46 χρόνια μετά, μια μέρα αλλιώτικη, μια μέρα συγκινήσεων και αναμνήσεων
Το κουδούνι του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου μπορεί να μην ακούστηκε σήμερα το πρωί στην Αγία Τριάδα,όμως αρκετά λιανόπαιδα της ΣΤ' τάξης, που αποφοίτησαν το 1968, αντάμωσαν εκεί σήμερα μετά από 46 ολόκληρα χρόνια.
Εν αρχή οι συστάσεις,μιας και στην πορεία χαθήκαμε οι περισσότεροι,πολλοί έφυγαν κι από το Αγρίνιο και μετά από μισό αιώνα σχεδόν ήταν κομματάκι δύσκολο να τους θυμόμαστε όλους!
Μπορεί να μεγαλώσαμε λιγάκι,μα παραμένουμε πάντα παιδιά!
Εξαιρετικό κλίμα,συγκίνηση,θύμισες και νοσταλγία για μια εποχή που έφυγε ανεπιστρεπτί.
Βγάλαμε φωτογραφίες μπροστά στο σχολείο μας και στη συνέχεια όλοι μαζί πήγαμε στο Πυθάρι, κάτω στη Γιανούζι, όπου φάγαμε ήπιαμε και θυμηθήκαμε στιγμιότυπα από κείνη τη μακρινή εποχή, αλλά είχαμε και σχετικό κουσκουσάκι για τεκτενόμενα τότε.
Γράψαμε και σε λεύκωμα, πήραμε και αναμνηστική κούπα για το τσαγάκι μας κι ένα μπρελοκάκι!
Συγκινητικό ήταν το μήνυμα που μας έστειλε μέσω youtube o Γιώργος Κωστούλας, από την Αμερική. Να είσαι καλά Γιώργη και κουράγιο, έχεις τις ευχές όλων μας.
Ακολουθούν φωτο από το σχολείο μας και από τη συνεστίαση που ακολούθησε.
Συνέχεια από Ζείδωρον εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική γραμματοσειρά και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
(«Δεν δημοσιεύονται σχόλια χυδαία και υβριστικά, καθώς και ανώνυμες καταγγελίες και χαρακτηρισμοί κατά προσώπων που δεν τεκμηριώνονται.”)
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.
Να σημειωθεί ότι απόψεις που εκφράζονται σε άρθρα και κείμενα της συγγραφικής ομάδας δεν εκφράζουν απαραίτητα την άποψη των υπευθύνων του ιστολογίου. Όπως επίσης και τα σχόλια των αναγνωστών, τα οποία αντιπροσωπεύουν τους ίδιους...