Ανάγκη νέου πολιτικού υποκειμένου
Το φθινόπωρο του 2008 οι υπερεθνικές οικονομικές ελίτ της
παγκοσμιοποιημένης οικονομίας διέσωσαν από την κατάρρευση τα χρηματοπιστωτικά
τους ιδρύματα, διοχετεύοντας σ’ αυτά
τεράστια χρηματικά ποσά από τα κρατικά ταμεία. Δεν είναι η πρώτη ούτε η
τελευταία φορά που το κεφάλαιο
κοινωνικοποιεί τις ζημιές και ιδιοποιείται τα κέρδη. Δεν πέρασε όμως μεγάλο
χρονικό διάστημα και, παρά τις θριαμβολογίες για έξοδο από την κρίση, οι
τράπεζες και τα πάσης φύσεως κερδοσκοπικά κεφάλαια, που διασώθηκαν με τη διοχέτευση
προς αυτά 1 τρις δολαρίων από τα κράτη, τζογάρουν τώρα πάνω στα κράτη,
ιδιαίτερα στον Ευρωπαϊκό Νότο και όχι μόνο. Στο επίκεντρο αυτής της επίθεσης βρίσκεται
και η ελληνική οικονομία με πρόσχημα το υψηλό εξωτερικό και δημόσιο χρέος. Η
Ελλάδα βέβαια δεν είναι η μόνη χώρα με υψηλό χρέος, 120% του ΑΕΠ. Την ξεπερνούν
χώρες όπως η Ιαπωνία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Ιταλία, κλπ.
Βρίσκεται λοιπόν η χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας λόγω των διεθνών
κερδοσκοπικών πιέσεων ή η κρίση έχει και ενδογενή χαρακτηριστικά;
Συγκεκριμένα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...