρόπου, η οποία δεν υπέγραψε το ένταλμα πληρωμής των μελετητών, επικαλούμενη (εκτός των άλλων) την μη ύπαρξη κατεπείγουσας ανάγκης η οποία είχε προκληθεί απο απρόβλεπτο γεγονός, και ασχέτως ποια θα είναι η μετέπειτα εξέλιξη στο Ελεγκτικό Συνέδριο, αποδείχθηκε ήδη περίτρανα (αυτό που δια της κοινής λογικής προέκυπτε πάντα) ότι ο Δήμαρχος αφρόνως αεπέλεξε την ατραπό της αδιαφάνειας και της επισφάλειας.

Η ύπαρξη και η διατήρηση της διελκυστίνδας στο έργο του Πάρκου, αποτυπώθηκε και στα σχετικά άρθρα του Τύπου (έντυπος & Ηλεκτρονικός), καθώς εντοπίστηκε ότι δεν είναι δυνατόν κάποιος να αποφανθεί έστω και για μια πτυχή της απόφασης, γιατί άμεσα θα γίνει μέρος της διελκυστίνδας και αποδυναμώνεται αυτό που υποστηρίζει. Η “συντακτική ομάδα” τοπικού site που σε κάθε άρθρο της αυτοπροσδιορίζεται με διαφορετικό χαρακτηρισμό, πολύ εύστοχα περιέγραψε σε πρόσφατο άρθρο , το προγραφόμενο σύμπτωμα. Άλλο άρθρο επίσης καταρχήν εύστοχο, είτε επιδεικνύοντας σωφροσύνη, είτε επειδή είχε περαιτέρω πληροφόρηση, προέτρεψε μέσω του περιεχομένου του αλλά και μέσω του τίτλου του : “Ας περιμένουμε για το Πάρκο”.

Όλα αυτά είναι σωστά ή λιγότερο σωστά ακόμη και λάθος, ανάλογα με την ανάγνωση που κάνει ή θέλει να κάνει κάποιος. Πέραν όμως, του ποιός έδρασε ως Προμηθεύς ή Επιμηθεύς, πέραν του ποιός έδρασε με στόχο την αποδόμηση ή όχι, πέραν του ποιός είχε ως προτεραιότητά την δικαίωσή του ή άλλη σκοπιμότητα, ο μόνος ο οποίος δεν πρέπει να περιμένει για το Πάρκο είναι ο Δήμαρχος, ο οποίος πρέπει να προχωρήσει στην αυτοκριτική του για να μπορέσει να απομακρύνει την αβελτηρία, η οποία εκ της δηλώσεώς του – μετά την απόφαση της Επιτρόπου- φρονώ δυστυχώς ότι κατά το μάλλον συνεχίζεται.

Αν δεν το πράξει θα πρέπει να έχει υπόψιν του, ότι η αλαζονεία συγχροτίζεται μετά της ύβρεως και της δεύτερης έπονται έτερες φίλες της, εκ των οποίων αυτή που φτάνει στο τέλος αποβαίνει πάντα μοιραία.

ΠΗΓΗ