«Συναγερμός» για το Προεδρείο στον Ιατρικό Σύλλογο Αγρινίου

Ύστερα από τις αρχαιρεσίες του Ιατρικού συλλόγου καμία παράταξη δεν συγκέντρωσε τον απόλυτο αριθμό ώστε να μπορεί να εκλέξει αυτοδύναμη το Προεδρείου του Συλλόγου.

Η Ιατρική Ενότητα έλαβε 4 έδρες, «ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» 5 έδρες, ο Ανεξάρτητος συναγερμός 1 έδρα, όπως επίσης και η Πανεπιστημονική κίνηση 1 έδρα για το 11/μελές Δ.Σ.

Σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου για να εκλεγεί το νέο προεδρείο με τη σχετική πλειοψηφία, δηλαδή να εκλεγεί μονοπαραταξιακό προεδρείο, θα χρειαστούν να γίνουν τρείς ξεχωριστές ψηφοφορίες, εκτός και αν υπάρξει συναίνεση των δύο μεγαλύτερων παρατάξεων από την πρώτη ψηφοφορία κάτι πουν δεν βλέπουμε να γίνεται! Οι λόγοι είναι πολλοί, όπως τα πρόσωπα που έχουν τη σημασία τους η πολιτική συγκυρία καθοριστική τούτες τις στιγμές κ.λ.π. Βέβαια το μονοπαραταξιακό προεδρείο έχει και τα ρίσκα του μάλιστα στην σημερινή εποχή που κυβέρνηση του ΔΝΤ θέλει συρρίκνωση του τομέα υγείας μέχρι και απολύσεις από το δημόσιο. Ποιος θα σηκώσει μόνος του το βάρος αυτό, όταν τα προβλήματα στον Ιατρικό κλάδο είναι τεράστια;  

Οι πληροφορίες μας λένε ότι από την παράταξη που πρόσκεινται στο κυβερνητικό κόμμα (ΠΑΣΟΚ) δεν υπάρχει το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να συνθέσει και να γίνει αποδεκτό απο τους υπόλοιπους.

Η Ιατρική ενότητα μάλλον δεν έχει κουράγιο να συνεχίσει μόνη της μετά και την άνοδο του ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ και ως εκ τούτου τι μέλει γενέσθαι;

Στη σημερινή συγκυρία μήπως πρέπει οι παρατάξεις του Ιατρικού Συλλόγου Αγρινίου να βάλουν λίγο «νερό στο κρασί» τους και να κάνουν την υπέρβασή τους ώστε να αναζητήσουν εναλλακτική λύση στη θέση του προέδρου που να ενώνει, να μπορεί να συνθέτη και να έχει και την ανάλογη εμπειρία, όπως επίσης και την αποδοχή από περισσότερους κοινωνικοπολιτικούς χώρους για το καλό του κλάδου τους και γενικότερα της Ιατρικής επιστήμης;

Δηλαδή ρωτάμε μήπως ήρθε ο καιρός να στραφούμε στον άνθρωπο και τις αρετές ενός εκάστου και όχι σε αυστηρά κομματικά καθηκοντολόγια;

Γιατί να μην μπορεί δηλαδή να είναι πρόεδρος επί παραδείγματι ο Σιδέρης από.........
την Πανεπιστημονική ενώ ο ίδιος μπορεί να είναι δημοτικός σύμβουλος Αγρινίου σε μια πόλη των 100 χιλ. ανθρώπων;

Δεν θέλουμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι κάποιοι έλαβαν την ψήφο των συναδέλφων τους κατά πολύ περισσότερο από το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο του Συναγερμού και τι θα πουν οι κομματικοί τους ψηφοφόροι αν εκλεγεί πρόεδρος αυτός που δεν έχει ούτε την σχετική πλειοψηφία; Όντως είναι ένα δίλημμα. Θα μπορούσαμε να πούμε και εμείς ότι τα διλλήματα αυτού του τύπου τέθηκαν στην εποχή των πέτρινων χρόνων όχι γιατί σήμερα δεν υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές αλλά πρέπει να δούμε σε ποια κατεύθυνση τέμνονται και ποιους διαχωρίζουν.

Η εκλογή κάποιου στη θέση του Προέδρου που δεν έχει ταυτόχρονα και τη σχετική πλειοψηφία στο Δ.Σ. εκτιμούμε ότι προάγει τη δημοκρατία και την συλλογική λειτουργία του συμβουλίου ενώ ο Πρόεδρος τότε θα είναι ίσως μεταξύ ίσων αφού θα πρέπει ουσιαστικά να συνεργάζεται και να συνθέτει;

Δεν είμαστε εδώ να δίνουμε συνδικαλιστικές συνταγές άλλωστε από συνταγολόγιο οι Ιατροί γνωρίζουν πολύ καλλίτερα από τον καθένα μας, όμως σε τούτες τις κρίσιμες ώρες που περνά το δημόσιο νοσοκομείο και ο τομέας της υγείας συνολικότερα μας αναγκάζει (με ευαισθησία και περίσκεψη) να προσεγγίζουμε αυτό το θέμα το Ιατρικού Συλλόγου πέρα απο συνδικαλιστικές νόρμες και σκοπιμότητες. Άλλωστε το Δ.Σ. των Ιατρών θα αποφασίσει και όχι εμείς.

Πάντως τον Πρόεδρο του πειθαρχικού λένε οι πληροφορίες μας τον πέτυχαν οι γιατροί. Πως λέμε «…έκαστος στο είδος του…»

«Οι καιροί Ου μενετοί»